Revenge..
chapter nineteen..
chyler-daddy!..(patakbo akong lumapit kay daddy the moment na nakapasok ako sa silid niya sabay yakap ko ng mahigpit sa kanya..)
miguel-chyler?..chyler,anak ko...ikaw nga!.
bumalik ka na...
chyler-opo daddy...andito na po ako..(bumitaw ako ng yakap kay daddy at hinanap ko si mommy..nang makita ko siya ay agad din akong lumapit sa kanya at niyakap ko din siya ng sobra higpit..) mommy...
naomie-chyler anak...salamat naman at bumalik ka na...sabi ko na eh...iba talaga yun kutob ko kanina eh...sobra kita namiss anak ko..
chyler-namiss ko din po kayo...sorry po mommy,daddy kung ngayon lang ako nakabalik sa inyo...
naomie-h'wag mo ng isipin iyon anak...
alam kong may dahilan ka kaya hindi ka nakabalik agad sa amin...ang mahalaga
ngayon ay andito ka na at makakasama ka na ulit namin ng daddy mo...
chyler-babawi po ako sa inyo..promise ko yan...
miguel-pero anak,bago ang lahat...bakit ganyan ang itsura mo?..kailan ka pa nag-out?..
chyler-hahaha!...hindi po ako nag out daddy...long story po kung bakit ganito ang suot ko...tsaka ko na lang po iku-kwento sa inyo..may gusto po kasi akong ipakilala sa inyo na alam kong nakilala nyo na siya kanina pero gusto ko pa din siya pormal na ipakilala sa inyo...(hinanap ko si kirsten at nakita ko siya na katabi si caspian na parehas ang style ng pag upo...manang-mana talaga..😏😏 tinawag ko si kirsten para lumapit sa amin nina mommy..) kirsten anak,come here and meet your lolo and lola...mom,dad this is angela kirsten samonte ang anak ko at ang apo niya...😁😁 kirsten,say hi to your lolo and lola...
kirsten-hello po ulit sa inyo lolo,lola...😁😁
naomie-anak mo ba talaga ang batang ito?..
chyler-mommy naman,duda ka pa ba?..
(sabay pinagtabi ko ang mukha namin ni kirsten...physically,mana sa akin ang anak ko..pero part of her personality comes from his father...)
miguel-e nasaan ang mommy niya?..
chyler-i guess,walang reason para itago ko pa sa inyo ang totoo..lalo na sayo caspian...
caspian-what do you mean?..
chyler-kirsten is our daughter caspian...
caspian-anak natin si kirsten?...but how?..
chyler-kaylangan mo pa ba itanong kung papano?..
caspian-it's not what i meant...(may sasabihin pa sana ako ng bigla nagsalita si kirsten na mas ikinagulat ko...
kirsten-i knew it...
caspian-you knew what baby?..
kirsten-alam ko po na kayo ang lolo at lola ko...at ikaw naman po ang daddy ko..
caspian-you knew?..(tumingin ako kay chyler...)
chyler-alam niya dahil madalas ko kayo ikwento sa kanya kapag pinapatulog ko siya at ipinapakita ko din sa kanya ang pictures niya...
caspian-pero baby girl,bakit hindi mo agad sinabi sa amin kanina?..
kirsten-sorry po...hindi po kasi ako sigurado kung kayo nga po yun nasa pictures eh...at tsaka baka po hindi kayo maniwala sa akin..kaya nagbigay na lang ako ng hint kung sino ako..
chyler-anong hint anak?..
kirsten-i gave them my full name pero hindi agad nakuha ng daddy...
leigh-hahaha!...pasensiya ka na baby girl sa daddy mo ah..may pagka-slow kasi yan minsan eh...
caspian-andrea leigh!..(pagalit akong tumingin kay leigh..)
leigh-ang mga mata mo caspian...
remember,nasa harap ka ng anak mo..
mag set ka ng good example sa kanya...
caspian-ewan ko sayo leigh..(inalis ko ang tingin ko kay leigh at muli kong ibinaling kay kirsten...) kirsten baby,can you call me again daddy?..
kirsten-daddy...
caspian-isa pa nga ulit anak..(hindi pa din ako makapaniwala na may tumatawag ng "daddy" sa akin..parang kanina ko lang na-imagine na sana may anak ako at sana ay kagaya ni kirsten at ang sarap sa pakiramdam...her little voice calling me daddy is like a music to my ears...the sweetest music i have ever heard...)
kirsten-daddy!..daddy!..daddy!..
caspian-(patakbong lumapit sa akin si kirsten at pinupog ako ng halik sa mukha..
sobrang hindi ko ini-expect yun ganitong feelings..nakaka overwhelmed...) ang sarap naman ng kisses from you anak...
kirsten-yehey!..may daddy na ako...
caspian-at may baby na ako..(hindi pa din talaga ako makapaniwala na may tinatawag na akong anak...)
chyler's pov-nakakataba ng puso na makita sila dalawa na magkasama at naglalambingan na inakala ko noon na hindi mangyayari...pero eto silang dalawa ngayon sa harapan ko na parehong masaya...habang pinagmamasdan ko sila caspian at kirsten ay may napansin ako sa daliri ni caspian...tama ba ang nakikita ko?..yun ba ang wedding ring namin?..suot pa din niya?..imposible naman yata yon..
baka kaparehas lang...matagal na kaming annuled at malamang tinuloy na niya pakasalan si roxanne dahil yun naman talaga ang plano niya noon...
naomie-chyler anak...
chyler-yes po mommy?..
naomie-kaylan mo nalaman ma buntis ka?..
chyler-noon po araw na umalis ako sa condo ni caspian at papanta ng australia..
(hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil bigla kaming may narinig na ingay mula sa nurse station..)
nurse station-calling doctors...code blue on room #168...code blue...
chyler-code blue?...room number ni paolo yon!...mom,dad puntahan ko po muna si paolo...dito na muna si kirsten...ayokong makita niya ang uncle paolo niya sa ibang kondisyon...) nagmamadali akong nagpunta sa silid ni paolo..pagdating ko doon ay nakita ko ang isang doctor na nirerevive si paolo...si ella naman ay walang tigil sa pag-iyak habang tinatawag ang kuya niya...) ella?..
ella-kuya chyler...si kuya paolo...iiwan na ba niya tayo?...
chyler-wala tayong choice ella...masakit man sa atin but we have to let him go...pagod na din naman ang kuya paolo mo..(lumapit ako sa doctor na nagrerevive kay paolo at pinigilan ko ito sa ginagawa niya..)doc,tama na po...pagod na ang kaibigan ko..(at tsaka ako bumulong kay paolo..) you're now free of pain pao...maraming salamat sa lahat ng ginawa mo sa amin ni kirsten...hinding hindi kita makakalimutan at ganon din si kirsten...pahinga ka na at ako na ang bahala kay ella...magiging okay kaming tatlo...promise ko yan sayo...
