abimin arkadaşı

31.

İYİ OKUMALAAARRR

kitabın bitmesine az kalanzi💋💋💋

___________________________________________

ATLAS'DAN

Düşünüyorum.
Düşünüyorum.
Düşünüyorum.

Olabilir miydi böyle bir şey? Olsa bile neden bana söylenmiyor. Barlas söylemese bile Asel söylemez miydi bana?

Esin'e döndüm.

"Belki kütüphaneye gitmiştir abi."

"Belki de."

"Eve mi gidiyorsun Atlas abi?"

"Evet seni de eve bırakayım istersen?"

"Yok benim ufak bi işim daha var."

"Tamam o zaman abicim, aselden haber alirsatn bana da söylersin."

"Tamamdır görüşürüz."

"Görüşürüz."

Esin gittikten sonra kendime ayıracak zamanım olduğunu gördüm. Düşünmek şu an için en iyisi.

Direkt sevgilisiniz diyemezdim. Ya değillerse, ya yanlış bir düşünce ise.

Nasıl öyle bir şey olabilir ya.

Uzun ve düşünceli bir gün beni bekliyordu.

                                  🃏

BARLAS'DAN

Saçlarını severken uyuya kalmıştı meleğim. Gidip odama yatırdım onu. Ellerimi yanağına götürüp yavaş yavaş sevdim yüzünün her zerresini.

Saçına ufak bir öpücük kondurdum. Dalin kokulu kızım benim. Seni hak edecek ne yaptım ben.

İçerden telefon sesi gelince aselden geri çekilerek içeriye doğru gittim.
Arayan Atlastı.

Atlas,atlas,atlas.

Asel ile sevgili olmam atlasdan, kardeşimden olarak gördüğüm adamdan sakladığım ilk ve tek sır.

İlk ve en büyük.

Belki de bugün gidip ben açıklamalıydım her şeyi ona.
En doğrusu bu şekilde olacaktır.

"Alo atlas?"

"Nerdesin?"

"Bir işim var şu an ne oldu."

"Akşam sahilde buluşalım. Her zamanki yerde."

"Ben de onu diyecektim senin demen iyi oldu."

"Tamam akşam görüşürüz."

"Görüşürüz."

Biliyorum kötü şeyler olacakti ama er ya da geç bunlar olmak zorunda.

Daha fazla saklayamayiz. Biz saklasak başkalarından öğrenir. Ve bu kesinlikle daha kötü olur.

Kardeşinin saçının teline bile zarar vermem ben. O benim her şeyim. Nasıl üzeyim onu?

Telefonu kapatıp ayağa kalktım. Benim odamdan bana doğru gelen aseli görünce tüm düşüncelerim tozla buz oldu.

"Bebeğim bi şey mi oldu?"

"Hayır,sadece yanına gelmek istedim."

Uykulu sesiyle ayrı bi tatlıydı bu kız.

"Öyle mi?"

"Hm oyle."

"Gel seni eve bırakayım."

Kafasını salladı. Sonra birden kafasını çevirdi.
"Olmaz ya abim veya başka biri görürse."

Haklıydı. Bizim mahalle fazla dedikoducu.

"Tamam güzelim sen git ben de sana camdan bakayım olur mu."

Güldü. "Olur olur."

"Eve gidince haber ver bana."

"Tamaaaam."diyip yanağımı öptü.

Güldüm.

O gittikten sonra cama çıktım.

Çıkmaz olaydım.
Atlas kapının önündeydi. Ve bizim pencereye dikilmiş duruyordu.

(İYİCE PARANOYAK OLDU BU ADAM BU ARADA BEN HİLMİ😉😉😉)

Aynı anda asel de binadan çıkınca ipin ucu orada koptu.

Sanırım aksam ki konuşmayı biraz erkene çekmemiz gerekecekti.

___________________________________________

ÖPÜLDÜNÜZ🧞‍♀️