მე და მინჰო ინჩონში უნდა წავსულიყავით დღეს 11 საათზე რადგან ბინის პატრონს შევუთანხმდით შეხვედრაზე.
მე რათქამუნდა მინჰოს სახლში ვცხოვობდი დროებით რადგან ლაშა ტორონჯაძესგან განსხვავებით სახლიც ქონდა და მის მშობლებსაც ვუძლებდი😁
-საყვარელო ჩემი ჰალსტუხი გააუთოვე?
-კი პატარავ ოდნავ ცხელია ახალი დაუთოვებულია*მივუგე და თბილად გავუღიმე*
-პრინცესავ თუ შეგიძლია ის თეთრი კაბა ჩაიცვი მე,რომ მომწონს და თან,რომ გაკვდება *ასევე თბილად გამიღიმა*
-არაა ცუდი აზრი *კარადა გამოვაღე და იმ კაბის ძებნა დავიწყე ლინომ,რომელზეც მიმითითა*
-ვიპოვეე *კმაყოფილად წამოვიყვირე მაგრამ ლინო ოთახში აღარ იყო*
ვიფიქრე ან აბაზანაში გავიდა ან მისაღებში თუნდაც სამზარეულოში.
კაბა ჩავიცვი და გარეთ გამოვედი მაგრამ ლინო ვერ ვნახე...
ყველაფერი გადავჩხრიკე,თუმცა არსად არ იყო.ბოლოს გარეთაც გავედი და დავინახე,რომ ჭიშკართან ჩემს დას ელაპარაკებოდა
ამოვისუნთე და ეზოსკენ გავემართე
-ოჰჰჰ დაოოო *დავიჭყავლე და სოლარისკნ წავედი*
-დაოო *მანაც იგივე ტონით წამოიყვირა და ჩემსკენ წამოვიდა ხელებგაშლილი*
ერთმანეთს ჩავეხუტეთ და გადავკოცნეთ
-რაზე ლაპარაკობდით?
-არაფერზე უბრალოდ...*ლინოს ხმა დაეძაბა და სახეზე შიშის ფერი დაედო*
-ლინო ასე შეგაშინა ჩემმა უბრალო კითხამ? *სოლარს მოვშორდი და მინჰოსკენ ნელი ნაბიჯებით წავედი*
სახე უფრო შეეცვალა და სოლარს თვალებით ანიშნა,რომ შევეჩერებინე
-დაო *უცებ მომვარდა სოლარი,ხელი ჩამავლო და თავისკენ შემატრიალა*
-რა?!
-იმდენად ლამაზად გაცვია,რომ ლინო დაიბნა ეს არის და ეს...
