Ateşin Kanadı

Yabancı

Bilinmeyen:iyi iş çıkardın fıstığım

-sen kimsin be

-aaa senden büyük biriyle bu kadar kaba konusman senin gibi güzele yakisiyor mu?
              *Bu kişiyi engellediniz*

Kafam allak bullak olmus ve cok ağrıyordu dun kutlamaya kalmamıştım, çünkü kafamda milyon tane düşünceyle savaşıyordum.Neden o kadar sene yoktu ve bir anda ortaya çıkmaya tenezzül etmisti ve neden benim için bahis oynamıştı.En iyisi soğuk bir dusa girip daha sonra Alp in yanina gitmekti.
Alp benim ortaokuldan beri en iyi arkadaşım,dostum ve kardesimdi, birlikte büyümüş sayılırdik hayat hikayelerimiz ayniydi.

Kıyafetlerimi giyip arabanın anahtarini aldim ve evden ayrıldım, gözüme yeni tasinan kadının evi çarpmıştı,her ne kadar gerçekten ona yardım etmiş olsam bile bir teşekkürü hak edemeyecek kadar gaddar değildim.Uzun zamandir arabayi kullanmiyordum neyi eksikti hiç bir fikrim yoktu,her ne kadar çalıştırmaya calissam da basaramamistim en iyisi tamire vermekti ancak buna suan hiç vaktimin olmadığını biliyordum bu yüzden eve yeniden girip otobüs kartımı aldim.Motoru cikaramazdim eğer cikarirsam o pislik adam beni bulabilirdi.

Kapinin zilini bi kaç defa calmama rağmen kapı acilmamisti belki arka taraftaki atölyesinde yine bir şeyler yaziyordur diye o tarafa gitmeye karar verdim ve iceriden bir takım konusma sesleri geliyordu.

-sana bunu yapmam dedim neden anlamamakta israr ediyorsun?

-Elfin'i bu işe karıştırma ona dokunursan hayatin boyunca pişman olursun,haha ya da şöyle düşün bir daha nefes alamazsın kendin bilirsin?

Benim hakkimda bir seyler olduğunu anlamıştım kötü haber tez yayılır derler.
Kapiyi hafif araladiktan sonra Alp hizla bana dönerek;

-Her seyi duydun?
-Her seyi duydum.

Hakkimda konusulan konuyu ve Alp'in bu konuya nasil dahil edildiğini merak ediyordum.Bana oturmam için elini gösterdiğinde sakince koltuğa oturdum.
Anlatmasini bekler gibi gözlerimi ona diktigimde,anlatmaya başladı.

-elfin o adam,o pislik adam senin baban.
Dün gece sana bahis oynayan da oydu,ve seni nasıl bulduğunu inan ki bilmiyorum.Aslana sordum ama ondan da bir şey cikmadi, üzgünüm simdi ise beni arayıp seni onlara götürmemi istiyorlar,ben bunu yapamam sen bana annenin emanetisin.

Bunlari derken Alp'in gozunde olan nefreti gorebiliyordum her ne kadar ben nefret ediyorsam o da o kadar nefret ediyordu.
Ona tatlı bir anne edasiyla sarıldım ve iyi ki yanimda olduğunu bir kez daha hatırlattım ve onu kendimden iterek ona beni onlara goturmesini istedim.Alp afallamis haliyle bana bakiyor ve

-şaka mi yapıyorsun senin için kendimi de ortaya koydum ve sen hâlâ gitmek mi istiyorsun seni korumaya çalışan insanlara izin ver,onlar seni seviyorlar.

-Biliyorum, biliyorum ama ne istediklerini ogrenmemiz lazım yoksa hedefimize ulaşamayız.Hani söz vermiştik birbirimize yaptığı şeyleri ortaya döküp annemin de hayatini kurtaracaktik?Buna ihtiyacım var lütfen bana yerlerini söyle.

-Bende seninle gelirsem söyleyebilirim.

-Yapmaa Alp.

-O zaman boşver.

-İnatçi keçi,yine istedigini yaptiracaksin.Yarin saat sekizde hazir olacagim beni evden al ve disarda bekleyeceksin eğer bir şey olursa var gücümle bagiracagim ve gideceksin.

-Seni almadan mi? Hayatta gitmem,orda ben de ölürüm ama seni bırakmam, seni kaybedemem.

-Minik essegim,iyi ki varsın.