Seviyor, sevmiyor..
Papatya'nın yaprakları yalnızca böylesi oyunlar için kullanılırdı. Zeyno ise papatya yapraklarından biriydi, gün gelicek ve biri o papatya'yı kökünden ayıracak, önce soluşunu izleyecek ve en sonunda onu "sevmek ve sevmemek" adına...
Papatyanın yaprakları ile uğraşmana gerek yok. O kadar kalabalığın içerisinde beni fark etmen yeterli.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mavi - Gözlerindeki Ay
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Zeyno pov's Dakikalardır balkondan tavanıma yansıyan havuz suyunun eşsiz desenlerini izlemekten uykusuz gözlerim bir hayli yorulmuştu. Yaz ayında olmamıza rağmen üstüme çektiğim beyaz yorgan beni felaket terletirken yerimden kalkmaya hâlen bir uğraşım olmayacak gibiydi.
Sessiz sedasız çift kişilik yatağımın içinde bir oraya bir buraya kendimi döndürüp çarşafımın soğuk kısımlarında rahatça dinlenmeye çalışıyordum lâkin kapımı çalıp beni rahatsız etmeleri çok uzun sürmüyordu.
Odamdaki herşey gibi beyaz olan kapım üç defa hızlı olarak tıklandı ve dışarıdan bir "Gelebilir miyim?" sesi duyuldu. -Gelebilirsin, dedim yatak başlığıma doğru kalkıp yatakta oturur pozisyon alarak.
Gelen Vefa'ydı, odamın kapısında bir eli kapı kulpunda bir eli ise kapı'nın yanlarında bulunan tahtaya dayanmış halde bana baktı ve buruk bir gülümseme sundu.
"Bugün depresyona girmeme konusunda anlaşmıştık diye hatırlıyorum." dedi aynı buruk gülümsemesiyle.
Ona karşılık gülmeye bile bir mecalim yoktu bu yüzden yalnızca kucağımda duran ellerime baktım ve bilinçsizce onlarla oynamaya başladım.
"Ama güzelim böyle olmaz," dedi Vefa içer girip ardında bıraktığı kapıyı kapatırken, sonra yatağımın ucuna oturdu ve bir eli ile çenemden yukarı kaldırdı; "Sen böyle yaptıkça onun eline bir avantaj geçmiyor." dedi.
