Üvey Kardeş Mi? - karlnap

bİr

Annemin eve geç geleceği günlerden biriydi. Bende arkadaşlarımı çağırdım. Akşama kadar içtik ve oyunlar oynadık . En sonunda hepsi gidince etrafı toparladım. Annem içki şişelerini görürse kızabilirdi. Gerçi beni her konuda rahat bırakıyordu. Ama neyse işte. Evi toparladım. Saat gece 12.30du. Yarım saate annem gelecekti. Telefonla ilgilendim ve annem gelince odamdan çıktım.

"Ah tatlım? Uyumadın mı yine. Sana uyumanı söyledim kaç kere? "

Bu sefer her zamanki gibi yorgun değil enerjikti. Normalde geceleri geldiği zaman uykulu ve yorgun olurdu. Ama şuan oldukça neşeli ve enerjikti.

"Sen neden enerjiksin?"

Bana sorduğu soruları görmezden gelip sordum.

"Eee... Tatlım ben iş yerinde birlikte çalıştığım bir arkadaşım vardı. Yani arkadaştık. Bugün bana bir teklifte bulundu... "

"Ne teklifi? "

"Bak tatlım. Direk konuya gireceğim. Baban yüzünden bazı sorunların olduğunu biliyorum. Birlikte yaşadık bunları.. Ama ben... Anlarsın ya. Ben tek başıma yapamıyorum. Sadece.. Beni anlayışla karşılar mısın? "

"Ne!? Anne sen ciddi misin?? Babamdan sonra ne çabuk güvenebilirsin?! Sana inanamıyorum! "

"Tatlım.. Lütfen-"

Arkamı döndüm ve odama girdim. Tabiki kapı sertçe kapatıp yatağa atladım.

Anneme cidden inanamıyordum. Babamdan sonra nasıl? Anlamıyorum nasıl yani?!

Ahh babam annemi, abimi ve beni 1 yıl önce terketti bahsetmeyi unuttum. Babam ve annem abim doğana kadar birbirlerini seviyorlardı. Annem hamileyken babam onunla ilgilenmemeye başladı. Abim doğduğunda çok fazla kavga ettiler. Abimden 5 yıl sonra ben doğduğumda ise babam abim ve bana katlanamayacağını söyledi. Ve ben 10 yaşımdayken babam evden kaçtı yani annem abim ve beni terketti.

Ama umrumda değil. Babamdan nefret ediyordum hep. Şuan ise annemi anlasam da yeni bir baba istediğimden emin değilim.