Ey Vatan!

19 5 2
                                    


Sen yorgun, ben yorgun, yol yorgun!
Ayrı mı düştük şimdi birbirimizden?
Ayrı düşmüş sanılıyor iklimlerimiz;
Sahi neydi peki, bizi bir araya getiren?
Karanlık gecelerde, bir arada tutar bizi yorgunluğumuz!

İşte ey Vatan!

Bizim yorgunluğumuz;
"Ateşten kalleşten
Mızrakla gürzden, dabbetül arzdan
Deccaldan, yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen..." dörtlüklerle çoğaldı!
Kan düşerken çöl rengi bakışlara,
Karanlık gecelerde yıldız yıldız çoğaldı!
Sinmişken, yorgun bir hiddet çatık kaşlara,
Çöller gözlerde yorgunluğumuzu adımladı!

Korku nedir bilmeyen yürekleri tanıdık,
Ayrılık sanıldı Şehadet ama bilendi her toprağa gidenle!
Biz, ayrı değil "Biz" olarak yollarını yürüdük,
Korkusuzca atıldı korlara, senin için yürekler!

İşte ey Vatan!

Yorgunluğumuz; bizi bir arada tutan!
Yorgunluğumuz; bizi aslında dimdik tutan!
Yorgunluğumuz; bizi "Biz" kılan Vatan!

Şehadet Kuşları- Filistin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin