Uğur gittikten sonra kapıyı kapattım. Annem salona gitmişti . ben de onun yanına gittim. Anneme sordum. "Anne dedim sen uğur'u daha önce görmüş müydün" diye sordum. Çünkü birbirlerini gördüklerinde sanki daha önce birbirlerini tanıyorlarmış gibi baktılar. Bu ise bana çok garip gelmişti çünkü Uğur bizim sınıfa daha yeni gelmişti annemle tanışmış olma ihtimali yüzde kaç bir ihtimaldi ki. Annem biraz düşündü. "Yok kızım ben nereden tanıyacağım sizin sınıfa da duyduğum kadarıyla yeni gelmiş nereden görmüş tanıyor olabilirim ki."dedi."Haklısın ben yanlış anladım galiba" dedim.
Bu gün okula gelmişdim. Dünden sonra Uğuru görmemişdim. Okuldan içeriye girdim. Sınıfa girdim bu kez geç kalmamıştım. Daha çok hevesle gelmişdim desem yalan olamazdı. Ama bu hevesin nereden geldiği hakkında en ufak bir fikre sahib değildim. Çoğu kişi gelmişdi . Bir kaç kişiden başka. Yerime doğru ilerlediyimde Uğurunda olmadığını gördüm. Gelirdi her halde. Matematik dersiydi. Dersi çok seviyordum ancak öğretmeni hiç sevmiyordum. Bana gıcıkti resmen. Ne zaman geç kalsam kızar. Zil çaldı ders başladı ama hala ortalıkta Uğur adında bir şahıs yoktu. Öğretmen sınıfa girdi. Yerine oturdu . Gözü bana kaydı. Şaşırmış gibi bana baktı. Ve hala bakmaya devam ediyordu. "O kimleri görüyorum" dedi öğretmenim. "Hadi hayırlısı başımıza taşlar yağmasa gerek"dedi alaycı bir tavırla. Bazı kişilerin espiri anlayışı olmadığı için kıkırdamaya başladı. Hiç onları aldırış etmedim. Ve önüme döndüm.
10 dakika falan geçmişdi dersden ama hala Uğur yoktu. Kapı çalındı. Kapıya gözlerimi dikmiş kimim geldiğine bakıyordum. Ve evet az önceden beri beklediğim kişiydi Uğurdu bu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmez bir yol
RomanceNe zaman bir yola adım atsan . O yolun sonunda seni ne bekliyor bilemezsin bu yüzdende bu hikâyenin adı bilinmez bir yol.