Strangers

Feelings

'Wat was er nu? Die ene keer op school..' gaat Lucas verder. Ik moet het hem wel vertellen. Maar hoe.. Ik kijk hem aan en slik een paar keer. Niet huilen. Sterk blijven. Ik neem een slok van mijn milkshake. 'Dingen wat vroeger gebeurd zijn waardoor mijn zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen heel erg gedaald is.'

Ik ben er klaar voor. Ik kan hem wel vertrouwen. Hoop ik. Naja, zie je. Vertrouwen in anderen. Het moet ergens opnieuw beginnen. Hopelijk is Lucas zoals Anouk zegt.
Te vertrouwen.

'Wil je het me uitleggen..?' vraagt Lucas voorzichtig. Ik knik en hij komt naast me zitten. Ik kijk om me heen en we zitten gelukkig alleen. Ik begin te vertellen.. 'Op mijn vorige school had ik veel vriendinnen en had ik het altijd heel leuk. Ik leerde in de 3e klas ook een jongen kennen, Thomas. Hij was heel aardig en liet me altijd op mijn gemak voelen. Ook kon ik hem vertrouwen. Met de nadruk op kon. Op een gegeven moment was ik zoveel met hem bezig dat ik geen tijd meer had voor mijn vriendinnen en zelfs niet meer voor mijn ouders en zus, Manon. Ik was blind van verliefdheid. Ik kreeg ruzie met mijn vriendinnen door Thomas. Ze zeiden dat ik veranderd was en werden boos. Ze gingen allemaal dingen over me verzinnen en scholden me uit voor trut, hoer, of wat dan ook. Ik kon mijn steun toen nog vinden bij Thomas. Waar ik hem dankbaar voor was. Het ging goed tussen ons totdat hij steeds dingen voor me achter hield. Of opeens afspraken af zei. Toen ik een keer bij hem was en hij bezig was kreeg hij een bericht binnen. Ik zag dat het van mijn beste vriendin was. Ze vroeg wanneer ik eindelijk de waarheid te horen kreeg. Huh? Ik kreeg een naar gevoel en hield volhouden dat het niks ergs kon zijn. De tweede keer ging ik naar huis in de pauze omdat ik me niet lekker voelde. Ik zag Thomas toen zoenen met mijn beste vriendin.. Hoe kon hij. Daar had ze het dus over. Ik fietste weg en later vroeg hij nog schijnheilig waarom ik zo deed. Hij zei dat ik niet meer te vertrouwen was en dat ik een aansteller was. Hij begon me volledig voor gek te zetten. Alles wat ik hem in vertrouwen heb verteld, begon hij aan iedereen te vertellen. Niks was meer veilig. Bij niemand..'

Tranen rollen over mijn wang. 'Sorry..' snik ik. Lucas legt zijn arm om me heen en wrijft over mijn rug. 'You're safe here. I promise. Wat Thomas je heeft aangedaan zou ik nooit doen. Je bent een lief maar gevoelig meisje. En ik snap niet dat hij jou heeft ingeruild. Je bent nu al speciaal voor me en ik heb dit nog nooit eerder gevoeld bij een meisje. Je kunt altijd bij me terecht en ik zal nooit wat voor je verbergen. Thomas heeft de grootste fout van zijn leven gemaakt.' zegt hij en er valt een stilte.

Geen vreemde stilte, maar een fijne stilte. Het is raar, maar wat hij zegt raakt me. Weer loopt er een traan over mijn wang. Lucas draait zijn gezicht naar mij en mijn gezicht zit nu een paar centimeter van hem af. Hij wrijft met zijn hand langzaam de traan van mijn wang. 'Bij mij ben je veilig' fluistert hij. Ik glimlach en hij trekt me in een knuffel.

Wat hij zegt klopt. Ik voel me veilig.