Kaderin oyunu

3 bölüm .

Nezarethane çok küçük bir yer . Bir kadın için bir de erkek için olan nezarethane var. Evime gelmiş gibi mutlu olmuştum. Kapıdan içeriye girdiğimizde erkekler nezarethanesinde bir adam vardı genç birine benziyordu.
Kızlar nezarethanesine kilidini açtılar ve bana "içeri geç" dedi gardiyan. "Tamam be geçiyorum işte ne çekiştiriyorsun. Ayrıca sen yeni geldin galiba ben burada senin hiçbir zaman görmedim. Çok sık gelirim de buraya yemin ederim evimden daha çok sık geliyorum." Dedim. İçeriye geçtim kapıyı kilitlediler ve odadan çıktılar. Az önce gördüğüm erkekse öylesine bir o tarafa bu tarafa gidip geliyordu sanki birini bekliyormuş daha hemen çıkmak istiyormuşcasına. Biraz bekledim belki konuşur diye ama bir tık bile yoktu. Ben de artık çok sabırlı bir insan olmadığım için konuşan taraf ben oldum.

"Merhaba beyefendi siz niye düşmüştünüz buralara"dedim. Aslında çok konuşan bir insan değilimdir ama o kadar çok sıkılıyordum ki artık birileriyle konuşmaya ihtiyacım vardı. Bir şeyler söylememe ona rağmen hala bir cevap alamamıştım öylesine bir tarafa bir bu tarafa gelmeye devam ediyordu. Ben de artık bu durumdan sıkılmıştım ayakapısının sesi artık benim kulaklarımda çınlıyordu ve artık bu kadar sabretmek yeterliydi bence. "Beyefendi az önce size bir soru sordum niye benim soruma cevap vermiyorsunuz bakın çok sıkıldım hakikaten birileriyle koşmaya ihtiyacım var ayrıca bir o tarafa bir tarafa bu tarafa gitmekten de artık vazgeçin sizin yüzünüzden başım ağrıdı " dedim . "Ne var hanımefendi şu an sizinle mi uğraşayım . Ayrıca çok konuşmak istiyorsanız Kendi kendinize konuşabilirsiniz. Zaten benim derdim başımdan aşkın." Dedi ismi bilinmez yabani. Hayır yani sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşa biliyorsun.

"Vallahi benim sizin gibi bir derdim yok yani bir gün yatacağız sonra yeniden cehennem gibi olan dünyayı kavuşacağız doğrusu ben bunu pek istemiyorum o yüzden de her gün buraya düşmek için bir şeyler arıyorum kendime korkulacak bir şey yok .Bir gün kalıp sonra çıkıyorsunuz birini beklemenize de gerek yok" dedim. Ancak çok sakinleşecek gibi de durmuyordu açıkçası. "Nasıl yani siz buraya düşmek için bir şeyler mi çabalıyorsunuz kim buraya düşmek için bir şeyler yapar ki"dedi."Sonunda adam gibi konuşmaya başladınız aslında bunu az önceden beri yapsaydınız şu an bu durumda olmazdık açıkçası."dedim."Evet ben buraya düşmek için insanları dövüyorum ne bileyim kiram ödemiyorum aklınıza ne geliyorsa hepsi var yani bende param olmadığı için burada kalmak daha doğru benim için hem kimse bana karışmıyor hem de rahat rahat kalıyorum işte."dedim."Hakikaten siz niye düşünmüştünüz buraya o kadar sohbetin içerisinde bunu sormak aklımdan çıkmış"dedim.
"Ben abimle kavga ettiğim için buradayım yani kavga da denmezdi açıkçası o kadar sinirlendirmişti ki beni çok az kalmıştı öldürmeme."dedi."İnsan hiç abisini öldürmeye çalışır mı ayrıca abinle kavga ediyorsun niye buradasın yani abi ile kardeş arasında olan bir kavga bence karakolda son bulmamalı"dedim. "Aslında öyle ama abim birazcık hani çocukken hani kardeşimize kavga ettiğimizde gidip annemize ispiyonluyodukya buysa tam tersi benim abim anneme ispiyonlamak yerine polise ispiyonlamayı tercih ediyor. Birisi yani ona el kaldırırsan bile anında polise haber verir Bir defa da öyle oldu aslında onun yüzünden ben de birkaç kez buraya uğramadım değil."dedi."Ne için kavga ettiniz peki" dedim . "Evlenmek için" dedi. Hiçbir şey anlamamıştım. "Nasıl yani i ikiniz de evlenmek istiyor musunuz yoksa evlenmek istemiyor musunuz?"dedim."Aslında oralar çok karışık ama şöyle bir özet geçebilirim ben sana. Benim annem hasta ve benim düğünümü görmek istiyor ben evliliğiye çok karşıyım hatta bayağı bayağı karşıyım o yüzden de ben de evlenmek istemiyorum abimse evlenmen için ısrar ediyor. Maalesef annemin ölümüne çok az kaldı benim birkaç ay sonra annem ölebilir.Bu yüzden de abim ısrarcı aslında .Ben evlenmek gibi bir fikir de değilim." Dedi."Anlıyorum seni yani çok büyük bir dert annenin ölmesi ise daha da kötü ama benim sana bir tavsiyem olursa bence evlenmen gerek bu dünyada annesini ve babasının kıymetini bilmek çok çok önemli bir şey. Şu an dediğini belki anlayamazsın çünkü hem annen hem de baban yanında ancak benim gibi ikisini de kaybetmiş olsaydı emin ol bir an bile düşünmez kabul ederdin evliliği."dedim . Ve sonra zaman baya bir keçti.