One Life.

The Meeting

Ο Γιώργος,το πρώην αγόρι της Αναστασίας.

Από εκεί κατάλαβα ότι όντως αυτό το καλοκαίρι θα γαμηθουμε.

Φυσικα δεν περίμενα τον επόμενο που θα έβγαινε από το δωμάτιο.

Αυτός.

Είχα να τον δω αρκετά χρόνια,είχαμε χωρίσει καπως απότομα.

Για να καταλάβετε,εγώ με τον Κωνσταντίνο ξεκινήσαμε να είμαστε μέσα στην ηλικία των 18.Περνούσαμε καλά,αλλά μια μέρα με χώρισε για μια άλλη.Ημασταν μαζί δύο χρόνια.

Είμαι 24 και δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν από τότε.Με πλήγωσε τόσο πολύ.

Μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον.

Κανένας μας δεν έκανε την κίνηση να μιλήσει.

Ώσπου,ακούστηκε η τσιριχτή φωνή της Αναστασίας.

Α:ΕΣΥ ΕΔΩ;ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;

Μάντεψτε,και αυτοί οι δύο χώρισαν κάπως άσχημα.

Γ:Γεια σας!-ειπε με έναν αμήχανο τρόπο-

Ν:Αναστασία μου πάμε μέσα καλύτερα-ειπα χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τον Κωνσταντίνο-

Ετοιμάστηκαμε και πήγαμε στην θάλασσα.Προσπαθησαμε να κάνουμε ότι δεν έγινε τίποτα και απλά θα περιορίσουμε τις εξόδους στο πανέμορφο μπαλκόνι.

Σ:Κορίτσια μου,ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο όλο αυτό.Αλλα ήρθαμε για να περάσουμε όμορφα,μην χαλάτε την διάθεση σας.Η ζωή είναι μικρή για να ασχολούμαστε με ασήμαντους άνθρωπους.

Ν:Δεν περνάμε εμείς καλά;Έχω κατεβάσει πόσα ποτά μόνη μου και ακόμα είναι μεσημέρι Σοφάκι μου!Το βράδυ θα το κάψουμε!

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο,κάναμε μπάνιο και αφού είδα ότι δεν είναι κάνεις στο δίπλα μπαλκόνι,βγήκα να καθήσω.

Λίγο αργότερα άκουσα φωνές και πριν προλάβω να μπω μέσα,βγήκε ο Γιώργος.

Γ:Νεφέλη,Νεφέλη σε παρακαλώ περίμενε λίγο!

Ν:Τι θέλεις;

Γ:Ξέρω ότι δεν θες να μου μιλήσεις,αλλά μπορώ να σου πω δυο λεπτά;

Ν:Πες μου σε ακούω.

Γ:Πως είναι η Αναστασία;

Ν:Σε ενδιαφέρει πραγματικά;

Γ:Ναι φυσικά με ενδιαφέρει και το ξέρεις.Ξερω ότι είμαι μαλάκας και την πλήγωσα,εκείνο το βράδυ ήταν η καταδίκη όλων μας και φταίμε,αλλά την αγαπάω,τόσα χρόνια ήμασταν μαζί.

Ν:Γιώργο δεν μπορώ να κάνω κάτι,έχει πάρει το δρόμο της και έχει ηρεμήσει,αστην ήσυχη καλύτερα.

Γ:Σε παρακαλώ,θέλω να της μιλήσω.Βοηθησε με!

Όσο και να μην τον θέλω στην ζωή της φίλης μου,ξέρω ότι με αυτόν τον άνθρωπο ήταν χαρούμενη.

Έκατσα και της μίλησα.

Α:Νεφέλη ξέρεις ότι δεν μπορώ!

Ν:Ναι το ξέρω και μπορεί να ακουστό ηλίθια,αλλά φαινόταν μετανιωμένος.Εστω άκουσε τον,απλά για να δεις τι θα πει!

Α:Δεν θέλω,θα μου χαλάσει τις διακοπές,θα θυμηθώ πάλι όλα όσα είχαν γίνει.

Ν:Γιατί ποτέ τα ξεχάσαμε;

Α:Έχεις δίκαιο.Ενταξει θα του μιλήσω!

Η Αναστασία βγήκε με τον Γιώργο και εγώ έμεινα στο δωμάτιο.

Όταν γύρισε,την είδα χαρούμενη και χάρηκα και εγώ μαζί της.

Α:Μου έλειψε πολύ Νεφέλη.

Ν:Το ξέρω ζωή μου!

Α:Τελικά δεν τον ξεπέρασα ποτέ.Με τράβηξε κοντά του,και μύρισα το άρωμα του.Αυτο το φιλί του είναι ίδιο με τότε!

Ν:Εσύ θα με τρελάνεις!Να χαίρομαι δηλαδή που σε βοήθησα;

Α:Ναι αλήθεια σε ευχαριστώ!Του είπα να το προσπαθήσουμε πάλι και βλέπουμε!
Τώρα ήρθε η δική σου σειρά!

Ν:Η δική μου;Εγώ αγαπή μου δεν χώρισα γιατί μια μέρα μέθυσε και με απάτησε.Με παράτησε για την καλύτερη του φίλη.

Α:Πρέπει όμως να μάθεις το λόγο.

Ν:Δεν χρειάζεται,είμαι καλυμμενη και από αυτό!

Βέβαια η φίλη μου είχε δίκαιο.Ειχα πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Τα κότσια δεν είχα όμως να ρωτήσω.

Αφήσαμε τα προβλήματα μας στην άκρη και βγήκαμε το βράδυ να το γλεντήσουμε.

Πήραμε σε ένα πολύ ωραίο club.

Χορεύαμε,πίναμε.Μας κερνούσαν.Σε λιγότερο από δύο ώρες γίναμε λιώμα.

Όσο χόρευα δεν καταλάβαινα τίποτα,ώσπου γύρισα το κεφάλι μου,για να δω τι γίνεται μέσα στο μαγαζί και τον είδα.

Καρφωμένος πάνω μου,χωρίς να αφήνει τον κόσμο γύρω του να τον ενοχλούν.Με κοιτούσε τόσο έντονα.

Μέσα στην ζάλη μου αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα.

Ξεκίνησα να προχωράει προς τα εκεί όταν ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει.

Σ:Όχι Νεφέλη,δεν θα πας να του μιλήσεις.Για το καλό σου!