Sen Benim Acılarımsın

Neler oluyor?

Bölüm 2 "Neler oluyor?"
....

Tam o sırada onu görmüştüm öğretmenim onun yanında ki boş yeri işaret etti,

"Karan'ın yanına oturabilirsin"

"ah cidden hiç şansım yok az önce kolidorda şimdide aynı sınıfta aynı sırada oturmak zorundayım sanırım yeni okul dönemim pek de iyi geçmeyecek" diye düşündüm ve korkak adımlarla yerime oturdum.

Aslında hiç kötü biri gibi görünmüyordu ama bazen dış görünüş insanın içinde ki ile uyuşmaz değil mi? Sessizce derse odaklanmak istemiştim ama yanımda o oluduğu için o kadar rahatsız hissediyordum ki soğuk soğuk terliyordum.

Karan bunu fark etti ve bana döndü

"hey, sen iyi misin?"

cevap vermedim ve başımı öne eğdim, dediğine anlam vermemiştim kolidorda beni iten oydu ama şimdi nasıl olduğumu mu soruyordu? Yine benimle dalga geçtiğini düşünmüştüm ama ısrarla sormaya devam ediyordu ve sesi git gide daha korkunç geliyordu.

"sana bir soru sordum?"

"kime diyorum beni duyuyor musun?"

O Kadar gerilmiştim ki eteğimi sıktığımın farkında bile değildim, istemsizce göz yaşlarım dökülmeye başlamıştı.

Bunu tek fark eden Karan değildi Sevda hanım da bu durumu fark etmişti çok geçmeden Sevda hanım yanıma geldi ve hava almak için dışarıya çıkabileceğimi söyledi. Kafamı onaylar şekilde aşağı yukarı salladım ve sınıftan çıktım.

Bahçeye doğru yürüyordum ki birinin arkamdan geldiğini fark ettim ve yavaşça durdum yaklaşmasını bekledim arkamı dödüğümde elleri cebinde sessizce beni takip eden Karanı gördüm, cidden beni bu hale getiren oydu ve şimdi de arkamdan mı geliyordu?

kafamı kaldırdım ve göz yaşları ile boğulmuş gözlerimle anlamsız bir şekilde ona baktım yaptığından pek de bişman değilmiş gibi görünüyordu.

"neden bir çöp parçasını takip ediyorsun?"

Cevap vermedi sanırım bu sefer sessiz kalmayı tercih eden oydu sadece bana baktı ve düşündü

"neden cevap vermiyorsun?"

Gözyaşlarım istemsizce hala akıyordu, korkuyordum ama soruyordum, sonunda sessizlğini bozmaya karar verdiğinde ben bir özür beklerken o hiç beklemediğim birşey söylemişti;

"Sevda olacak öğretmen bozuntusu göndermese senin arkandan geleceğimi mi düşünüyorsun cidden sen bir çöpten ibaretsin birde senin için üzüleceğimi mi düşündün çok komiksin"

Biraz kurnaz birazda bencil olan bir gülümseme takındı.

Neden bana böyle davranıyorlardı ben ne yapmıştım yeni gelen bir kızın ne gibi bir hatası olabilirdi? Arkama hiç bakmadan koşmaya başladım o ise sadece gülüyordu sesini duyabiliyordum, koştum ve okuldan çıktım çantamı bile almamıştım hal böyle olunca taksiyede verecek param yoktu.

İzmirin bilmediğim yollarında evimi bulmak için yürümeye başladım, yürüyordum ama kaybolmaktan korkuyordum. Uzun bir süre yürüdüm,

Yürüdüm ama evim neredeydi? Kaybolmuştum bütün kötü olaylar bir gün içinde başıma gelmişti daha ne olabilirdi ki?

Ne olabilir diye düşündüm ama olacakları asla tahim edemedim...

Devam edecek...