Yeni Hayatım=Beacon Hills

1.1

                                  🍁
Ailemi daha yeni kaybettim yaşamak bile zor geliyoken ben başka bı şehire gidiyorum.

Babamın en yakın arkadaşı olan Peter halein yanına ki en yakın arkadaşı olmasına rağmen daha önce hiç görmediğim biri.

Bu arada ben lucy maximoff.
17 yaşındayım. 5 gün önce trafik kazası sonucu ailemi kaybettim daha doğrusu annemi orda kaybettim. babam yasiyodu hastaneye kaldırmışlar di ama durumunun iyi olmadığını söylemişlerdi oda ölünce yapabilicegim bişey olmadığından doktorlar zar zor eve göndermişti beni.  ağlaya ağlaya eve geldim.

Masamın üzerinde bı mektup buldum Peter haleden adını daha önce duymuştum babamın arkadasi olduğunu biliyodum. açıp okudum mektubu.

Ailemi kaybettiğimden haberi olduğunu çok üzüldüğünü yazmıştı. Ayrıca  Beni beacon hillse cagiriyodu artık onunla yasiycagimi ve beni beklediğini falan da yazmıştı. Bende gitmeye karar verdim çokta düşünmedim açıkçası çünkü zaten babam sürekli bana bişey olursa Peter hale'ı bul diyip duruyodu. her zaman nedenini sorsamda sürekli geçiştirirdi ama onun iyi biri olduğunu ona en az kendisi kadar guvenebilicegimi söylerdi.

Mektubun altında da bı telefon numarası vardı hemen aradım Peter hale di açan kişi. konuştum ve her şeyi ayarladık sabahına uçak bileti alıp yola cikicaktim. evin adresini de atmıştı bana.

Gece olmuştu bavulumu hazırlıyodum. düşünüyordum da bir yandan hiç bilmediğim bı şehire gidiyorum bu bana ne gibi bı avantaj yada dezavantaj sağlar bilmiyorum ayrıca babam tanıyo da olsa ben hiç tanımadığım daha önce görmediğim birinin yanında napicam ki. evet burda kalamam ailemi yeni kaybetmişken hemde burda bu evde kalamam evi bırak bu şehirde bile. zaten psikolojimin  çok ta iyi olduğu söylenemez bide üzerine burda kalırsam daha da kötü olucagimi biliyorum.

Gidicem başka çarem yok yaşayıp gorucez herşeyi. bakalım orası bana iyi gelicekmi.

Lise sona gidiyorum orda yeni okula başlamam gerek ki ben çok çabuk adapte olan birisi de değilim. İnşallah herşey yolunda gider.

Bu sırada herşeyimi hazırlamıştım. sabaha da az kalmıştı ve ben hiç uyumamistim daha doğrusu uyuyamamistim.

Kaç kahve içtim bilmiyorum bile. neredeyse sabah olmuştu ve bende bı taksi çağırıp evden çıktım eşyalarımida alarak. taksi geldi ve binip havaalanına gittim. taksi şoförü beni tanıdığından dolayı para bile almamıştı ne kadar ısrar etsemde. teşekkür edip indim ve içeri girdim. uçağa gidip eşyalarımı yerleştirdim zaten kalkmasına 10 dakika kaldığından uçağa bindim.

Uçak hareket etmeye başladığında telefonlarımızı kapatmamizi söylediler. telefonumu kapatıp uçakta bulunan tabletten müzik açtım ve kulakligimida takip yol boyunca müzik dinledim.

Kaç saat geçti bilmiyorum sonunda becaon hillse varmıştık ve uçak havaalanına iniş yaptı. hemen inip eşyalarımı aldım ama hiç bir yeri bilmediğimden dolayı bı taksiciden  Peterin bana attığı konumu gösterip oraya götürmesini istedim.

Taksiye bindim ve gitmeye başladık. bu sırada da etrafa bakiyodum güzel yere benziyo burası ama tabi uzaktan içerisini bilemem.

O sırada taksi bı ormanlık alana girdi. ne yani bu Peter denilen adam ormandami yasiyo.

Ben böyle bunları düşünürken taksi bı evin önünde durdu. güzel bı eve benziyodu dışarıdan. ama tabi ormanlık alanda olması insanı biraz ürkütmüyor değil.

Taksiye parasını verip indim taksiden eşyalarımida alıp. taksici gidince  evin girişinin iki yanında bulunan merdivenlerden birinden çıkıp kapıya geldim. kendimi biraz rahat hissetmek için derin bı nefes alıp kapıyı çaldım.
                             ✨

(Bölüm sonu arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir biraz kısa oldu ilk bölüm aslında bilerek böyle yaptım diğer bölümler daha uzun olucak beğenip yorum atarsanız çok sevinirim o zaman kendinize iyi bakın bı sonraki bölümde görüşmek üzere)