8. bölüm

1K 59 3
                                    

Otobüsten hızlıca inip valizimi almıştım ve tam yürümeye başlayacakken birinin bana seslenişini duydum.

"Arin hanım!" Durup ona doğru döndüğümde gülümseyip devam etti, "İsterseniz gideceğiniz yere bırakabilirim."

"İstemiyorum teşekkürler." diyerek önüme dönüp yürümeye başladım.

Tanımadığım bu şehirde kimseye güvenenezdim sonuçta. Üstelik yeni tanıştığım birine asla.

"Ama-"

"Aması yok beyefendi! Size güvenmiyorum! Ve hiçbir yere gelmiyorum!"

Şaşkınca bana bakıp ellerini havaya kaldırdı.

"Peki. Tamam." Benden uzaklaştığında hemen bir taksi durdurdum.

"Lojmana abi."

"Asker yari misin?" diye sordu orta yaşlı adam hareket etmeye başladığımızda.

"Abim. Abim asker. Ve sevdiğim var ama beni sevmiyor."

"Asker yari olmak zordur kızım. Bu güç gerektirir. O kadar güçlü müsün?"

Başımı eğip hafifçe gülümsedim. Aklıma bir anda Aras geldi. "Yapabilirim. Güçlü olurum."

Güzel gözleri...

"Gözlerinden belli oluyor." Dedi bir anda.

"Üzgünüm ama anlayamadım efendin?"

"Ne kadar sevdiğin. Onu düşünerek konuşuyorsun belli. Gözlerinde aşkı görüyorum." 

"Teşekkür ederim."

Sonrasındaysa hiç konuşmadık zaten. Akan yolu yoku izleyip şuan nasıllardır diye düşünüp durdum.

"Buyur kızım." Dedi adam valizimi uzatıp.

"Teşekkür ederim efendim."

Karşımdaki binaya bakıp içeri girmek bahçe kapısına doğru adımladım. Binaya girdiğimde aşağı doğru koşan asker üniformalı Enes'le ne olduğunu anlayamadım.

"Amanın..." dedi bana bakarak. Boğazını temizleyip devam etti. "Yani şey... Sen de mi burada oturuyorsun?"

"Aslında abim oturuyor... Ama artık onunla yaşayacağım. Asker misin?"

"Evet askerim. Abin kim senin?"

"Arda."

"Hangi Arda?"

"Arda Yalgı."

Bir anda daha dik bir konuma geldiğinde zaten küçük olan bedenim yanında daha da küçük kalmıştı.

"Ha Kıdemli Üsteğmen olan."

"Hmhm" diye mırıldandım kafamı sallayarak.

"Eee.... Şey acelem vardı benim. Neyse görüşürüz sonra." diyip bir anda binadan çıktı.

"Abim korku salıyor vaay." dedim kendi kendime gururlu bir gülümsemeyle.

Hızlıca nerdivenlerden çıkıp abimin kaldığı daireyi buldum ve hızlıca anahtarı deliğine yerleştirdim.

İçeriye girdiğimde valizimi bir kenara bırakıp kendimi koltuğa attım. Aklıma gelen şeyle hızlıca oturur hale gelip telefonumu çıkardım.

Ufaklık: SANA ŞARKI SÖYLEMEYE KARAR VERDİM

Ufaklık: YANİ BİR ASKERİ MARŞ

Ufaklık 1 ses kaydı 2.00dakika

(Annem beni yetiştirdi bu ellere yolladı
Annem beni yetiştirdi bu ellere yolladı
Al sancağı teslim etti Allah'a ısmarladı
Al sancağı teslim etti Allah'a ısmarladı

Arin | Askeri TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin