Hayat acımasız/Karlnap

Tam bir felaket

Psikolog:
Karl...
Benimle konuşman lazım, eğer sorunlarını bana anlamazsan sana yardımcı olamam.

Karl omuz sirkti.

Psikolog:
Karl, sorunlarını benimle paylaşırsan sana yardımcı olabilirim. Ama sesiz kalırsan sana kimse yardımcı olamaz.

Karl:
Peki...
Nick, benim erkek arkadaşım, yani öyleydi.
Madde bağımlısı olunca ona çok kötü davrandım ve onu terk ettim.

Psikolog:
Peki bundan pişman mısın?

Karl:
Evet, elbette.

Psikolog:
Peki bu konuyu onunla konuşmayı denedin mi?

Karl:
Evet ama benden kaçıp duruyor ve artık...

Karl ağlamaya başladı. 

Titreyen bir sesle:
Onun bir kız arkadaşı var.

Evet bu ara nick bir kız ile ilişkide. Hep onları birlikte görüyorum.
Artık ne yapsam boş....

Ama onunla konuşuncağım.

Bu gün Nick'i koridorda gördüm. Hemen yanına gittim.

Karl:
Nick lütfen, konuşabilirmiyiz?

Nick:
Konuşacak bir şey yok.

Karl:
Hayır var!

Sinirle kolumdan tuttu ve banyoya girdik.

Nick:
Anlat.

Karl:
Nick, ben özür dilerim.

Nick:
Özür mü? Bunu cidden söylüyor musun?

Karl:
Seni seviyorum.

Nick:
Hayır, SEVMİYORSUN! BUNU SÖYLEMEYI BIRAK! SEN BENI SEVMİYORSUN!
SEN SEVİLMEYI SEVMİYORSUN!?

Karl:
Hayır, ben yemin ederim.

Nick:
SEN BU BOKA BASLADIN VE BEN SENI BIRAKMADIM. SENIN ICIN ALKOLÜ BIRAKTIM! AMA SEN BENI UMURSAMADIN?!

Karl:
Nick, lütfen. Böyle deme.

Nick:
Artık bir kız arkadaşım var. Artık başka birini seviyorum.

Ben seni sevdim. Hemde ilk geldiğinden beri. Seninle uğraştım. Hayatımda ilk defa biri ile sex yaptım. İlk defa aşık oldum ama sen..

Boşver bir önemi yok.

Ağlamaya başladım. Nick acı dolu gözlerle bana bakıp gitti.

Artık beni seven tek kişide gitti...

Artık yaşamak bana acı veriyor.

Okulun çatısına çıktım. Aşağıdaki futboll maçı yapan çocuklara baktım. Bağırıyorlardı. Son bir kez Nick'i aradım. Açmasını bekliyordum ama açtı.

Nick:
Ne?

Karl:
Nick, öncelikle hersey için çok teşekkürler.
Ben berbat bir insanım ve ben bu dünyada yasmayi hak ettimiyorum.

Nick:
K-karl?

Karl:
Dünyada bunca başarılı insan varken ben yaşamayı hak ettimiyorum. Belki sonraki hayatımda birilerini üzmeden bir hayat yaşayabilirim. Ben...
Özür dilerim, Seni seviyorum...

Nick:
Kar-

Telefonu kapattım. Çatıya çıktım. Uzun uzun aşağı baktım. Gözlerim doldu. Korkuyordum ama bunu yapmak zorundaydım.
İleri bir adım attım ki...

Arkadan biri beni arkaya doğru çekti.

Bu Nick!?

Bir anda arkam Kitty'yi, Tara'yı ve George'u gördüm.

Nick bana sıkıca sarıldı:
Özür dilerim ciddiye alıp bunu yapacağın düşünmemiştim.

Karl:
Ne?

Nick:
Karl...

Karl:
?

Nick:
Benim sevgilim yok...

Bir anda şok oldum. Nasil? Aslında bana yalan söylemişti ve Kızmamam lazımdı ama ben sevindim.

Karl;
Ne?

Nick:
O kız benim arkadaşım. Seni kıskandırmak istemiştim ama sen fazla ciddiye aldın.

Karl:
Yani bu...

Nick:
Ona aşık değilim ama..

Karl:
?

Nick;
İlişkiye hazır değilim. Ben arkadaş kalmak istiyorum.

Karl:
Anlıyorum...
Beni nasıl buldun?

Nick:
Okuldayız ve okulda tek ölme yolu bu bide arkada futboll maçı yapan çocukların sesini duydum her yerde seni aradık.

Nick'in güvenini geri kazanmanın bir yolunu bulmalıyım. Bunu için ne gerekiyorsa yapicam.