Strangers

Excursie

De volgende dag komt Lucas me ophalen met de fiets. Mijn band is lek, dus lekker achterop. We gaan toch met de bus op excursie.

Ik hoor de bel gaan en pak mijn tas. Geen jas nodig vandaag. Ik heb mijn licht roze blouse aan met mijn zwarte skinny jeans. Daaronder heb ik mijn witte Superstars.

Ik sluit de deur achter me en loop naar Lucas toe. 'Goeiemorgen lieverd' zegt hij en ik geef hem een kus. Ik spring achterop en we gaan naar school.

Op school

Samen met Lucas kom ik het schoolplein opgelopen. De meeste zijn er al en staan te wachten op de bussen. Suzan is nog aan het praten met onze mentor en een paar klasgenoten.

Ik voel dat Lucas mijn hand vastpakt en ik glimlach. Ik geef een klein kneepje in zijn hand en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.

De bussen komen aanrijden en ze stoppen op het schoolplein. Zoekend over de massa mensen zoek ik Max en Anouk. Waar zijn ze?

Een voor een gaan we de bus in en er wordt gecontroleerd of je je legitimatie mee hebt voor als er iets gebeurd. Als ik eenmaal in de bus sta zie ik Max en Anouk achterin zitten.

'Hey Lot!' schreeuwt Anouk vanuit achterin en ze gebaart dat er plek vrij is. Ik wacht op Lucas en samen lopen we naar ze toe. Ze zitten met nog andere klasgenoten op de achterste banken.

Ik geef Anouk een knuffel en zeg Max gedag. Ik ga naast Lucas zitten die aan het raam is gaan zitten. 'Jongens en meisjes, van harte welkom.....' Horen we door de luidsprekers. Het is Suzan die begint met de instructies.

Bij de excursie plek aangekomen

'Is alles duidelijk?' Vraagt Suzan aan mij en ik knik. 'Veel plezier!' Roept ze ons achterna maar we lopen al richting het gebouw. De ingang is versiert met allemaal bloemen en het ziet er nogal kinderlijk uit.

'Weet je zeker dat we goed zitten?' Vraagt Anouk en ze kijkt me vragend aan. 'Blijkbaar' Zeg ik en ik duw de deur open. Binnen is een grote verlichte hal en grijze muren.

'Nou zo zit je opeens in een hele andere wereld' Zegt Max lachend. 'Zeg dat wel' Mompelt Anouk. Ik heb nu al meer zin in het uitgaan.

We volgen een jonge vrouw genaamd Nicol. Ze legt ons samen met een andere jongen uit wat we moeten doen. Als we klaar zijn met die opdrachten mogen we pauzeren. We zijn er blijkbaar 2,5 uur mee bezig. Spannend hoor.

Samen met Anouk, Max en Lucas lopen we in een soort van space ruimten waar we allemaal vragen op de muur zien.  Test elkaar. Staat er op het bord bij de ingang. Wie wil dat nou niet?

We lopen over een bruggetje heen en komen bij de eerste vraag: 'Wie van jullie kan langer op deze balk lopen zonder eraf te vallen?' 'Lotte for sure' zegt Anouk. Ik kijk haar vragend aan. 'Jij bent een volhouder, heb het al gemerkt bij gym.'

Een voor een lopen we over de balk heen. Maar Max blijft er het langs op lopen. Anouk was wrong.

Bij de voorlaatste vraag moeten we door een net kruipen dat op de grond ligt. Het ziet er nogal onhandig uit. En ik ben ook niet zo handig, want ik zit snel in dingen vast. Oeps.
Vorig jaar met mijn verjaardag gingen we klimmen en ik zat al vast in mijn touw waaraan ik me moest vasthouden voordat we begonnen waren. Zo handig.

Met heel veel struggles ben ik er doorheen gekomen. Gelukkig. Lucas pakt mijn hand en trekt me omhoog. Op dat moment dat overeind kom zie ik Tobias lopen.

Dit kan niet. Wat doet hij precies NU hier? Het was toch een 'school' excursie?! Met veel vragen in mijn hoofd loop ik achter de rest aan.

'Wow liefje..?' Vraagt Lucas en hij kijkt me geschrokken aan. 'Jezus Lotte, heb je een spook gezien?' Zegt Anouk lachend maar ze stopt al met lachen.

'You're okay?' Vraagt ze. Ik knik en ontwijk haar blik. Mijn hand trilt en ik merk vanuit mijn ooghoeken dat Tobias kijkt. Bah wat walg ik van hem.

Emma, een meisje die bij ons in de buurt woont zie ik hier ook rond lopen. Zij ook hier?! Haar heb ik echt allang niet meer gezien. Wat is ze veranderd!

Ook nog anderen van andere scholen lopen hier rond. Maar ik zie niemand van Tobias' school, en mijn oude school. I don't get it.

---

We hebben nu tijd voor ons zelf. Straks hebben we afsluiting en dan gaan we uit. Ik ben al wat bijgekomen van.. Ja van wat? Ik weet het niet. Alsof ik angst heb voor Tobias. No idea.

'Ik ga even naar de wc' zeg ik tegen Anouk. Als ik de wc's binnen wil stappen pakt iemand me vast. Geschrokken kijk ik achter me en zie dat het Lucas is. Thanks god

'Vertel me nu meteen wat er aan de hand is en waarom je net zo schrok? Ik maak me zorgen oké?' Begint Lucas. 'Ik zag Tobias hier lopen.. Geen idee wat hij hier doet, ik dacht dat wij de enige hier waren..' Lucas trekt me in een knuffel en veegt mijn traan weg. 'Ik bescherm je, ik hou van je.'

En hij drukt zijn lippen op die van mij.