Evet PAT diye girdiğim için normal olarak her kes bana deli görmüş gibi baktı. Tabi ki buna şaşırmamak lazım çünki normal bir insan kapıyı çalıp içeri girer. Ama hatırlatmali olduğum bir nokta vardiki ben normal bir insan değildim. Eymende bana bakıyor tabiki ama diğerlerinden farklı bakıyor bana . Deli görmüş gibi değilde sanki alışıkmış bu hallerime gibi bakıyor.
"Öz....Özür dilerim ben böldüm siz devam edin" dedim. Utana utana tabii. Her kes bana bakmaya devam ediyordu. Ben de çabucak arkama döndüm kapıyı açtım ve dışarı attım kendimi bir anda.
Sonra lavaboya gittim. Aynaya baktım yüzüm qızarmışdı. Utanmıştım çünki.
5 dakika sonra telefonum çaldı. Tanımadığım bir numaraydı. Tabiki açtım. Telefonu qulağıma yaklaştırdım. Ve onun sesini duydum." Nerdesin?"dedi. Bense hala benim numaramı nerden buldu diye düşünüyordum. " Alo ordamısın ? Eğer telefon numaranı nereden bulduğumu düşünüyorsan benim kim olduğumu hatırla" dedi. Aklımı mı okuyordu acaba dedim kendi kendime. Ayrıca bu kadar büyük konuşmamalı. "Ne alakası var ya . Neyi düşüncem . Sadece tanımadığım numara olduğu için sustum."dedim." He yani sesimden tanımadın beni "dedi alayla. "Neyse ne diyicektin anlamdım. Eğer az önceki olayı diyorsan ya-"diyecektim ki. "Yok onu demiyecem benim odama gelsene bi "dedi. Ama ben onun odasının nerde olduğunu bilmiyordum ki. Tamda bu an " Kolidorun sonundakı oda"dedi ve telefonu yüzüme kapattı gerizekalı. Içimde onu söve söve lavabodan çıktım ve dediyi odaya doğru yürümeye başladım. Diğer odalardan başqa bir qapısı vardır. Ve en sakin yerdeydi odası. Tabiki buna şaşırmamak lazım. Çünki adam bu şirketin CEO'su.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderin oyunu
RomanceBiz kendi kaderimiz hiç bir zaman belirleyemeyiz . Bu ise bizim hayata -1 den başlamamız gibi bir şey aslında. Kader bize hep bir oyunlar oynar biz bu oyunları kazanırsak mutlu, kazanmassak mutsuz olmuş oluyoruz.
