Çoban Yıldızı

Bölüm 2

Sabah büyük bir baş ağrısıyla uyandım.Gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Elimde olan kozu hatırlayarak başımın ağrısını unuttum ve Aksel' inkinden de piç bir gülüş takınarak yataktan kalktım.Duş bile almadan direk odamdan çıktım.

Evdeki hizmetçi Hale'nin odasından çıkıyordu.

"Hale nerede?"

"Hale Hanım henüz uyanmadı, efendim."

Bu benim için bir avantajdı. "Tamam. Ben onu uyandırırım."

Fırsat bu fırsat deyip Hale'nin odasına daldım.

" Haleee! Canım Kardeşiiiim! Yetmedi mi bu kadar uyku?" dedim ve başında dikilmeye başladım sırıtarak.

"Defol şurdan Venüs siktin başımı! "

"O işi dün gece Aksel'in hallettiğini düşünüyorum. Tek fark başın değil." ardından bir kahkaha patlattım.

"Sen... Sen ne saçmalıyorsun?"

"İnlemelerin odama kadar geliyordu.Benimle uğraşmamayı öğrenmelisin tatlım.Bundan sonra ayağını denk al. Aksel iki sözüme bakar."dedim ve Hale'nin şaşkın suratını arkamda bırakarak odadan çıktım.İşte zafer benim!

* * *

Hale'yle uğraşırken derse geç kalmıştım. İlk ders bitmak üzereydi. Amfinin kapısının açık olduğunu gördüm. Hocanın etrafı kalabalıktı. İçeri girip girmemek konusunda tereddüt yaşarken Bülent Hoca

" Venüs, orada dikileceğine içeri gel kızım. Proje ödevlerinizi dağıtıyordum."

Yavaşça hocanın yanına geldiğimde " Kendine ödev için bir arkadaş seç demek isterdim ama eşleşmeyen sadece sen ve Çağın kaldınız. Ödevi birlikte hazırlayacaksınız."

Gözlerimi bana bakan çocuğa çevirdiğimde bunun dünkü sünepe olduğunu hatırladım.Çocuk

"Hocam! Ben bu kızla proje filan hazırlamam." deyince kan beynime sıçradı.

Her zaman ki yapmacık kahkahamı attım. Parmaklarımla tırnak işareti yaparak

" Ah, tatlım!"

"Sen bu okulda yeni olduğun için bilmezsin tabi. Karşında bölüm birincisi var ve sen benimle proje yapma şerefine ulaşacağın için sevinmelisin." dedim kendimi beğenmiş ifademi takınarak.

Bunun üzerine Çağın " Bir yanlışın var. Nasıl yapıyordun? " Parmaklarıyla benim gibi tırnak işareti yaparak "Tatlım."

"Eski bölüm birincisi demek istedin galiba."

* * *

Sinirlerime hakim olmakta zorlanıyordum. O kim oluyordu da hocanın yanında beni aşağılayabiliyordu. Daha yeni gelmiş bir sünepeden ibaretti. "Sende sürekli onu aşağılıyorsun ,her şer karşılıklı." dedi iç sesim. Ah, hayır! O hak ediyor. Benim bu okulda bir klasım var ve bunu onun bozmasına izin veremem.

Kantinden kahve alıp her zaman ki ağaçta oturmak için yürümeye başladım. Ve yine mi... Duraksadım ve sıkıntılı bir nefes verdim. Okula geldiğinden beri her yerde bıkmadan karşıma çıkıyordu. Sırtını ağacın gövdesine yaslamış, ellerini birleştirmiş, mavi gözleriyle sabit bir noktaya bakıyordu.Suratında sıkıntılı bir ifade vardı. Ne düşündüğünü merak ediyordum. Ona sürekli sünepe diyordum ama itiraf etmeliydim ki gizli bir yönü de vardı, ilgimi çeken bir yönü.