6.Bölüm: O adam

730 62 3
                                    


Burak'ın gözleri o mesafedan bile ateş saçıyordu. Belen hızlıca oturduğu banktan kalkıp yürümeden önce yanındaki yabancıya dönüp ''Gitmem gerek.'' Dedi. Sonra hızlı adımlarla Burak'ın durduğu yere doğru yürümeye başladı.


Bu sırada Kuzey Belen'in karşılarında duran adamı görünce neden birden telaşlandığını anlamlandıramadı. O gitmek zorunda olduğunu söyledikten sonra arkasından meraklı gözlerle bakakaldı.


Acaba sevgilisi miydi? Sevgilisi olsa bile ona neydi ki? Neden bu fikir ona bu kadar korkutucu gelmişti?


Ah! Hayır saçmalıyordu! Kız zaten bir başkasını seviyordu ve sevmediği biriyle çıkabilecek biri gibi durmuyordu.


Belen Burak'ın yanına ulaştığında Burak hızla onun tek kolundan tutup içeriye doğru yöneldi.


''Neler oluyor?'' diye sordu Belen.


''Neler olduğunu bana sen anlatacaksın sevgili kardeşim!'' derken sesi normalde çıktığı gibi sevgi dolu değil aksine oldukça tehditkardı.


''Ne anlatacağımı bilsem anlatabilirdim.''


Burak ters bir bakış fırlattıp yürümeye devam etti. Bu sırada elinin baskısı artmış olmalıydı ki Belen '' Canımı acıtıyorsun!'' diyerek inledi.


Kendini fazla kaptırdığı farkeden abisi elini çekti ve Belen'in gözlerini delecek kadar öfkeli bakarak ''Bunu eve gittiğimizde konuşacağız. Dua et ki en yakın arkadaşımın düğünündeyiz.'' Dedi.


Bu sözden sonra Belen tek kelime etmedi. Sessizce salona doğru giden Burak'ı takip etti. Tam salon kapısındayken ne kadar kötü görünebileceği aklına geldi ve bayanlar tuvaletine doğru yönlendirdi ayaklarını.


Aynada kendine bakınca zavallı bir kız gördü. Gözleri ağlamaktan hafif şişmişti. Ve makyajının bir çoğu akmıştı. Güzelce yıkadı yüzünü ve ailesinin oturduğu masaya geri döndü.


Masaya oturur oturmaz Burak '' Ben seni bulmadan önce ne işler karıştırıyordun sevgili kardeşim?'' diye aksice sordu.


''Lavobadaydım!'' diyerek kısaca cevap verdi.


Bu sırada annesi endişeli gözlerle kendisine bakıyordu.


'' Belen'cim. İyi misin?.''


''İyiyim annem merak edilecek bir şey yok.'' Diyerek gülümsemeye çalıştı.


''Bak makyajın da akmış , tüh. Senin bir şeyin var ama bana söylemiyorsun Belen! Daha sonra öğrendiğimde herşey için çok geç olabilir kızım.'' Dedi annesi.


''Annecim şuan iyiyim. Bir sorun yok! Sadece biraz midem bulandığı için yüzümü yıkama gereksinimi duydum. Makyajımda bu yüzden çıktı.''

Bir KereHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin