EYVALLAH - MERT HAKAN - İCARDİ

-İmza

Mert'ten

Salonda tek başıma oturuyordum. Bir yandan da canım sıkıldığı için bir film açtım, onu izliyordum. Birden telefonuma bir mesaj geldi. Mesaj yazan kişiyi görmemle şaşırdım.

Sarı ırz düşmanı.
Naber Yandaş?

Mert Hakan.
Sanane lan?

Sarı ırz düşmanı.
Kırıyorsun beni askim.

Mert Hakan.
Çokta sikimde amk.

Sarı ırz da düşmanı.
Bende seni seviyorum hayatım.

Mert Hakan.
Siktir git seninle uğraşmam.

Sarı ırz düşmanı.
Sikersen giderim, off yükseldim erkek ya.

Mert Hakan.
Bana yükselmiyen mi var?

Sarı ırz düşmanı.
Kim lan onlar?

Mert Hakan.
Sa-na-ne?

Sarı ırz düşmanı.
Mert.
Mert'im
Seni öyle bir sikerim ki.
Bir daha yürüyemezsin.

Mert Hakan.
Hahahahaha öyleymiş tamam.

Sarı ırz düşmanı.
Bekle sen bekle.

Mert Hakan.
Neyi?
(Görüldü)

Mesajıma görüldü atması gıcığıma gitmişti. Acaba neyi beklemem gerekiyordu? Dediklerinde ciddi miydi? Ben böyle düşüncelerle boğuşurken nerdeyse yarım saat geçmişti ve kapım çaldı.

İrfan'dır diye düşünüp yavaş yavaş kapıya gidip kapıyı açtım. Karşımda İcardi'yi görmemle çok şaşırdım.
"Ne işin var lan senin burda? Nerden buldun evimi?" Ufak bir kahkaha bıraktı. "Altay sağ olsun." İçimden Altay'a küfürler savurdum. "Çekilde geçelim Yandaş." Hiç bir şey demeden kapının önünden çekildim. Kapıyı kapatıp salona yöneldim. O da arkamdan geldi ve karşılıklı koltuklara oturduk.

"Niye geldin lan?
"Hiç canım sıkıldı."
"Canını sikeyim senin."
"Siksene."
Bu da sikilmeye çok meraklıydı herhalde. Mutfağa gidip iki bira alıp geri geldim. Ne de olsa misafirdi.
Birini ona uzattım diğerini açıp kafama diktim.

Zamanla ortam biraz daha yumuşamıştı. Alkol de kana karışmıştı.
İcardi yine yavşak yavşak konuşmaya başladı.
"Dudaklarına keşke imzamı bırakabilsem yandaş."
Alayla ona güldüm.