Revenge..
chapter eighteen...chyler-ano ulit ang sinabi mo ella?..(para akong nabingi at nanlambot ang buo kong katawan sa narinig ko na sinabi ni ella..)
ella-sorry po kuya..bumitaw kasi siya ng kapit sa kamay ko at mabilis na nagtatakbo palabas ng cafeteria..sabi niya e taguan daw kami...
chyler-naku naman ella!..diba sabi ko naman sa'yo na hwag na kayong lalabas dito?..at kung may gusto kayo kainin e magsabi lang kayo at ako na ang bibili?..
ella-sorry po talaga kuya..nagugutom na daw po kasi siya eh at naiinip na kaya lumabas kami sandali...
paolo-ella..bakit naman kasi hindi ka nag-iingat?..alam mo naman na may kakulitan ang batang iyon...tulungan mo na lang sa paghahanap ang kuya chyler mo..
chy,don't worry,hindi makakalabas ng ospital ang anak mo...chyler-lalabas na ako paolo...ella,hwag ka ng sumama at bantayan mo na lang ang kuya mo dito..ako na lang ng maghahanap sa batang iyon..
magpapatulong na lang ako sa mga guards ng ospital..(nagmamadali akong lumabas ng silid ni paolo para hanapin ang anak ko...humingi na din ako ng tulong sa ilan nurse at guards sa paghahanap...)meanwhile...
caspian-angela kirsten samonte is your name baby girl?..
kirsten-opo...and my papi calls me kirsten...
naomie-hindi kaya anak siya ng anak natin,miguel?..
miguel-madami ang may apelyido na samonte dito sa pilipinas,naomie..
leigh-what's your papi's name baby girl?..
caspian-(hindi ko pa din inaalis ang tingin ko sa batang ito na malaki talaga ang pagkakahawig kay chyler at kitang kita ko na natigilan siya ng magtanong si leigh sa kanya..) there's only only one way to find out...kirsten,let's go to your uncle's room na baka kasi nag-aalala na sila sayo..i'll go with you na din para hindi ka na maligaw..okay ba?..
leigh-natakot ko yata ikaw baby girl...
caspian-that means,hindi ka pwede sa mga bata...(sabi ko kay leigh..) let's go na kirsten?..
kirsten-okay po...tara na po..
naomie-caspian anak,kinakabahan talaga ako eh...paano kaya kung sumama na lang ako sa'yo?..
caspian-mommy,hwag na po...ako na lang po ang pupunta..baka po madisappoint pa kayo kapag mali tayo ng iniisip...dito na lang po kayo at ako dexna ang bahala...
kirsten-ba-bye po sa inyo lolo at lola...
thank you din po sa food...pagaling po kayo ah...caspian's pov-nagulat ako ng walang pag-aalinlangan na kumapit na mahigpit sa kamay ko si kirsten ng makalabas kami sa silid ni daddy miguel at tsaka siya nakangiti tumingin sa akin...kakaibang saya sa puso ang naramdaman ko sa mga oras na ito habang naglalakad kami ni kirsten sa pasilyo papunta sa silid ng uncle niya...napatigil ako sa paglalakad ng bigla niya ako tanungin..
kirsten-may asawa ka na po?..
caspian-yup...married na po ako..(tama ba ang nakikita ko sa mga mata ng batang ito?..she looks disappointed sa isinagot ko sa kanya..)
kirsten-yun po ba babae sa room kanina?..
caspian-no...hindi po siya ang asawa ko..
she's my bestfriend...(then she smiled widely..)kirsten-para po pala sina papi at uncle..
e anak po,may anak na kayo?..caspian-wala pa po akong anak...and if ever na may anak ako,sana kasing ganda at kasing bibo mo din siya...(sabay pisil ko sa dunggot ng ilong niya..) halika na po at baka kanina ka pa nila hinahanap eh...
@paolo's room...
paolo-chyler...si kirsten?..
chyler-hindi namin makita eh..unfortuntely,
hindi pa pwede makita yun cctv dahil naka break daw yun in-charger..bumalik lang ako dito para icheck kung andito na siya..
(naiiyak at nanlalambot akong napa-upo sa sofa kung saan naka-upo si ella na umiiyak pa din..)ella-kuya chyler,sorry po talaga sa ginawa ko...hindi ko naman po sinasadya eh...
chyler's pov-hay...kirsten anak...nasaan ka na ba?...sana naman hindi mo naisipan na lumabas ng ospital na ito...sana andito ka lang sa loob...kaylangan ko siya makita...hindi siya pwede mawala dahil siya na lang ang meron ako...hindi ako pwede basta na lang umupo dito at mag-intay...pupunta na ako sa cctv room baka tapos na ang break ng in-charge doon...
pagtayo ko ay sakto naman na bumukas ang pinto at nagtatakbong pumasok si kirsten...kirsten-papi!..
chyler-kirsten anak!..(mahigpit kong niyapos si kirsten pagkalapit niya sa akin..)where have you been anak?..i looked everywhere for you...
kirsten-sorry po papi...gusto ko lang po kasi makipaglaro ng taguan kay ate ella eh...kaya lang po,i got into the wrong room akala ko po kasi room ni uncle yon..
chyler-don't ever do that again,understood?..pinakaba mo ng husto si papi eh...
paolo-hwag mo na pagalitan ang bata chy..ang importante,she's here and nothing bad happened to her...
chyler-just promise me na hindi mo na ulit gagawin iyon anak...papi was so scared...
kirsten-promise po papi...you know what papi,ang babait po ng mga tao doon sa napasukan ko na room..they even gave me food..
chyler-what did i tell you not to do young lady?..
kirsten-not to accept food from strangers po...but papi...
caspian's pov-hindi na muna ako pumasok sa loob ng silid ng uncle ni kirsten...siya muna ang pinapasok ko at nakimaramdam na muna ako dito sa labas...agad na bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses ng lalaki na tinawag na papi ni kirsten...at hindi ako pwede magkamali...kilala ko ang boses na iyon...boses ni chyler at anak niya si kirsten?..at sino yun paolo na tinawag ni kirsten?...ayaw ko ng patagalin ito kaya kahit kabado ay pumasok na ako sa loob...
caspian-even if its from us?..
chyler's pov-ang boses na yon...kilala ko ang may ari noon na kahit na ilan taon pa ang lumipas ay hindi ko magawang kalimutan...dahan dahan akong lumingon sa pinanggalingan ng boses at tama nga ako...siya yon..para akong itinulos sa kinatatayuan ko ng makita ko siya..
chyler-caspian.....
kirsten-papi,siya po yun nasa kabilang room na napasukan ko...inihatid niya din po ako dito para hindi na ako maligaw ulit...
chyler's pov-hindi ko maintindihan ang sinasabi ng anak ko dahil ang atensyon ko ay na kay caspian na mabilis na nakalapit sa akin at mahigpit akong niyakap...
caspian-my loves!..i knew it was you...
kahit na ibahin mo pa ang itsura mo makikilala pa din kita..at alam kong ikaw ang nakita ko sa cafe noong isang araw..(sabi ko sa kanya na habang mahigpit ko pa din siya yakap...nakadamit pa din siya ng pambabae at nakasuot ng mahabang wig...) kung alam mo lang my loves na ang tagal kong inintay ang sandali ito na muli kita makita...i missed you so much my loves...akala ko talaga hindi na kita makikita pa..chyler-(hindi pa din ako makagalaw sa sobrang gulat ko na makita siya...) caspian?..pero paano?..i mean,anong ginagawa mo dito...
caspian-(kumalas ako ng pagyakap kay chyler at tumingin kay kirsten na nakangiti habang nakatingin sa amin ng papi niya...
na ipinagtataka ko..) well,thanks to this young lady here who barged into daddy miguel's room playing hide and seek..(sabay kindat ko kay kirsten na lalong lumapad ang pagkakangiti..para kasing may something eh..)chyler-wait....daddy's here?..is he sick?..
when?..caspian-relas my loves...he's okay now..he was rushed to this hospital due to chest pain...
paolo-hi caspian...chy,go ahead..
puntahan mo na sila...don't worry...i'll be fine...pagod na din naman ako at gusto ko ng magpahinga...caspian,ikaw na ang bahala sa kanila...chyler-paolo...(why do i sense na nagpapaalam na si paolo at inihahabilin na niya kami kay caspian?..)
paolo-five years mo na sila pinag-iintay chy...it's time for you to go home..tapos na ang obligasyon mo sa akin at sila naman ang unahin mo...and caspian,don't ever hurt him again...
caspian-i won't...my loves let's go na...kanina ka pa sila nag iintay ng update ko eh...
