Hayat acımasız/Karlnap

iste bu Karl jacobs'ın batışı

Hiç cidden hayatın çekilmez olduğunu düşündüğünüz oldu mu?

Benim bu aralar kafamda bu düşünce oynayıp duruyor.

Şu aralar ne mi oldu?

Nick ile kavga ettim, kendimi kestim, okulda bayıldım ve altıma işedim.

Evet bunları bir basariymis gibi anlatmam çok berbat.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Okuldan eve gelmiştim. Annem ve Nick salonda oturuyordu.

Karl:
Neler oluyor?

Annem sinirle kalktı:
SENIN SORUNUN NE HA!

Karl:
Anne ne bağırıyorsun?

Jane:
UYUŞTURUCU BAĞIMLISI OLDUĞUN BİLİYORUM!

Karl:
Ne?

Jane:
OKULDA BAYILMIŞSIN, NICK HERSEYI BANA ANLATTI!

Nick'e baktım:
Herşeyi annememi anlattın!?

Nick:
Kendini öldürmeni istemedim.

Karl:
Kendimi öldurmemi! SEN SAKA MI YAPIYORSUN! BEN SANA GÜVENMİŞTİM AMA SEN HERSEYI ANNEME MI SOYLEDIN!
BEN, BEN SANA İNANIYORUM!

Nick:
Senin iyiliğin istiyorum.

Karl:
SEN BENI BIRAKTIN!

Nick:
Bırakmadım!

Karl:
UYUŞTURUCULARI ALIRKEN NEREDEYDIN!? Her neyse bi önemi kalmadı.

Nick:
Ne?

Karl:
HERSEY BITTI NICK!

Nick:
H-hayir

Karl:
Hersey bitti Nick, sen ve ben diye bisey yok artık! Sen benim için öldün artık!

Nick:
Ha-hayir sen ciddi değilsin, sinirli olduğun için söylüyorsun.

Karl:
Her siktiğimin kelimesinde ciddiyim! HER KELIMEDE!

Nick'in gözleri doldu, sinirle evden çıktı.

Annem bana bakıp:
Yazıklar olsun!
Cezalısın!

Karl:
Öyle mi?! NE CEZASI!

Jane:
Artık seni okula ben götürüp getireceğim!

Karl:
Ne!

Jane:
Ayrıca okuldan sonra dışarı çıkman yasak!

Annemin ilk defa bir anne gibi davrandigini gördüm.

Jane:
Ayrıca senin için bir psikoloji destek kliniği bulucam. Bazı günler oraya gideceksin!

Karl:
NE!? Anne şaka mı yapıyorsun!?

Jane:
Hayir gideceksin!

Sinirle odama çıktım. Kapıyı kapattım. Yere çöktüm. Ağlamaya başladım. Bir anlık sinirle çekmeceden Nick'den aldığım bıçakla kollarıma kesik attım. Berbat bir fikirdi ama bunu yaptım. Bunu yapmak beni rahatlattı...

Yere oturdum tüm gece ağladım. Artık gözlerimden kan çıkıyordu.

Cebinden aldığım son uyuşturucu paketini çıkarttım ve hepsini tek seferde bitirdim.
Bu bir intihar denemesi miydi?
Evet...

Sabah Jane Karl'ı okula götürmek için uyandı. Karl'ın odasına girince Karl'ı yerde kolları kanlı bir şekilde görünce panikle ambulansı aradı.

Karl gözlerini hastanede açtı. Kolları sargılıydı. Gözlerinin altı mos mordu.
Annesi odaya girdi:
Neden bunu kendine yaptın?..

Karl:
Özür dilerim.

Jane;
Ama tatlı, kendine zarar veriyorsun.

Karl:
Ben bırakmak istemiyorum ama olmuyor.

Jane:
Ben senin yanındayım bebeğim.

Karl'ın yanağından öptü ve:
Ben sana yiyecek bişeyler getireyim.

Jane elinde bir tepsi yemek ile geldi. Bişeyler yedikten sonra Karl biraz uzandı.
Rüyasında Nick'i gördü. Bir trene binip gidiyordu. Karl ise Nick'in arkasından koşuyordu. Bir anda tren büyük bir uçurumdan düştü.

Karl kan ter içinde uyandı.

Jane:
Ne oldu tatlım?

Karl:
Kötü bir rüya gördüm.

Jane:
George ve Kitty seni görmeye geliyorlar.

Karl:
Tamam anne.

Bir saat sonra hastane odasının kapısı açıldı.
George ve Kitty içeri geçti.

Kitty:
Iyimisin?

Karl:
Evet.

George:
Nick ile kavga mı ettiniz?

Karl'ın gözleri doldu. Kitty ve George Karl'a sarıldı.

Karl:
Ben bırakma kararı aldım.

Kitty:
Seninle gurur duyuyoruz

George:
Okula ne zaman döneceksin?

Karl:
Yarın akşam hastaneden çıkıyoruz.

Kitty:
Seni özledik.

Karl:
Artık herseyi düzeltme istiyorum.
Düzelticem....