dark

⊙17⊙

İçeri girebilmiştik. Burası bir deney alanı gibiydi..

"Ürkütücü..."

"Buna ürkütücü diyorsan daha hiçbir şey görmemişsin demektir çocuk."

Şırıngalar, bıçaklar, ameliyat eyşaları ve kan olduğunu düşündüğüm siyah lekelerle dolu bir odaya girmiştik. Beyaz dolabın yanında bir aile tablosu vardı. Beyaz-siyah saçlı çocuk ve NE!

Annemin odasındaki tabloda da bu kız vardı! Tek fark kahraman kostümüne benzer birşey giymişti... tabloya yaklaştım ve kızın gözlerinin bu sefer full kırmızı olduğunu gördüm. Sağ köşesinde tarih ve isimler yazıyordu.

"20XX 20 Nisan. Aoi Midoriya ve İzuku Midoriya- NASIL!"

O kızı hayatımda hiç görmediğime yemin edebilirim!

"Çocuk iyi misin?"

Dabi de yanıma gelmiş ve tabloya bakıyordu.

"Bu da kim?"

"Bilmiyorum... O kızı hayatımda hiç görmedim..."

Oradaki çocuk ben olamazdım. Benim saçım siyah-yeşildi. Beyaz-yeşil değil! Hatta albümüm de o tarihle ilgili ve önceki günlerle ilgili fotoğraflarımda bile yeşil saçlıydım..

"Hey burada birkaç tane defter daha var."

Dabi dolabı açıp konuşuyordu. Yanına gittiğimde 5 kırmızı, 2 siyah ve 1 yeşil defter vardı. Defterleri hemen çantama koydum ve odayı incelemeye devam ettik.

*********

"Gerçekten zeki."

Beyaz saçlı genç siyahlıya döndü.

"Değil mi?"

"Yine mi onu izliyorsunuz?"

Kara gözler beyazlı ve siyahlıya bakıyordu.

"Planımız gayet iyi gidiyor. Yani birkaç güne asıl gerçekleri bulur. Onu ne yaptın?"

"Gayet iyi. Diğer kendisiyle iyi anlaşıyorlar"

Siyahlı kara gözlere döndü.

"Yalan söylüyorsun sanki ha?"

"Neden yalan söyleyeyim ki?"

Beyazlıda kara'ya döndü.

"Eğlenmek için?"

"Eğlenci bitti. Artık bu sefer kurtulmamız gerek."

Siyahlı kara gözlerin verdiği cevabın üzerjne:

"Kurtulsak yok olacağını ikimizde biliyoruz. Nasıl olsa bende karanlık tarafımda olsaydım kurtulmaya çalışmazdım."

***********