Seviyor, sevmiyor..
Papatya'nın yaprakları yalnızca böylesi oyunlar için kullanılırdı. Zeyno ise papatya yapraklarından biriydi, gün gelicek ve biri o papatya'yı kökünden ayıracak, önce soluşunu izleyecek ve en sonunda onu "sevmek ve sevmemek" adına...
İnsanlar haiz olduklarının kıymetini bir türlü bilmezler. Güllere koşarken ayaklarının altında ezilen papatyalardan habersizler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Teoman - Kupa kızı ve Sinek Valesi
🥀
Ben bir papatya'ydım.
Yapraklarımı her defasında kendi kendime yoldum, bir defa olsun da seviyor çıksın diye. Çıkmadı.
Ne yazık ki..
Ben o papatya'nın yaprakları dökülene kadar kendi kendimi yiyip bitirdim. Kendimi harcadım, kendimi unuttum, kendime zarar verdim.
Ve şimdi yine de bana yapılan onca haksızlığa rağmen ben buradayım, yine sevdiğim insanı kurtarmak için kendimi feda etmeye belki de rezil olmaya geldim.
Buradan çıktıktan sonra herkesin dilinde olacağımı bile bile bunu yapmaya karar vermiştim.
Çağrı dün geceden beridir karakolday'dı ve Vefa ile bu olayı konuşmuştum o gece olan her şeyi ona anlatmıştım çünkü mantığımı kullanamıyordum.
Kalbimi.. o benden gideli zaten çok olmuştu.
Bu yüzden günler haftalar belki de aylar sonra mantıklı bir insan dinlemek iyi gelmişti ve Vefa'nın söylediği her şeyi yapacaktım.
Mavi ve gri boyanmış Karakol'un büyük kapısından içeri girdim. Girdiğim anda aldığım o atmosferde yalnızca oradan oraya koşturan insanlar, ağlamalar ve zorluk çıkaranların bağırış sesleri kulağıma doluşmuştu.
Ve Çağrı dün geceden beri burada kalıyordu.
İnanılmaz bir şekilde korkutucuydu, seri adımlarla karşımda duran karşılıklı polis masalarının solumda olana yürüdüm, masaların ortasından geçilerek sağa ve sola dönen iki koridor bulunuyordu.
Bitkin kalmış tüm bedenimle yavaş hareketlerimi yine de toparlamaya çalışıp hızlı olarak masanın tam önünde durdum ve kafasını bana doğru kaldıran polis memuruna anlamsızca baktım.
"Buyrun hanım efendi bir şikayetiniz mi vardı?" dedi yüzümü incelemeye devam ederken. Bitkin gözlerim belki şuan ona sokakta kalan insanları belki de ilaç kullanan delileri hatırlatıyordu kim bilir.
