Şimdi Ve Gelecekte Birlikte Olalım | Mitsukou

"Lütfen öl..."

"Senden hoşlanıyorum Minamoto-kun"

Mavi gözler ilk büyüdü. Ardından küçümseyici bir bakış attı.

"Eski Mitsuba olmaya mı çalışıyorsun?"

"Hayır. Kendim olarak diyorum."

"Sen doğaüstüsün Mitsuba. Ben ise hâlâ yaşıyorum. Önceki Mitsuba'yla sevgili olduk da ne oldu? Tanrı bu yasak ilişkiye izin vermiyor. Arkadaştan fazlası olamayız."

Pembelinin gözleri doldu. Ağlamaklı sesiyle konuştu.

"O-olmak da istemem"

Kou onu aldırmadan güzel yıldızların eşliğinde evine doğru yürüdü. Küçümseyici bakan gözlerinden yaşlar akıyordu. Böyle demek istememişti. Kendisininde onu sevdiğini söylemek ona sarılıp öpmek istemişti. Yine de yapamazdı. Yine kaybetmek istemezdi onu.

Evin kapısına gelince göz yaşlarını sildi ve eve girdi. Ağabeyi daha gelmemişti. Mutfağa girdi ve yemek hazırladı. Bir süre sonra abisi geldi.

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldum"

Abisi Kou'nun yüzüne baktı bir süre.

"Ağladın mı sen?"

"Hayır..."

"Bana anlatabilirsin Kou abinin sonuçta"

"Anlatamam..."

Anlatsa Mitsuba'yla arasında olanları öğrenirdi. Kou'ya kızardı. Ayrıca Mitsuba'yı kovardı. Doğaüstleriyle arkadaş olmasına her zaman karşıydı abisi. Arkadaştan fazlası olduğunu üstüne kendisini üzenin Mitsuba olduğunu duysaydı kim bilir neler olurdu. O yüzden söyleyemezdi.

"Bir kızla ilgili mi?"

"Hayır. Bu konuyu kapatalım lütfen..."

"Nasıl istersen."

Tiara'yı da çağırdı ve birlikte yemek yediler ardından Kou masayı topladı ve odasına gitti. Günlüğüne olanları yazarken kağıtları ıslatıyordu. Gözleri şişmesin diye ağlamasını durdurmaya çalışsada olmuyordu. Sevdiği kişiyi reddetmişti. Günlükle işi bitince yatağına gitti. Başını koyduğu gibi uyudu. Yorgundu.

"Minamoto-kun beni niye reddettin? Hayatının aşkı, tek sevdiğin değil miydim ben?"

"Aynı kişi değilsiniz..."

"Aynı kişi olmamız fark eder mi ki?  Ruhumun parçaları onda unuttun mu? Önceden de demiştim."

"Biliyorum... Ama olmaz Mitsuba. Seni tekrar kaybedemem..."

"Çok bencilsin..."

Kou arkasını döndü gidecekken bir el onu durdurdu.

"Minamoto-kun! Bekle, gitme..."

Pembe gözler maviyi delecekmiş gibi bakıyordu.

"Ben sensiz iyi değilim Minamoto-kun...
Sen sahip olduğum tek şeysin. Her şeyi unut gitsin sadece beni düşün."

Mavili korkutucu bakışlar ve sözler karşısında yutkundu.

"Sen beni kaybettiğinde üzüldüysen ben kendimi kaybettiğimde ne hissederim?.. Beni yalnız bırakma..."

Kou ter içinde sıçradı. Kendisinden sonra çalan alarmını kapattı ve derin bir nefes alarak aklını toplamaya çalıştı. Rüyasında ikinci kez Sousuke'yi (ilk mitsuba) görüyordu. İlk kez gördüğü zaman Mitsuba'yla tekrar karşılaştığı zamandı. Boş verip hazırlanmaya çalıştı. Aklında hâlâ rüya olsa da.