Hala aynı yerde duruyodum kaç saat geçti bilmem evet geliceklerini beni kurtaricaklarini biliyodum tabiki bu yüzden korkup üzülmüyodum zaten ama kurtarmaya geldiklerinde ne olucagini bilmiyodum onlara zarar gelmesini istemiyodum nogitsune ise hala aynı yerde oturup bana bakiyodu gerçekten bı insan nasıl bu kadar piskopat olabilir aklım almiyo ah dogruya o nogitsune bı insan bile değildi tabi görünümünü saymazsak nogitsune (stiles ) kalkıp yanıma geldi tekrardan ve kulağıma doğru eğilerek
Nogitsune=hani bakiyorumda hala gelmediler
Lucy=gelicekler beni kurtaricaklar bence sen kendini düşün çünkü onlar geldiğinde senin sonun olucak
Nogitsune=ama benim sonum olursa stilesin da olur bunu biliyosun dimi
Lucy=ne sacmaliyosun sen
Nogitsune=eğer ben ölürsem benim şuan bedeninde olduğum kişi yani sizin o saf ve zayıf arkadaşınız stiles da ölür diyorum
Hiç bişey diyememistim o an nolur diğerleri bunu biliyo olsun diye geçirdim içimden
Biraz daha kulağıma doğru eğilerek güldü boynuma doğru yaklaşarak
Nefes alıp verdiNogitsune=gerçekten çok güzel kokuyosun o theoda ne biliyosun anlamıyorum
Bı anda dirseğim ile karnına vurup onun benden uzaklaşmasını sağladım gülerek bana bakti
Lucy=benden uzak dur
🌼
Yazar anlatımıyla;
Herkes çok üzgün durumdaydı lucyi ariyolardi ama şu ana kadar bulamamışlardi
Lydia=hala bı iz yokmu
Liam= bizde yok malesef
Theo=ya ona bişey yaptıysa
Malia=merak etme onu bulucaz
Stiles çok üzgündü çünkü kendi suçu olduğunu dusunuyodu oturdugu koltuktan hiç kalkmamış aynı şekilde duruyodu orda lydia ve Scott onun o halini gorunce yanına gidip oturdular
Scott=dostum üzülme senin bı suçun yok
Stiles=ne demek bı suçun yok benim yüzümden oldu hepsi
Lydia=kendini suçlama lütfen onu bulucaz tamam mı bişey olmiycak ona
Stiles=umarım eğer ona bişey olursa kendimi asla affetmem
O sırada malia heyecanla bağırır
Malia=galiba lucyi bulduk
Stiles=ne gercektenmi
Theo=nerdeymis
O sırada içeri allisonin babası Chris girer
Chris=eski bı fabrika tabi şuan bomboş ve terkedilmis
Allison=hemen çıkalım o zaman hadi
Hepbirlikte hazırlıklarını yapıp yola çıkarlar
🌼Artık dayanamıyodum ağlamak istiyodum ama bı yandan güçsüz görünmek de istemiyodum napicagimi şaşırmıştim kaçmak için yol ariyodum çünkü eğer beni kurtarmaya gelirlerse nogitsuneyi öldürmeye çalışırlardı ama Burda'da kalmak istemiyodum
Tam o sırada dışarıdan sesler gelmeye başlayınca ister istemez yüzümde bı tebessüm oluştu
Lucy=geldiler
Nogitsune=evet geldiler bakalım işler senin istediğin gibi mi yoksa benim istediğim gibi mi gidicek
🌼
Yazar anlatımıyla;Nogitsune hapishane gibi olan yerin kapısını açarak hem kendini hemde lucyi içeri soktu ve tekrardan kapıyı kilitledi
Disaridakiler içeri girmeye başlamışlardı şuanda geceydi bilerek geceyi secmislerdi argentin yanında ise geçen sefer bı anda ortaya çıkan ve nogitsuneyi bulmak için gelenler belirdiler
Argent=siz bekleyin burda önce biz gidelim
Argent maskeli adamlarla birlikte bı anda ortadan kayboldu ve hapisaneye geldiler nogitsune ve lucy onları görünce şaşırmıştı
Nogitsune=demek geldiniz
Chris=evet yolun sonuna geldin
Nogitsune=yaniliyosun argent henüz değil
Ve bı anda o maskeli adamlar nogitsunenin yanına geçtiler argent hemen lucyi kendi tarafına çekti
Nogitsune=asıl şimdi siz düşünün
Dedi ve hepsi ortadan kayboldu
🌼Bu olaya çok şaşırmıştım nogitsuneyi ariyolardi ve şimdi ise bı anda onun tarafına gecmislerdi ortadan kaybolduktan sonra argent ile birlikte bizde çıktık bahçedeydi hepsi ve savasiyolardi
Lydia=lucy iyimisin
Lucy=evet evet ben iyiyim
Scott=stiles ile birlikte içeri geçin siz
Hiç istemiyodum ama bişey demedim stilesin yanına gittim hemen ve kolundan tutarak içeri geçtik bereber
Stiles=lucy sen iyisin dimi bişey yaptimi sana ben gerçekten özür dilerim
Lucy=stiles tamam sakin ol ben iyiyim merak etme ve senin bı suçun yok
Bı kaç dakika sonra onları iyice merak etmeye başlamıştım
Lucy=ben cikiyorum dayanamiycam sen burda kal
Stiles=ama
Onun bişey demesine izin vermeden hemen çıktım onları izliyodum zarzor anca bı kaç tanesini öldürmeyi basarmislardi ama birsuru vardı o sirada gözüm theoyu buldu arkasında bı anda o maskeli adamlardan biri belirmişti onu oldurucekti ona bişey olmasına izin veremezdim beni seven nadir insanlardan biriydi o ve bunu hissettiriyordu ve birini daha kaybedemezdim yeterince kişiyi kaybettigimi dusunuyodum zaten theo olmazdı buna dayanamazdim bu yüzden hiç tereddüt etmeden ona doğru kostum ve maskeli adam kılıcını tam sapliycakken bı anda theoyu yavaşça ittim ve kılıç tam kalbime saplanmisti o anda nogitsune de dahil hepsi ortadan kayboldu hepsi şok içinde bana bakiyodu yere dusucekken theo beni tuttu
Yerde theonun kucağında yatiyodum theo agliyodu aynı zamanda da kiziyodu neden böyle bişey yaptığım için diğerleri ise yanimizdaydi hepsi çok üzgündü ve agliyodu hatta bı an dereğin bile ağladığını görmüş olabilirim yani tamam abarttım ama en azından üzüldü stiles tüm bu sesleri duyup geldi yanımıza ve beni görünce o da çok kötü oldu
Stiles=hayır lucy
Theo=sevgilim nolur beni bırakma bak burdayım
Lydia=lucy nolur yapma bunu bize
Hepsi biseyler soyluyodu
Theo elimi tuttu
Theo=acını alamıyorum
Lucy=çünkü acimiyo theo seni çok seviyorum bunu sakın unutma olurmu
Theo=bende seni bende seni çok seviyorum sevgilim
Ve bı anda theonun tuttuğu elim yere düştü ve gözlerim kapanmaya başladı sesleri aglayislari bagirislari duyuyodum ama cevap yada bı tepki veremiyordum hep düşünürdum acaba olurken insanlar ne hissediyo diye bana sorarsanız benim ölümüm en iyisiydi çünkü sevdiğim insan için ölmüstüm hemde tüm sevdiklerim yanımdayken
(Evet final bolumuydu hikayemi okudugunuz için çok teşekkür ederim umarım beğenmişsinizdir diğer hikayelerde görüşmek üzere kendinize çok iyi bakın)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayatım=Beacon Hills
Фанфик~Altıncı hikayem~ hadi gelin teen wolf serüvenine bide lucy'nin gözünden bakalım. -yazım yanlışları olabilir dikkat etmedim -noktalama işaretleri yok -arada küfür olabilir ama çok nadir -bolca saçmalık içerir herkese iyi okumalar 💙