Okuldan çabucak çıktık biraz daha geç söyleseydi okulda sabahalayacaktık .
"Neyse benim şimdi gitmem lazım hoşçakal"dedim . "Hoşçakal ısırgan otu" dedi. "Isırgan otu ne be öyle isimmi olurmuş. Doğrusu sen varsan işin icinde olur her şey."dedim. Ve gitdim.
Şuan evdeyim. Bu gün tanıdığım o çocuk beni kurtaran çocuktu. Hayat çok garip. Valla bak bir kurtarıyo beni bir sıra arkadaşım oluyor. Bu kadar tesadüf yeter bence. Neyse uyuyayım ben bence. Dedim tam kendime kapı açıldı. Annem " kızım yüzünü gören cennetlik. Niye inmiyorsun aşağıya seni bekliyoruz babanla . Geldin direk odana çıkıyorsun. Yemekte yemedin. Noldu bir şeymi oldu kızım?" Dedi annem. " Yo anneciğim aç değilim ben çok yorgunum da ondan odama çıktım siz yiyin yemeğinizi tokum ben merak etmeyin " dedim. " Kötü bir şey olmadığına eminsin dimi kızım?" Diye sordu annem . Yok anne ne kötü şey oluçak ölümden döndüm, beni kurtaran çocuk sıra arkadaşım oldu böyle şeyler işte hiç bişey olmadı yani. " Yok gerçekten bak iyiyim ben yorgunum dedim ya hadi git sen bende uyuyayım " dedim anneme.
" tamam iniyorum ben o zaman. İyi geceler." Dedi . " işığı da kapatır mısın anne " dedim .Ve kapatıp çıktı odanadan . Şimdi yalnız başıma kaldım sonunda. Gözlerimi yumdum ve kendimi karanlık bir boşluğa bıraktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmez bir yol
RomansNe zaman bir yola adım atsan . O yolun sonunda seni ne bekliyor bilemezsin bu yüzdende bu hikâyenin adı bilinmez bir yol.
