Deniz Kokusu

2.Bölüm

O kadar güzel bir kokuydu ki deniz kokusu.Burnuma geldiğinde kokusu, hep ruhuma dokunuyordu.
En büyük sebebi çocukluğumdan beri burada yaşıyor ve o kokuya alışkın olmam bence.
Gözlerimi kapatmış deniz kokusunu içime çekerken Beren'in beni dürtmesiyle irkildim.

"Deniz? Bu kokuyu sevdiğini biliyorum, seni ondan ayırmak istemem ama artık denize girmeliyiz." dedi koluma girerek.

"Özür dilerim, dalmışım." dedim ve yürümeye başladım.Etrafa bakındığımda pansiyonda ki herkes denize dökülmüştü.Çünkü hava bugün oldukça sıcaktı.Beren ile birlikte şezlonga oturduğumuzda pansiyonun cankurtaranı yani Doğu bize doğru geliyordu.

"Kızlar siz denize girer miydiniz ya?" dedi gülerek.

"Girerdik tatlım." dedi Beren üzerindeki t-shirti çıkararak.Beren üzerini çıkardığında Doğu çok tuhaf bakmaya başlamıştı.Onun kız meraklısı olduğunu biliyordum ve alışkındım.Sadece kızlara bakar, zararı yoktur o yüzden Beren'le içimiz çok rahat o konuda.

"Neyse sen işine bak Doğucuğum, her an birilerinin sana ihtiyacı olabilir." dedim gülümseyerek.

"Şunlara bakarmısın hep kıyıda yüzüyorlar.Kim boğulur burda?" dedi bana bakarak.

"Olsun her an herşey olabilir." dedim üzerimdeki elbiseyi çıkartıp Beren ile denize doğru yürümeye başladık.
Ayağıma su değdiğinde hafif biraz irkilsemde kendimi denize bıraktım.Suyun soğuk olmasını müşteriler sevmese de ben çok seviyordum.Tam denizin dibinden çıktığımda denize atlama sesi duydum.Bu atlama kesinlikle Doğu'ya aitti.

"Doğu, bak böyle atlama." dedim.

"Ne varmış atlamamda?" dedi ve omuzlarıma elleriyle baskı uygulayarak beni denizin için soktu.Daha doğrusu beni boğuyordu, yarım akıllı.
Sesim çıkmıyordu, Beren'de yoktu yanımda ve Doğu hala ellerini çekmemişti.Dışarıya çıkmak istiyordum ama Doğunun kuvvetli kolları buna engel oluyordu.Tam o esnada omuzlarımda ki o kuvvet gitti ve biri kolumdan çekip beni denizin dibinden kurtardı.Gözlerimi açtığımda beni kurtaran kişi bugün yeni gelen grupta ki çocuktu.

"Cankurtaran değil misin? Ne yapıyorsun sen ?" dedi bağırarak.Daha sonra kafasını bana çevirerek "İyi misin?" diye sordu.Kafamı hafif sallayarak "İyiyim." dedim.

"Sadece şaka yapıyordum.Özür dilerim Deniz." dedi Doğu bana bakarak.

"Git yanımdan..." dedim soğuk bir ses tonuyla.Doğu arkasını dönüp yanımdan ayrıldı.Kıyıya arkamı dönüp hafiften ağlamaya başladım.Çünkü babamı deniz yüzünden kaybetmiştim.Deniz konusunda ve özellikle boğulmada hep hassasımdır.

"Ağlıyor musun?" dedi beni kurtaran çocuk.Kafamı çevirip ona baktım.

"Hayır." dedim net bir şekilde.

"Ağlamana gerek yok kurtardım işte seni." dedi gülümseyerek.

"Çok teşekkür ederim." dedim kıyıya doğru yürümeye başladım, her ne kadar denizde yürümek zor da olsa.
Yürürken arkamdan onun sesini duydum.Kafamı çevirdiğimde hemen arkamdaydı.

"Bu arada ben Yiğit." dedi elini uzatarak.Bende ona elimi uzatıp "Deniz." dedim ve yanından ayrılıp şezlonga oturdum.Havluya sarılıp etrafa bakınmaya başladım.O sırada Beren yanıma geldi.

"Özür dilerim seni yalnız bıraktım ama denize girdiğimde Kaan yanıma geldi.Bana ihtiyacı varmış." dedi.

"Nasıl bir ihtiyaç?" dedim gözlerimi güneş yüzünden kısarak.

"Yabancı bir kızla konuşuyordu.Biliyorsun ingilizcesi yok yardım ettim biraz da boşver şimdi onu, deniz nasıldı?" dedi.

"Soğuk ama girince alışıyorsun." dedim gülümseyerek.Doğu'nun beni boğma olayını ona anlatmak istemedim.Çünkü gider ona hesap sorarda.Böyle bir olayda yaşamak istemiyorum.Doğruyu söylemek gerekirse aklım beni kurtaran çocuktaydı.Hayatımı ona borçluyum diyemeyeceğim.Çünkü elbet Doğu beni boğmaktan vazgeçecekti.Kendim boğulsaydım o zaman derdim işte.
Şezlonga uzanmış denizi seyrederken gözüm denizdeki gruba çarptı.Bugün gelen grup olduğunu görünce gözüm direk beni kurtaran çocuğa çevrildi.
Yanında ki arkadaşlarıyla oldukça eğleniyor gibi görünüyordu.Arkadaş diyorum belki de arkadaşları değil de akrabalarıdır.Her neyse bunu düşünecek değilim.

"Deniz, hadi." dedi Beren ayağa kalkarak.

"Böyle çok daha iyi." dedim gözlerimi Beren'e çevirerek.

"Hava oldukça sıcak kavrulmak mı istiyorsun?" dedi gülerek.

"Beren sen gir, ben seni burdan izleyim." dedim.
Beren kolumdan tutup zorla ayağa kaldırdı beni.Denize tek girmek istemediğini bildiğim için ve onu kırmamak için ona eşlik ettim.
Soğuk suya kendimi tekrardan bıraktım.Gözlerimi cankurtaran kulesine çevirdiğimde Doğu'nun oturduğunu gördüm, oldukça üzgün görünüyordu.

Daha fazla soğuk suda üşememek ve her yerimin ıslanması için denizin dibine daldım.Dalma konusunda oldukça başarılıydım, baya bir mesafe gidebiliyordum denizde.
Kafamı denizden çıkardığımda karşıma biri çıktı, gözlerimi hafif kısıp baktığımda bu kişinin beni kurtaran çocuk olduğunu gördüm.Hala kurtaran çocuk diyorum her ne kadar adının Yiğit olduğunu bilsemde.

"Başarılı.." dedi gülümseyerek.

"Beni mi takip ediyorsun?" dedim.

"Etmiyorum, gözüm çarptı.Daha doğrusu merak ettim bu deniz kızı kim olabilir diye..." dedi ve onda kalbime bir acı girmişti.Aklıma babam gelmişti.

"Deniz Kızı..."