Yine yağmur yağıyordu. Elimde poşetlerle merdivenlerden çıkıyordum."Neden bozuk ki bu asansör?şimdi iki saat beşinci kata kim çıkacak?". Dedim. Söylene söylene çıkıyordum merdivenlerden. "sonunda geldim"dedim. Nefes nefese anahtarı çıkarıp kapıyı yavaşca açtım. Çünkü öykü bugün erken geldiği için uyumuş olacağını düşündüm. İçeriye geçip yavaş bir şekilde kapıyı kapattım. İçerisi karanlıktı." Neden karanlık ki içerisi öykü gelmedimi yoksa?".Demiştim ki balkonun ışığının açık olduğunu gördüm ve balkona doğru yürüdüm. Öykü balkonda oturmuş kendine sıcacık bir kahve yapmış ve yağan yağmurun toprakla karışmış mis gibi kokusunu içine çekiyordu. O kadar huzurluydu ki şuan sanki hiç derdi yokmuş gibi. Bir an iç çekip ofladı. Bende "N oldu niye bu kadar dalgınsın?" Dediğimde. Panikle elindeki kahveyi yere fırlatıp ayağa kalktı ve çığlık atti." Dur sakin ol benim korukma."Dedim. Öykü" defne ya niye sessiz sessiz geliyorsun ödümü kopardın. "dedi." Ya kızım tüm ışıkları kapatmışsın korukmuyosun ben konuşuncamı korktun? "dediğimde bana ters ters baktı." Tamam ya hadi şunları alabilirmisin"dedim tebessüm ederek elimdeki poşetleri gösterdim. "ee naptın bugün"dedi." Bi durda soluklanayım asansör bozulmuş yine yürüyerek çıktım."Dedim ve öykü elimdeki poşetleri alıp mutfağa götürdü. Sonra döktüğü kahveyi temizledi. Bende ellerimi yıkayıp koltuğa oturdum." Oh ya şükür eve gelebildim çok yorucuydu buğün" dediğimde öykü elinde iki tane sıcacık kahvelerle gelip oturdu. "Bende yoruldum ya"dedi elindeki kahve kupalarının birini bana uzatarak." Yağmurlu havalarda baya insan mağazalara giriyor ve hertarafları sırıl sıklam "dedi. Bende" şimdi hem onlara kıyafet seçimlerinde yardımcı ol hemde kirlettikleri yerleri temizle gerçekten zor o yüzden yağmur yağmasını istemiyorum. "Dedim. Öykü de" Evet ya "dedi. Kahveleri yudumlarken öykü bi an duraksayıp derin bi nefes alıp" yarın cumartesi değil mi?" Dedi. Ağlamaklı bi sesle. Bende yutkunarak "Evet cumartesi." Dedim." Kalbimin yerinden çıktığı gün diye" mırıldandım. Dışarıdaki yağmuru izleyerek. "O günde yağmur yağıyordu değil mi?" dedim. Öykü "Evet o günde yağıyordu." dedi. "Ne tesadüf değil mi?" dedim. Dudaklarım kıvrıldı ama gülmüyordum dudaklarımın kıvrılmasının sebebi ağlamamamı sağlamasıydı. Öykü bana baktı "Ne" dedi. "O" dedim elimle balkon kapısını açıp yağmura doğru tuttum elimi "o günde yanımızdaydı. Sanki oda üzülmüştü ve ısrarla şiddetli yağıyordu ha. Belki oda acımıştı bize?. "Dedim. Öykü gözyaşlarını tutamadı. Süzülen bir iki damla yaşı elinin tersiyle sildi. Bana bakıp" yarın mezarlığa gidelim."Dedi. Başımı tamam dercesine sallayıp hızlıca banyoya doğru yürüdüm ve" Ben duş alacağım sende birşeyler hazırlada yiyelim."dedim. Öykü bana doğru dönüp" bana bak ben senin büyüğünüm. Bana emir verme!"dedi küstah bi sesle. Bende bi an duraksayıp öyküye baktım." Aramızda sadece üç gün var ve ben yarın 20 yaşıma giriyorum. Sadece üç gün arayla büyüksün unutma!"dedim. Sinir bozucu bir sesle. Öyküde" üç gün üç gündür sonuçta ben büyüğüm."dedi."ikimizde yarından itibaren 20 yaşında olucaz."dedim. Sinir bozucu bir sesle. Öyküde kıkırdıyordu." Hadi git hazırla yemeği."Diyip duşa girdim. Sıcak bir duşun ardından üzerime rahat geceliklerimi giydikten sonra salona geçtim. Öyküde bir şeyler hazırlıyordu. Yardım istermisin? diye sorduğumda," İstemez"dediğinde omuz silkerek salona geçmiştim. Televizyonun kumandasını alıp açtım. Güzel filmler arıyordum ki bir haber kanalında gördüğüm şey nefesimi kesip yutkunmama sebep olmuştu.
Arkadaşlar ilk kitabım ve çok heyecanlı bomba gibi bölümleri var. Lütfen bana destek olup beğenirmisiniz. Emek var. ❤️
