İyisi ile kötüsü ile kaybettim elbet birilerini, birşeyleri.
Ama ne kendimi beğendirmek için şekilden şekile girdim ne de , birilerine yaranabilmek için yalakalığın dibine vurdum.
Eskiden yanlış anlasilmasin diyerek dikkatli olduğum konular vardı , onları da geçtim . Çünkü anladım ki istediğin kadar iyi ol dikkat et karsindakiler ve çevrendekiler her zaman laf atacak yer arıyorlar.
Onlar için gırgır şamata , gözlerine batan hep başkaları.
Hayat benim , benim doğrularım bunlar ,sefası da cefasıda benim. Zaman geçti ben değiştim . Emin olduğum benligimden ödün vermedim.
Patavatsiz mı diyorlar , desinler sevilmiyormuyum , sevmesinler. ,
Yüreğim ağzımda icimden geçen budur . Anlık ne gerekiyorsa onu söyler yakışana yakıştığını giydiririm. Öylede yaptım. Yeri geldi , sildim , vazgeçtim , vazgeçmek zorunda kaldım . En önemlisi de öğrendiğim, bu hayat bana insanların gerçek yüzünü gösterdi.
Tamam dedim doğru yoldasın vazgeçme . Herkes öyle olsun sen busun . Kimseye guvenmiyorum diyorum ya AYNEN ÖYLE .Ne beklenti ne güven . Eğer kendimle gurur duyuyorsam buda sizin sayenizde , Gerçekleri bana gösteren yine sizsiniz . Iki yüzlülüğünüz sağolsun . Iç rahatlığı demek buymuş . Ben rahatım siz diken üstünde durun .
:/
