Strangers

Unexpected

'Dit vond ik echt een hele leuke film!' zeg ik enthousiast tegen Lucas. Samen lopen we de zaal uit. Ik kijk naar Lucas. 'Wat?' zeg ik en mijn stem slaat over.

'Haha, niks. Fijn dat je het leuk vond. Dat maakt mij gelukkig.' zegt hij en slaat vervolgens zijn arm om me heen.

Als we bij de uitgang aankomen kijken we naar buiten. Het regent. Hmm. 'Wat gaan we doen? We hebben beide geen muts..' zeg ik.

Ik schiet naar voren van een onverwachte beweging. Iemand zat aan mijn kont. Gadver. Ik draai me om en Lucas kijkt me verbaasd aan.

Er is niemand achter ons.

'Het was denk ik per ongeluk, iemand die er waarschijnlijk langs wilde.' Stelt Lucas me gerust. Hope so, wie doet nou zoiets met opzet.

'Zullen we rennen?' zegt Lucas en voor ik antwoord kan geven trekt hij me mee naar buiten. We rennen tussen auto's door en aan de overkant van de straat. Bij de bushalte blijven we staan.

'Dit was erger dan gym.' Zeg ik buiten adem. 'Kom hier je trilt helemaal van de kou.' zegt Lucas en hij trekt me tegen zich aan. Ik voel zijn warmte en ruik zijn parfum. I love it.

Als de bus komt stappen we snel in en gaan achterin zitten. Lucas legt zijn arm om me heen en pakt zijn mobiel. Het is half 12. 'Blijf je bij mij slapen nadat we uit zijn geweest?' vraagt Lucas. Ik knik.

Als we bij het plein aankomen staan al onze vrienden er al. Anouk heeft al gedronken zo te merken. 'Hey Lotte, je bent laat.' zegt ze en ze neemt een slok van haar wodka.

'Hier' en ze drukt een glas wijn in mijn handen. 'Ik heb genoeg met dit, pak jij dit maar.' Ik drink een slok en praat nog wat met Anouk en de andere meiden.

Discotheek

Anouk trekt me mee naar de bar. 'Shotjes?' Ik knik, schreeuwen heeft hier toch geen zin. Anouk praat met de barman en hij geeft me een knipoog. Okay.

Anouk neemt de shotjes mee en we pakken allebei een. 3 2 1. En de eerste is naar binnen.
'Bij deze moet je citroen bijten en dan het shotje' schreeuwt Anouk boven het geluid uit.

Nadat we de shotjes hebben gedaan bestel ik me nog een cocktail met Anouk. We zijn beide aangeschoten. Ik merk dat ik niet meer 100% ben. Ik loop met Anouk naar de anderen.

'Hi baby' zegt Lucas en hij geeft me een kus. Als hij terugtrekt zoen ik hem weer en hij legt zijn hand op mijn heupen. We zijn allebei aangeschoten. I don't know how this ends. Or maybe i do..

---

'Gaat het?' vraagt Lucas. We staan buiten. Alles kwam bij mij terug. Ik kan niet meer op mijn benen staan. Ik had nog shotjes gedaan met Lars, een vriend van Lucas, en met Nikki, zijn vriendin.

Ik schut nee en Lucas kijkt me bezorgd aan. Anouk komt aanlopen met een bekertje water. 'You're okay?' vraagt ze. Ze geeft me het bekertje en mijn handen shaken. Ik kan het niet eens vasthouden.

Lucas helpt me met drinken en gaat naast me zitten. Ik zit opeens op de grond. Zelfs dat kan ik niet eens herinneren. Wanneer ik ben gaan zitten.

'Ik kan haar beter mee naar huis nemen. Ze kan amper lopen. Hoeveel shotjes heeft ze gehad?' hoor ik Lucas vragen. 'Hmm, i don't know. Moet ik dat bijhouden?' zegt Anouk. Ze discussiëren nog wat. Ugh.

'Zeg maar tegen iedereen dat wij weggaan.' zegt Lucas en hij tilt me op. Ik wil op mijn benen staan maar het lukt niet. 'Ik draag je wel' zegt Lucas.

Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en Lucas geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Het komt goed. We gaan nu naar huis..'