(.)
Jeongin yine bir iş görüşmesinden geliyordu. Gerçekten yorulmuştu, genelde zor işleri Jeongin yapıyordu.
Yorucu geçtiği günün ardından her seferinde yaptığı gibi yine dışarı çıkacaktı, temiz hava ona hep iyi gelmiştir.
Hemen koyu renkli mavi pantolonunu giyip üstüne beyaz tişörtlerinden giydi. Telefonunu yanına alıp dışarıya doğru adımladı.
Yakınlarda kahve satan bir yere girip kahve aldı, şekersiz kapkara bir kahve...
Evinin çok uzağında olmayan küçük bir park vardı oraya gitti ve yeşilliklerin üstüne oturdu o sırada telefonu hiç eline almadığını fark edip direkt gruba girdi.
Her zaman ki gibi Chan ve Seungmin boş boş sohbetler edip duruyorlardı bende onlara katıldım.
Seungo
Jeongiiiiin
Chris
Sabırlı ol hayatım gelir şimdi
Seungo
Haklısın aşkım
jeongin
E selam arkadaşlar nasılsınız??
Chris
Oo gelebilmiş bizimki
Seungo
İyiyiz öyle takılıyoruz sen
Chris
Evet
Jeongin
iyi biliyorsunuz işte
Chris
Ama bugün daha bi durgunsun sanki
Seungo
Evet kesin yine zor işleri sana yıktılar aahh güzel çocuğum 😔
Jeongin
He valla aynısı yine hiç değismiyor..
Chris
E Jeongum dinlensene sen enerjini topla koş
*jeongin mesaja 💪🏿 emojisini bıraktı.*
Chris
Hayatım sende bana gelsene film izleyelim ne dersin
Seungo
Olur geliyim aşkım korku filmi izlemeyelim ama olur mu
Chris
Bilemem artık dusunuruz aşkım gel sen
Seungo
Geliyorumm
...
E tabi sevgilisi olunca insanların hali başka oluyor. Mesela Chris asla yapmam dediği şeyleri yapıyor, yüzüne vurunca da bize kızıyordu. İkisinin aşkı arkadaşlıktan doğma bir aşktı ve yanlış hatırlamıyorsam 1-2 yıldır sevgililer. Seungmin beni iyice çocuğu bellemiş, kendi çocuğuyum sanıyor. Chris de buna ses çıkarmıyor çünkü o da aynı şekilde görüyor beni..
Bunları düşünürken ve aynı zamanda söylenirken kahvemi bitirmiştim ve saat de geç olduğu için eve gitme kararı aldım.
Kahvenin dışını çöpe atıp eve doğru yürümeye başladım. Temiz hava iyi gelmiş olacak ki kendimi iyi hissediyordum.
Eve geçeli yaklaşık 2 saat oluyor ben o sırada duşa girip düzenlenecek dosyaları düzenledim şimdi ise boş boş duvarı seyrediyordum.
Aklıma olmayacak normalde asla düşürmeyeceğim birşeyi düşünmeye başladım.
Parkta, cafede, işe giderken, dönerken harhangi bir yerde sürekli karşıma çıkan o çocuk bugünde karşıma çıkmıştı. Tıpkı eskisi gibi..
Eskiden de sürekli böyle şeyler yaşardım fakat onlar psikiyatriye gittiğimde kesilmişti.
İlaçlar sayesinde...
Şimdi ise Yeniden mi?
Bunları düşünürken saatin gecenin 02:37'sine geldiğini fark ettim. Yarın işe gideceğim için yatıp uyuyacaktım, fakat düşünmekten uyuyamadım.
Sabah sanki çok uyuyabilmiş gibi yatakta doğruldum ve tam çalacak olan alarmın sesini duymamak için kapattım.
5 dakika yatakta oyalanıp üstüme birşeyler giydim. Sabahları iştahım pek olmasa da birşeyler yemek zorundayım yoksa Chris ve Seungmin beni yollardan toplamak zorunda kalırlar yazık.
Pratik olacağını düşündüğüm şeylerden yapıp yedim.
Saate hiç bakmamıştım
"ABİ ALLAH KAHRETMESİN SAAT 8 OLMUŞ."
"Hay ben şansımı."
Dışarıya koştu çünkü işe geç kalmıştı o kadar geç kalmamıştı fakat patronları kızgın birisiydi, herşeye sinirlenip bağırıp, çağırırdı.
Jeongin hızlı adımlarla taksi düğmesinin yanına gidip taksi çağırdı.
Uzun sürmeden iş yerine varmıştı.
"Aman, Tanrım çok teşekkür ederim..
Patronu daha gelmemişti şanslı günündesin yine Jeongin
Bin'lerce teşekkür edip hemen odasına işinin başına geçti.
Çok yapacağı birşeyi yoktu dün uyuyamadığı için yarım kalan, yapmadığı işleri yapmıştı. Bugün gelen 2-3 dosyayı düzenleyip yollamıştı.
Yemek molasına aşağıya indi..
Gördüğü manzara normal değildi. Herkes ayakta birisine bakıyordu. Bende kafamı o yöne çevirdim, patronları bir konuşma yapıyordu anlamamış gibi bakıyordum.
İş yerinden bi arkadaş beni yanına çekip konuştu...
E bitti bu bölüm, nasıl ama mükemmel yerde kestim dimi. omgomg.
bnnis..
Hadi görüselim sonra 💪🏿
