YAĞMUR DAMLASI

67 4 6
                                    

1.Bölüm

" Aşık mısın ? O Ela Gözlere "

"Merhaba güzel okurum, bugün nasılsın umarım iyisindir?

Ben Zeynep ama herkesin anlamı ile 'Bahri'nin eşi Zeynep' istersen eğer hazırsan başlayalım ne dersin ?

Hikayemi benimle birlikte dinlemeye var mısın ?

02.09.2005' tarihinde Dünya'ya annemin kucağına geldim...

Öncellikle benim bir hayatım yok yani bir zamanlar yoktu şimdi ise var ben hep 'kendi dünyasında karanlığa gömülen bir küçük kız çocuğuydum ve bu yıllarca sürdü' çocukluğum bazen dolu dolu , bazen acı verici geçti evet biliyorum eminim ki bir çok kişinin hayatı benim gibi geçti veya kötü geçti yada mükemmel geçti. Herkesin hayat geçmişi farklı tabi ki de , herkesin ki aynı değildir. Ben mesela küçükken bazen sevildim , bazen sevilmedim odama kapandım , küçükken bile yaralarım oldu, bazen boş yere suçlandım , bazen evde kardeşlerimden herhangi biri bir şey yapınca o küçük Zeynep suçlandı acıydı , hepsi tek tek birer acıydı...

Tabikide yani o sıralar bunları yaşarken tek başıma büyüdüm, düştüm kalktım, ağladım sustum ama öyle böyle büyüdüm ne yazık ki okurum şunu da demek istiyorum okul hayatlarımda hep başarısızdım bunu kendime yediremezsem bile , arada bir başarılı olduğum kısımlar oluyordu hem ne biliyor musun? Önemli olan başarılı olup, başarılı olmaman değil " O an ne yaşarsan yaşa o anı kabullenmektir önemli olan"

İşte anasınıfında başarı vardı ya küçük yaşta küçük duygularım ile yeteneklerim bir aradaydı o zamanlar ellerim herkesten önce güle oynaya büyütülen çocuklardan önce makas tuttu , herkesten önce boya yapmakta iyiydim, herkesten önce bahçede etkinliklerde 1.'inci oluyordum .İşte ilkokul ve ortaokul kötü geçse de lise dönemlerim biraz iyiydi, takıldığım konuştuğum az insan vardı sonradan çevrem büyüdü, benle çevre yapmak isteyenler oldu karışıktı arkadaşlar, çok karışıktı..

Evet gelelim artık Ona' O Kim?

Efe Yalçın... evet ismi Efe Yalçın 24.10.2003 tarihinde "dünyaya gelmiş küçük bir bebek", kendisi ikinci ismini pek sevmese de ben o rahatsız olmasın diye ona hep efe diye hitap ederdim ama kendi içimde "Yalçinim" derdim hey hey aramızda ona göre , efeyi yıllardır tanıyan biriydim aslında ben, abimin arkadaşıydı işte sosyal medyadan veya çevreden tanırdım onu efe bazen piyasaya çıkan popüler çocuktu , bazen de bir anda ortadan kaybolmayı seven birisiydi bu durumu yıllardır anlamasam da zamanla anlamıştım benimle aynı çocukluk yaşadığını yaraları olduğunu anlamıştım bir şeylerin kötü gittiğini .

Efeyle ortak arkadaşımız vardı zamanında bunu nasıl anladım bir gün lise dönemindeyken, arkadaşım çıkışta beraber yürüyelim seni biriyle tanıştıracağım deyince bende onayladım. Okul çıkışı beraber yürürken tam karşı kaldırımda onu gördüm uzağı göremesem bile " o ela gözlerini kör olsam bile görürdüm" o dereceydi, tam o sırada onu gördüğümde onunda beni fark ettiğini gördüm ve arkadaşım o esnada markete girdi efe bana doğru yaklaştı selamlaştık yanaklarını öpünce yeni tıraş olmuştu sanırım, losyon vardı üzerinde hafif sigara kokusu ve abimin parfümüne benzeyen o sert dik duruşlu erkek parfümü sıkmıştı, vicdansız harika kokuyordu aşık olmuştum ama sorunumuz şimdi başlıyordu...

"Hayır aşık olamazsın arkadaşın onu seviyor baksana beraber takılıyorlar"

Deyiverdi iç sesim ve ona bakışlarım birden değişti manalı konuşmalarım bitti.

YAĞMUR DAMLASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin