Doruk Asaf ile tekrar konuşmuştu. Kayra'nın görüşmek istediğini haber vermişti ve buluşmak için bir tarih ve kafe ayarlamışlardı.
Buluşacakları gün gelmişti ve Kayra uyandığından beri büyük bir heyecanla hazırlanıyordu. Giydiği hiçbir şey tam olarak içine sinmemişti.
"Doruk buna da bir bak. Nasıl olmuş sence?"
"Güzelim hepside çok güzel oldu."
"Offff bilmiyorum hiçbiri çok güzel durmuyor sanki."
"Sen çok güzel olduğu içindir o. Ne giyersen giy güzelliğinin önünde sönük kalıyor."
"Kalsın o zaman bu?"
Doruk o kadar güzel söz söylemişti ama Kayra'nın aklı hala ne giyeceğindeydi. Normalde de ne giyeceğine çok çabuk karar veremezdi ama bugün ayrı bir kararsız ve endişeliydi.
"Kalsın güzelim. Çıkacağız birazdan zaten."
"Birazdan mı? Sen neden giyinmedin hala o zaman?"
"Giyeceğim şimdi hemen bir şeyler."
"Ben seçebilir miyim giyeceklerini?
"Seçebilirsin tabi ki."
Doruğun odasına gidip dolaptan bir şeyler seçti. Seçtiklerini eline alıp göstermek amaçlı yukarı kaldırdı.
"Bunlar olur mu Doruk?"
"Olur tabiki bebeğim."
"Sen giyin çıkalım o zaman."
Doruk üzerini giyerken Kayra onu izliyordu. Doruk üzerini giydikten sonra beraber evden çıktılar.
Arabada ile gidiyorlardı. Bu kısa sürede varacakları anlamına geliyordu ve zaman geçtikçe Kayra daha da heyecanlanıyordu. Doruk direksiyondan ki bir elini Kayranın bacağına atıp yavaşça okşadı.
"Sakinleş güzelim."
"İstemezse? Sizi kaybetmek istemiyorum."
"Seni kaybetmeyi göze alamaz. Kabul edecektir."
"Umarım."
Kafeye geldiklerinde Kayra arabadan inip derin bir nefes aldı. El ele içeri girdiklerinde gözleri ile Asaf'ı aradılar. Asaf köşedeki bir masaya oturmuştu. Asaf'ı gören ikili masaya doğru ilerledi. Doruk Asaf'ın karşısına Kayra ise Doruğun yanına oturmuştu. Önce kısa bir sessizlik oluştu daha sonra Doruk garsonu çağırdı ve sipariş verdiler. Kayra kafasını yere eğmiş bir an olsun kaldırmamıştı.
Asaf Kayra'yı buraya kendi davet ettiği için önce konuşması gereken kişinin o olması gerektiğini biliyordu.
"Kayram. Bakmayacak mısın bana?"
Kayra sadece bir anlığına kafasını kaldırıp çaprazda oturan Asafa baktı. Baktığı an ağlama hissi oluşuyordu bedeninde. Doruk ise tam tersine delici bakışlar ile dimdik bakıyordu.
"Peki. Öncelikle çok özür dilerim. İkinizden de. Doruğu sevdiğini hep biliyordum. Anlamamak imkansızdı ama bana olan bakışlarına inanmayı tercih ettim. Bana bakarken ki bakışların yalan olamayacak kadar güzel. İkimiz sevebileceğin hiç aklıma gelmedi. Bana söylediğinde iki kişiyi nasıl sevdiğini anlayamadım. Onu sevdiğini beni sadece elinde tutmak istediğini sandım. Sana bağırıp çağırmaktan ve seni üzmekten başka bir şey yapmadım. Hala tam olarak anlamıyorum. Bana anlatabilir misiniz? Beraber deneyebilir miyiz?"
"Ne?"
"Ne?"
Kayra ve Doruk böyle bir şey duymayı beklemiyordu.
"Doruğu da sevmek istiyorum. Kalbimde ikinize de yer açmak istiyorum. Kayra yaptıysa onun için ben de bunu yapabilirim."
"Doruk?"
Kayra'nın istediği zaten buydu ama Doruğa bunu hiç sormamıştı. Evet Dorukta Asaf'ı seviyordu ama bu şeklide bir ilişki ister miydi? Sonuçta Asaf'ın onu sevip sevmeyeceği belli değildi.
"Deneyebiliriz."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kayra'nın giydikleri)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
