FİNAL

155 8 2
                                    

Hala aynı yerde duruyodum kaç saat geçti bilmem evet geliceklerini beni kurtaricaklarini biliyodum tabiki bu yüzden korkup üzülmüyodum zaten  ama kurtarmaya geldiklerinde ne olucagini bilmiyodum onlara zarar gelmesini istemiyodum nogitsune ise hala aynı yerde oturup bana bakiyodu gerçekten bı insan nasıl bu kadar piskopat olabilir aklım almiyo ah dogruya o nogitsune bı insan bile değildi tabi görünümünü saymazsak nogitsune (stiles ) kalkıp yanıma geldi tekrardan ve kulağıma doğru eğilerek

Nogitsune=hani bakiyorumda hala gelmediler

Lucy=gelicekler beni kurtaricaklar bence sen kendini düşün çünkü onlar geldiğinde senin sonun olucak

Nogitsune=ama benim sonum olursa stilesin da olur bunu biliyosun dimi

Lucy=ne sacmaliyosun sen

Nogitsune=eğer ben ölürsem benim şuan bedeninde olduğum kişi yani sizin o saf ve zayıf arkadaşınız stiles da ölür diyorum

Hiç bişey diyememistim o an nolur  diğerleri  bunu biliyo olsun diye geçirdim içimden

Biraz daha kulağıma doğru eğilerek güldü boynuma doğru yaklaşarak
Nefes alıp verdi

Nogitsune=gerçekten çok güzel kokuyosun o theoda ne biliyosun anlamıyorum

Bı anda dirseğim ile karnına vurup onun benden uzaklaşmasını sağladım gülerek bana bakti

Lucy=benden uzak dur

                                 🌼

Yazar anlatımıyla;

Herkes çok üzgün durumdaydı lucyi ariyolardi ama şu ana kadar bulamamışlardi

Lydia=hala bı iz yokmu

Liam= bizde yok malesef

Theo=ya ona bişey yaptıysa

Malia=merak etme onu bulucaz

Stiles çok üzgündü çünkü kendi suçu olduğunu dusunuyodu oturdugu koltuktan hiç kalkmamış aynı şekilde duruyodu orda lydia ve Scott onun o halini gorunce  yanına gidip oturdular

Scott=dostum üzülme senin bı suçun yok

Stiles=ne demek bı suçun yok benim yüzümden oldu hepsi

Lydia=kendini suçlama lütfen onu bulucaz tamam mı bişey olmiycak ona

Stiles=umarım eğer ona bişey olursa kendimi asla affetmem

O sırada malia heyecanla bağırır

Malia=galiba lucyi bulduk

Stiles=ne gercektenmi

Theo=nerdeymis

O sırada içeri allisonin babası Chris girer

Chris=eski bı fabrika tabi şuan bomboş ve terkedilmis

Allison=hemen çıkalım o zaman hadi

Hepbirlikte hazırlıklarını yapıp yola çıkarlar
                          
                                    🌼

Artık dayanamıyodum ağlamak istiyodum ama bı yandan güçsüz görünmek de istemiyodum napicagimi şaşırmıştim kaçmak için yol ariyodum çünkü eğer beni kurtarmaya gelirlerse nogitsuneyi öldürmeye çalışırlardı ama Burda'da kalmak istemiyodum

Tam o sırada dışarıdan sesler gelmeye başlayınca ister istemez yüzümde bı tebessüm oluştu

Lucy=geldiler

Nogitsune=evet geldiler bakalım işler senin istediğin gibi mi yoksa benim istediğim gibi mi gidicek

                             🌼
Yazar anlatımıyla;

Nogitsune hapishane gibi olan yerin kapısını açarak hem kendini hemde lucyi içeri soktu ve tekrardan kapıyı kilitledi

Disaridakiler içeri girmeye başlamışlardı şuanda geceydi bilerek geceyi secmislerdi  argentin yanında ise geçen sefer bı anda ortaya çıkan ve nogitsuneyi bulmak için gelenler belirdiler

Argent=siz bekleyin burda önce biz gidelim

Argent maskeli adamlarla birlikte bı anda ortadan kayboldu ve hapisaneye geldiler nogitsune ve lucy onları görünce şaşırmıştı

Nogitsune=demek geldiniz

Chris=evet yolun sonuna geldin

Nogitsune=yaniliyosun argent henüz değil

Ve bı anda o maskeli adamlar nogitsunenin yanına geçtiler argent hemen lucyi kendi tarafına çekti

Nogitsune=asıl şimdi siz düşünün

Dedi ve hepsi ortadan kayboldu
      
                                 🌼

Bu olaya çok şaşırmıştım nogitsuneyi ariyolardi ve şimdi ise bı anda onun tarafına gecmislerdi ortadan kaybolduktan sonra argent ile birlikte bizde çıktık bahçedeydi hepsi ve savasiyolardi

Lydia=lucy iyimisin

Lucy=evet evet ben iyiyim

Scott=stiles ile birlikte içeri geçin siz

Hiç istemiyodum ama bişey demedim stilesin yanına gittim hemen ve kolundan tutarak içeri geçtik bereber

Stiles=lucy sen iyisin dimi bişey yaptimi sana ben gerçekten özür dilerim

Lucy=stiles tamam sakin ol ben iyiyim merak etme ve senin bı suçun yok

Bı kaç dakika sonra onları iyice merak etmeye başlamıştım

Lucy=ben cikiyorum dayanamiycam sen burda kal

Stiles=ama

Onun bişey demesine izin vermeden hemen çıktım onları izliyodum zarzor anca bı kaç tanesini öldürmeyi basarmislardi ama birsuru vardı o sirada gözüm theoyu buldu arkasında bı anda o maskeli adamlardan biri belirmişti onu oldurucekti ona bişey olmasına izin veremezdim beni seven nadir  insanlardan biriydi o ve bunu hissettiriyordu ve birini daha kaybedemezdim yeterince kişiyi kaybettigimi dusunuyodum zaten theo olmazdı buna dayanamazdim bu yüzden hiç tereddüt etmeden ona doğru kostum ve maskeli adam kılıcını tam sapliycakken bı anda theoyu yavaşça ittim ve kılıç tam kalbime saplanmisti o anda nogitsune de dahil hepsi ortadan kayboldu hepsi şok içinde bana bakiyodu yere dusucekken theo beni tuttu

Yerde theonun kucağında yatiyodum theo agliyodu aynı zamanda da kiziyodu neden böyle bişey yaptığım için diğerleri ise yanimizdaydi hepsi çok üzgündü ve agliyodu hatta bı an dereğin bile ağladığını görmüş olabilirim yani tamam abarttım ama en azından üzüldü stiles tüm bu sesleri duyup geldi yanımıza ve beni görünce o da çok kötü oldu

Stiles=hayır lucy

Theo=sevgilim nolur beni bırakma bak burdayım

Lydia=lucy nolur yapma bunu bize

Hepsi biseyler soyluyodu

Theo elimi tuttu

Theo=acını alamıyorum

Lucy=çünkü acimiyo theo seni çok seviyorum bunu sakın unutma olurmu

Theo=bende seni bende seni çok seviyorum sevgilim

Ve bı anda theonun tuttuğu elim yere düştü ve gözlerim kapanmaya başladı sesleri aglayislari bagirislari duyuyodum ama cevap yada bı tepki veremiyordum hep düşünürdum acaba olurken insanlar ne hissediyo diye bana sorarsanız benim ölümüm en iyisiydi çünkü sevdiğim insan için ölmüstüm hemde tüm sevdiklerim yanımdayken

(Evet final bolumuydu hikayemi okudugunuz için çok teşekkür ederim umarım beğenmişsinizdir diğer hikayelerde görüşmek üzere kendinize çok iyi bakın)

Yeni Hayatım=Beacon HillsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin