Buzdan şato

Kahvaltı

Sabah kalktığımda koltukta mutfakta birinin OLDUĞUNU gördüm. Melanie uyuyordu.
Elime bulduğum ilk şeyi geçirip mutfağa daldım.
"Yiğit"
"Günaydıın. sana Omlet hazırladım "
"Sen gece burda mı kaldın"
"Merak etme koltukta uyudum"
"......"
"Yemiyecek misin?"
"Kimse yumurtama konmasın , aç olmadığımı söylemedim"
güldü. gerçekten güzel olamayacak kadar güzel gülüyordu . kendisi gibi. biliyorum erkekler güzel olmaz ama ,o güzeldi işte.mutfakta sadece İkimiz vardık .birbirimize bakıyorduk.
İkimiz de konuşmuyorduk. sadece çaydanlıktan çıkan o tiz ve uzun ses vardı.
O mükemmelliğin vücut bulmuş hali olabilirdi.
Gerçekten çok güzel bakıyordu. Melanie bağırmaya başladı.
"Ooooo prenses burnuma güzel kokular geliyor. Omlet mi yaptın yoksa?"
Yiğit gülümsedi ve "günaydın" dedi.
Melanienin o takındığı ifadeyi görünce ikimizde teslim olduk anlamında ellerimizi Başımızın üstüne kaldırdık .Melanie
"Yoksa siz ... ee" deyip donmuştu.
"Omlet mi o?." yiğit gülerek Yanıt verdi
"evet ben Yaptım " tabiki ben olaydan uzak
"Aa sen Buradamıydın"
"Sözümü kesme . siz beraber mi yattınız ?"
Yiğit HIZLA önündeki omleti yerken tıkandı.
"İyimisin canım" Melanie Şaşkın Şaşkın bana bakıyordu.
"Canım ha. öyle olsun ." Yiğit Boğazındakini yutup ANCA konuşabiliyordu .
"Tabikide beraber yatmadık . hiç bir şey de olmadı"
"Iyi "
"İyi"
Yiğit tabağına aldığı omleti bitirmişti bile.
Tabi ben buna sessiz kalamazdım
"Hayvan" diye söylendim.
"Size de bıraktım" dedi. ve yine o piç gülümsemesini yapmıştı. bana bakışları aşk doluydu.