j'ai pensé à toi Jirose-Rosmin

sevemez seni benim gibi kimse

Gözlerimi açtığımda kook'un bana olan bakışlarıyla karşılaştım. Muhtemelen beni izliyordu diye düşündüm. Kafamı eğdim ve tatlı bir gülümsemeyle konuştum.

"Günaydıın!"

Bu hareketlerimle Kook'u güldürmek istemiştim başarmıştım da.

":) Sana da günaydıın!, 

çok güzelsin lanet olsun insan mısın? 

Platonik, durumum kötü kötü komediden daha komik."

Söylediği şeyle güldüm ve yataktan kalktım, beraber aşağı indik, inerken ona yardımcı olmak amacıyla koluna girdim. Hafta sonu olduğu için şanslıydım, çünkü hiç erken kalkasım yoktu. Jungkook ile bu gün doktora gidecektik. Alçıyı çıkaracaklardı. Jungkook artık rahat yürüyebiliyordu en azından eskiye göre biraz daha...

.....

Sonunda alçıyı çıkarmışlardı. O sıra Jungkook konuştu.

"Teşekkür babında size öğle yemeği ısmarlayabilir miyim acaba?"  dedi ve tatlı bir gülümseme sundu.

"Bilmem, ısmarlayabilir misin acaba?" dedim ve ikimizde güldük. 

Okuldan sonra geldiğimiz harika bir yer vardı. Orada yeme kararı aldık. Mekana geldiğimizde Jennie, Doyoung ve Jimin de oradalardı. Bizi gördüler selamlaştık. 

D "Hey! hoş geldiniz. Siz ikinizin burada ne işi var?"

C "Jungkook'un alçısını sonunda çıkardılar. Bizde öğle yemeği için buraya geldik."

Je "Öyle mi, date değilse bizimle otursanıza?"

Jungkook ve ben bakıştık sonra Kook onaylarcasına kafa salladı. Jimin'in boş olan yanına oturdum Jungkook ise benim yanıma bir sandalye çekti ve oturdu.

Öğle yemeği biraz sohbet derken kalktık. Hesabı topluca ödedik, Benimkini Jungkook ödemişti. 1.68 boyumla onun yanında çok garip duruyordum. Eliyle saçlarımı karıştırdı. İkimizde gülmüştük.

Etrafa bakarken Jimin'in bize olan sert bakışlarıyla karşılaştım. Gerçekten ürkütücüydü, mekandan çıktık. Bizden ayrılan ilk Jennie ardından Doyoung olmuştu. En son Jungkook da gitmişti. Sarılıp vedalaşmıştık. Jimin ile yürümeye devam ediyorduk. Evimin önüne gelmiştik, onun daha yürüyecek yolu vardı. Durdum, umursamazca ve üzgün bir şekilde görüşürüz dedi. Kolundan tuttum ve

.....