BİRİNCİ BÖLÜM: BU KADAR

6 2 0
                                    

Arkadaşlar bu bölüm giriş gibi olduğu için kısa.

-SIRA SENDE-

-|-

BU KADAR

Konya / Pınar Diner

2000

Ben iyiyim hayatım, yakında eve dönüceğim. Kızımıza iyi bak. Sevgilerle.

2002

Kızım, bunu baban okumasın istiyorum. Üzülmesin. Üzgünüm, bu yaptığım bencillik. Güçlülük zorunda kaldığım tek konu. Senin ve baban için kızım, güçlü olmalıyım. Yakında, ölebilirim. Ama, sakın sakın üzülmeyin. Annen güçlü, nereye kadar güçlü kalacağımı bilmiyorum? Ama güçlüyüm.
Not:bu gün kollarım hissizleşiyor...

2004

Kızım, Miray. Seni ve babanı çok seviyorum. Sana bu günümü anlatmak istiyorum. İlk olarak, bu gün sana bu mektubu yazarken sağ kolumu kullanamıyordum bu yüzden sol elimle yazmak zorunda kaldım. Sana her anımı anlatmak istiyorum. Yaşadığım her anı anlatmak istiyorum, ama merak etme yakında kağıt kaleme ihtiyaç kalmayacak. Yakında o merak ettiğim yüzünü göreceğim. Seni çok seven annen...

2006

M

iray'ım ve Gökhan' ım. Sizi çok seviyorum. Bunu yazmak için kağıt ararken sol elimin orta parmağını kaybettim. Nasıl diye sorarsanız? Yazmak icin biriktirdiğim kağıtları masanın altına koymuştum, almak için elimi koydum, geri çekilirken nasıl olduğunu anlamadığım bir anda parmağım hissisleşti. Elime bakınca korkuyla çığlık attım, uyandığımda parmağım sargıdaydı. Nerede olduğumu bilmiyorum ama tek başıma değilim. Evet açım ama geceden sabaha tok gibi hissediyorum. Geceleri bir kaç ses duyuyorum ana uyanamıyorum. Hissediyorum ama engelleyemiyorum.

Burada tek değilim. O yüzden, her an mektuplar kesilebilir. Ama korkmayın tehlikenin ta kendisiyim... :))

2012

Hayatım ve meleğim. Sizi cok seviyorum. Artık uzun uzun yazamam. Sevgilerle...

2015

Sizi seviyorum...

2016

Küçükken yere düşünce annem hep 'ayağa kalk ve bir daha düş' derdi. Nedenini bilmeden dediğini yapıyordum. Koşup tekrar düştüm, bir önceki düşüşümden daha hafif. Annem yanıma gelip 'kalk ve sertçe düş' dedi. Alttan gözlerine bakınca anlamamıştım. Tekrar tekrar düştüm, ama neden olduğunu anlamıyordum. Şimdi gayet iyi anlıyorum.
Düşmeden kalkmayı bilemezsin...

2018

Bu gün bir adam gördüm. Yalnız değilim ama çok kişide yok.

2020

Bir çok yıl geçiyor. Hâlâ aynı yerdeyim...

2022

Ikinizide cok seviyorum. Bu son mektup...

-SIRA SENDE-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin