4.Bölüm

32 1 2
                                    

                                                 "Boynun ölüm kıyısı gibi sessiz ve huzur verici"

                                                                                (Efe sözü

Sabah olmuştu yerimden kalkmak istemiyordum ama saate bakınca yerimden sıçradım saat 09.20 geçiyordu. Daha kahvaltı yapıp efeyle buluşacaktım hemen kalkıp ellerimi yüzümü yıkadım annem ve kız kardeşime seslendim ama ses yoktu bir şey mi oldu diyerek mutfağa yöneldim kahvaltı hazırdı onlar yiyip çıkmışlardı ama nereye meraklandım ve annemi aradım Çalıyor...Çalıyor "Alo efendim kızım" dedi annem. "Ha anne nereye gittiniz sabah sabah derin seninle mi birlikte" dedim. (Derin kız kardeşimdi)

"Evet kızım kardeşin benimle merak etme sen kahvaltını yap biz yaptık" dedi annem. "tamam anne kahvaltı yapıp çıkacağım ama planım var haberin olsun" dedim. "tamam ama geç kalma dikkat et görüşürüz tatlım" dedi annem. " görüşürüz anne dikkat ederim" dedim.

Annemle olan görüşmemi kapattıktan sonra efeye bir günaydın mesajı attım

-Günaydın Efoş nasılsın?

Mesajı yazdıktan sonra hızlıca kahvaltımı yaptım masayı toparladım o sırada telefonuma gelen bildirim ile telefonu elime aldım ve mesaja tıkladım,

-Günaydın Zeyzüp iyiyim sen nasılsın ?

' Zeyzüp mü nerden buldu bu lakabı ya nasıl aklına böyle bir şey geldi ki garip ama o söyleyince çok güzel... '

-İyiyim bende kahvaltımı yaptım 20 dakikaya hazırlanırım sen ise beş dakika sonra evden çıkabilirsin bizim mahallenin az ilerisindeki marketinin orada buluşalım olur mu ?

-Olur tabi nasıl istersen.

Son konuşma sonrasında sohbetten çıktım ve hazırlanmaya yöneldim , üstüme mor yarım ve kolsuz bir tişört giydim altıma da gri eşofman giydim , banyoya girdim dişlerimi fırçaladım saçlarımı taradım sonra odama hızlıca geçtim , çantamı hazırladım yüzüme güneş kremi ve hafif bir makyaj yaptım hızlıca mutfağa yöneldim efeye hazırladığım yaprak sarmalarını saklama kabına yerleştirdim ve artık hazırdım .

Cebimdeki telefonu çıkarttım ve efeye mesaj yazdım;

-Selam ben hazırım yola çıktın mı ?

İki dakika sonra efeden mesaj geldi...

-Ben yaklaştım bile hadi gel.

-Tamam geliyorum görüşürüz.

-Görüşürüz zeyzey...

Evden çıktım kapıyı kilitledim anneme çıktığıma dair haber verdim ve efeye doğru yürümeye başladım on dakika yürüme sonrasında efenin arabasını fark ettim ve ona dışarıdan el salladım , bana karşılık verdiğini güneşte de olsa görebiliyordum yüzü gülümsüyordu ve tabi ki de benimde öyle.

Arabaya girdiğim an bir "Hoş geldin zeyzey" sesi ile tamamen kendime gelmiştim efeyle selamlaştıktan sonra her zaman ki gibi ben emniyet kemeriyle uğraşıyor efe ise müzik açıyordu. Her şey tam gözüküyordu ve artık yola çıkabiliriz efenin açtığı müzik ruhumu yumuşatıyordu şarkıda ,

Bilmem kaç yüz kişi içinden

Gördüm deli gözlerini birden

Belki tanımazdım seni o konsere gelmesen.

Kaan Boşnak - Benimle Kayboldun

Şarkının bu kısmını duyduğum an efeyle festival gününü hatırladım öylece dalıp gittim...

YAĞMUR DAMLASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin