စံပ္ပါယ်ကျောင်းရောက်တော့ အခန်းထဲလူတောင်ပြည့်နေပြီဖြစ်သည်..
ထိုင်ခုံနားသွားတော့သူမရဲ့ခုံပေါ်မှာ ပန်းတစ်ပွင့်ရှိနေတာမို့....
"နဒီ...ဒါက ဘယ်သူလာထားတာလဲ..."
ဘေးတစ်ခုံကျော်မှာရှိတဲ့နဒီလည်း လှည့်ကြည့်ကာ...
"အပေါ်ထပ်အခန်းက အတန်းပိုင်လာပေးတာ..."
"ဘာလား..."
စံပ္ပါယ်လည်း စိတ်နောက်ကျိကာ ပန်းကိုခုံထဲထည့်လိုက်ပြီး
ထိုင်လိုက်တော့သည်၊ နောက် ဆရာမလာတာနဲ့ စံပ္ပါယ်လည်း သေချာအာရုံစိုက်သင်လိုက်တော့သည်။
" ကလေးတို့ ဒီတပတ် စာမေးပွဲရှိတာ စာတွေရကြပြီလား..."
ကျောင်းသားတွေလည်း တစ်ညီ တစ်ညွတ်ဖြေကြတော့
ဆရာမ ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်ဖြင့်..စာသင်ချိန်ပြီးတော့ ဆရာမလည်း ပြန်ထွက်လိုက်တော့သည်။
" စံပ္ပါယ် နင်ပန်းဧကရီရွေးပွဲမှာစာရင်းသွင်းထားတာလား..."
"အင်..."
"ငါသွင်းထားတယ်လေ...နင်သွင်းစရာမလိုတော့ဘူးလို့..."
" မြို့အသီးသီးကမိန်းမလှလေးတွေ လာကြမှာ...
အဲပွဲက ဒိတ်ဒိတ်ကြဲသူဌေးတွေဘဲရှိတယ်...
နင်ကဘာအခံနဲ့သွားမှာလဲ..."
"နင်..."
မြင့်မိုရ်ထက်တို့မိသားစုက ရေလျှံပယ်သုံးနိူင်တဲ့သူတွေမဟုတ်တော့...
စံပ္ပါယ်ပြောလို့ရသည်...ပြီးတော့ မြင့်မိုရ်ထက်အဖေလည်း စံပ္ပါယ်တို့ကုမ္ပဏီမှာ ရှယ်ယာအနည်းငယ်ရှိတာမို့....စံပ္ပါယ် သူမနဲ့စကားမပြောချင်ပေ...
နည်းနည်းပြောပြီး သူဌေးတွေနဲ့ရောရင်
သူကိုယ်သူ သူဌေးလိုပုံစံဖမ်းယူတတ်တာမြင့်မိုရ်ထက်တို့ဖစ်သည်၊
" မိုရ်...ပြောစရာမရှိတော့ဘူးဆို ငါသွားပီ...."
မြင့်မိုရ်ထက်မကျေနပ်ကာ နှခမ်းသာကိုက်နေမိသည်၊၊
"ကျစ့်...အဲကောင်မဘာဖစ်နေတာလဲ...
အရင်က ငါ့ကိုဆို အရမ်းခင်နေကျ..ခုမှဘာထဖြစ်တာလဲ...
တကယ်လို့ သူသွားရင်...ငါကရော...အီး မတွေးချင်တော့ဘူး..."
စံပ္ပါယ်လည်းအကွယ်ကနေ မြင့်မိုရ်ထက်ပုံစံကိုကြည့်ပြီးပြုံးမိရင်း...
YOU ARE READING
နတ်ဆိုးဖန်ဆင်းရင်တွင်းချစ်ခြင်း
Romance... အချစ်ဦးကြောင့်သေဆုံးသွားတဲ့ကောင်မလေးက အသစ်တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသောအခါ... အနာဂါတ်ကိုဘယ်လိုပြင်သွားမလဲ... ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမှာလဲဆိုတာတော့??? ငွေကြေးကို ဘယ်ရီအဖြစ် ရေးပြီး ရှေးခေတ်သိပ်မဆန်သလိုခေတ်သစ်ဆန်ဆန်မကျဘဲ... ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့အသိုင်းဝိုင်းပုံစံကို...
