Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşk kapını çaldığında kalbinin o kapıyı açmasına engel olabilir misin ki?"
09.09.23
Herkesin heyecanlı olduğu yeni okul yılında sıramda bu yılın da çabuk ve sorunsuz geçmesi için dua ediyordum. Sınıftakilere kafamı döndürdüğümde birbirlerini ilk defa görüyormuş gibi cilve yapan kızlar, sevgilisiyle buluşanlar, hangi sporun daha iyi olduğu hakkında tartışan bir grup erkek ve bana doğru gülümseyerek yürüyen Kim Sunoo
"Hey! Bu yıl aynı sınıfta olmamız harika"
Bana gülümserken kafamı kaldırdım. Yüzüme küçük olan zorunlulukla takındığım gülüşümü çıkardım.
"Evet"
O gerçekten fazla enerjisi olan biriydi. Ortaokulda da aynı sınıftaydık bu yüzden birbirimizi tanıyorduk. Genel incelemede o, okulun asla popülaritesi düşmeyen, gözde ve sevecen tavırlarıyla erkekleri bile kendine hayran bırakan biriydi. Tatlı ve güzel yüzü sevimli olan aurasına uyuyordu. Önümdeki sıraya geçtiğinde bende yeniden kafamı sıraya yasladım.
Bir süre daha insanların sesini duyarken sınıfa hoca girdi. Muhtemelen Bay Min yine sınıf hocamızdı. Boğazını temizleyerek konuşmaya başladı
"Evet çocuklar yeni okul yılında herkese başarılar diliyorum. Umarım bu sene uslu durursunuz. Şimdi derse geçebiliriz"
Klasik öğretmen konuşmaları artık sıkıcı gelmeye başlıyordu. Sunoo birden arkasını döndüğünde kafamı kaldırmış ona bakıyordum.
"Bu sene iyi anlaşalım Lee Heeseung"
Buna karşı kafamı sallamıştım "İyi anlaşalım Kim Sunoo"
~
Geçen derslerin ardından sonunda öğle arası olmuştu. Genelde okulda yemek yemem, sadece arkadaşlarımla kantine iner öylesine dururduk. Ancak yılın ilk okul gününe bile gelmeyen arkadaşların olunca öylesine duruyorsun işte, şu anda benim durduğum gibi.
Kulaklığımı kulağıma takıp müzik açtığımda sınıfta tek tük insan kaldığını görüyordum. Kafamı oradan yana kaydırıp zaten hemen yanımda duran pencereden dışarıya baktım. Sonbaharı seviyordum, kıştan sonra bana iyi gelen tek mevsimdi. O anda önüme büyük bir hızla oturan Sunoo dikkatimi çekmişti. Yine gülümsüyordu, bazen onu gülümserken görmek benim için yorucu oluyor.
Kulaklığımı çıkartıp bana kocaman gülümseyen Sunoo'ya döndüm, bir şey demesini beklediğimi ima edercesine bakışlarımı gözlerinin en derin yerine odakladım. Sonunda konuştuğunda yanındaki paketi sırama koydu
"Ne sevdiğini bilmiyorum ama fazladan bir çikolatam var, ister misin Hee?" Sıramın üzerindeki paketi gördüğümde yüzündeki iğrenme ifadesine engel olamadım.
