Revenge..
chapter twenty-one (finale-part two..)
caspian-i swear to my parents' grave na totoong lahat ng sasabihin ko my loves..
(at inumpisahan ko ng nga sabihin sa kanya ang lahat..mula umpisa hanggan sa araw na umalis siya..)
chyler-totoo?..hindi ka talaga nagpakasal sa kanya?..
caspian-totoo my loves..kahit na multuhin pa ako ng parents ko nagsasabi ako ng totoo..
chyler-kung totoo yan sinasabi mo,ano yan suot mo?..wedding ring yan eh..
caspian-hahaha!...my loves,this is our wedding band...don't you recognize it?..
(hinubad ko sandali ang singsing para ipakita sa kanya iyon..) i never take that ring off my finger since we got married,ngayon lang...
chyler-mahal mo talaga ako?..(tuluyan ng pumatak ang luha kanina ko pa pinipigilan sa pagtulo habang nakatingin ako sa singsing na nasa palad ko..)
caspian-sobra kita mahal chyler...
chyler-pero bakit hindi mo ako hinanap noon?..
caspian-i did my loves...halos mabaliw ako sa paghahanap sayo pero ang hirap mo hanapin eh...nasuntok ko pa nga yun agent mo...
chyler-si frank?..
caspian-oo...sinabi niya sa akin na kahit mag offer pa ako ng malaki halaga hindi ka niya hahanapin...
chyler-e bakit ka tumigil?..
caspian-sinabi kasi nina mommy at daddy na mahirap hanapin ang taong ayaw magpakita kaya hinayaan muna kita sa gusto mo kahit mahirap sa akin na ituloy ang buhay na wala ka ginawa ko at maghintay kung kailan ka babalik sa amin...
caspian-i'm sorry caspian...balak ko naman talaga bumalik noon before mag one year old si kirsten kaya lang magki-chemo na si paul at hindi kaya ni ella na siya lang ang mag-aalaga sa kuya niya...
napakabata pa niya sa sa napakabigat na responsibilidad kaya i decided to stay..
then,paul got better after few sessions ng chemo...unfortunately,the cancer came back and became more aggressive kaya hindi na naman ako natuloy bumalik...
sorry caspian...
caspian-wala na sa akin ang lahat ng iyon my loves dahil para sa akin mas importante na bumalik ka at may bonus pa..si kirsten...
chyler-hindi ka ba galit sa akin na itinago ko si kirsten?..
caspian-my loves,hindi mo naman itinago si kirsten sa akin eh..dahil kung wala ka talaga plano na ipakilala ako sa kanya,hindi mo ako ikukwento sa kanya..
at hindi mo sasabihin sa kanya kung sino ako sa kanya...and i'm still thankful for that..at tsaka,wala akong karapatan magalit sayo my loves,dahil sa atin dalawa, ang una nanakit...isa pa,sobra kitang mahal at naiintindihan ko ang mga naging actions mo..ikaw ba,galit ka pa sa akin?..
chyler-sobra lang akong nasaktan sa ginawa mo kaya ako lumayo...at tulad mo,sobra din kita mahal para magalit ako sayo at naiintindihan ko din kung bakit mo nagawa ang mga bagay na iyon..dahil kung ako ang nasa ganon sitwasyon,
gaganti din ako sa mga taong naging dahilan ng paghihirap ko...
caspian-salamat my loves...akala ko talaga noon,hindi na darating ang araw na muli tayong magkakasama...
chyler-salamat din my loves at inintay mo ako...
caspian-so,are we good?..
chyler-much better my loves..😊😊
caspian-can we go back to where we left off earlier?..
caspian-thought you'd never ask...😁😁
(sabay kawit ko ng mga braso ko sa leeg niya...and just when we're about to start we heard a little voice crying while screaming my name..)
kirsten-papi!...
chyler-caspian...si kirsten nagising...(dali dali kong inayos ang sarili ako magmamadali lumabas ng silid ni caspian..napangit ako dahil i heard him cursed bago ako tuluyan lumabas...) my loves,anak muna..later na ang landian...
caspian-damn!...nice timing kirsten...(sumunod ako kay chyler palabas ng silid..mukhang hindi pa masusundan ang prinsesa ko..😔😔)
-------------------finale------------------
marami pong salamat sa inyong lahat...
hindi man po ako masyado nag iinteract sa inyo dear readers pero sobra sobra ko po na-appreciate kayong lahat...
