DENIZ KENARI 1.Bölüm

139 12 3
                                    

Iyi okumalar :)
Ağlıyordum.Deli gibi annemin mezarında ağlıyorum.Çok yoruldum artık.Okul babam ve Barış.Bunlar beni yoruyor.Annemin mezar taşına bakıyordum.Meltem Erez..Belki az bir süre sonra hemen yanında da Nilda Erez yazar.O sırada omuzuma bir el degdigini hissettim ve çığlık attım.

Karşımdaki çocuğa baktım.Bu nerden çıktı böyle?Ben annemle konuşmaya gelmiştim.Sen her kimsen yanımda olmaman gerekirdi.

N:Sende kimsin?

-Ben Aytuğ.Iyi misin diye sorayım dedim.

N:Mezar başında iyi olmamı mı bekliyorsun?

A:Tamam sacmaydı ama artık hava kararıyor ve gitsen iyi olur.

Bu çocuk neden bana karışıyordu ki.Annem buradaydı ve ne zaman gideceğimi ona soracak değildim.

N:Bak annemi görmeye geldim ve ne zaman istersem o zaman gidicem.Şimdi gider misin?

A:Bak cidden kötü görünüyorsun ve sana yardım etmek istiyorum.

Hayatımda ilk defa bana yardım etmek isteyen biri.

N:Nesin sen? Iyilik meleği falan mı?Bana nasıl yardım edebilirsin ki?Boş konuşma.

A:Sinirli,kötü ve asabi.

Şaşırdım.Ben öyle biri değilimdir ki.Genelde sevecen diyorlar.Mutlu diyorlar.

N:Bak artık cidden canımı sıkmaya başladın.1.Ben öyle bir insan değilim beni tanımadan hakkıma yorum yapma.2. Iyilik meleği falansin galiba ama iyiliğini istemiyorum. 3. ise artık gidebilirsin.

A:Iyilik meleği belki olabilirim.Sana yardım etmek istiyorum ve sen gelmeden hiç bir yere gelmiyorum.

Bu ne bir tür insan Allah aşkına.Mezarlıkta bile rahat yok mu bana?

N:Baş belası.

Dedim mırıldanarak.

A:Bunu duydum.

N:Güzel.

O ayakta ben mezar taşına oturmuş öylece durmuş bekliyorduk.Daha fazla cidden ugraşamazdım ve bu durumda iyilik meleğine baktım.Pes edicek gibi durmuyordu.Iyilik meleği ve inatçı(!)

N:Peki peki geliyorum.

Memnun olmuşçasına gülümsedi.Tam ayağa kalktım ki o an başım döndü.Ah ne oldu birden bana gene!Iyilik meleği ise kolumu tuttu.

A:Iyi misin?

Ona umursamaz bir bakış attım.

N:Iyiyim ve elini çek.Gidelim.

Bana inanmayan bir bakış atarak önden yürümeye başladı.Annemin mezarına son bir kez baktım.Ve sessiz bir şekilde fısıldadım.

Iyi geceler anne..

Önüme döndüğüm de ise iyilik meleği baya hızlı gidiyordu.Ona yetişmek adına kosucaktim ama bu lanet baş dönmem yüzümden gene gözüm karardı.Ne oluyordu bana?

Iyilik mesleğine seslenmem lazımdı.Çünkü gerçekten adım atıcak gücü kendimde bulamıyordum.

Tam seslenicektim ama adı aklıma gelmedi.Sahi neydi adı?Altuğ Alp?
En iyisi "iyilik meleği" diye seslenmekti.

N:Hey iyilik meleği bir bakar mısın?

Arkasını döndü yanıma geldi.

A:Bak benim bir adım var.Adım Aytuğ.Bunu önceden söylemiştim.

DENIZ KENARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin