Assassin Darling ׂׂૢ ༘ 「Soukoku 」

🕠

Hikaye textingden çıkıyor farkındayım.

Ama yapacak bir şey yok...

       ><><><><><><><><><><><><><><><

Chuuya uyku mahmurluğuyla Dazai'nin sırtında kendi uydurduğu bir şarkıyı sevimlice mırıldanıyordu.

"Şarapları severim, şapkaları severim.
Bana baksana ben çok miniğim..."

Dazai'nin saçlarını öpüyor ve okşuyordu.

"Kalbim ve ruhumun yarısı o güzel adam tarafından çalındı.
Kızıl kahve gözleri ve kestane gibi saçları benim gözlerimde hep ışıldadı..."

Dazai'nin saçlarında minik minik örgüler oluşmuştu Chuuya sayesinde şimdi.

"Gün batımı, kestane ağaçlarını kusursuzca okşadı.
Bir sümüklü böcekle uskumrunun aşkı parıldadı..."

Chuuya hiç rahat durmuyordu. Dazai'nin sırtında ayaklarını sallıyordu ve şarkısına devam ediyordu. Dazai'ye hiç rahat vermiyordu.

Dazai ise gülümsüyordu sürekli.

Chuuya, şimdi onun kalbini uçuruyordu resmen.

Ama birden Chuuya Dazai'nin sırtında hareketlendi. İnmek istedi.

"Bırak Dazai."

Dazai, Chuuya'yı nazikçe yere indirdi ve dengesini kaybetmemesi için onu ellerinden tuttu.

Chuuya, Dazai'den uzaklaşınca elleri birbirinden ayrılmak zorunda kalmıştı.

"Ben senin sevgilin değilim! Hiçbir şeyin değilim! Olamam Dazai! Ben sadece aptal bir katilim! Seni haketmiyorum ki..."

"Hayır Chuuya, öyle değil. Öyle düşünmez misin?"

Chuuya dudaklarını büzüştürdü neredeyse ağlayacaktı. Sonra Dazai'ye arkasını döndü ve yürümeye başladı.

Zar zor ayakta durabildiği belliydi.

"Bu halde nereye gideceksin ha güzelim?"

"Beni takip etme Dazai."

Chuuya ilerlerken bir taşa takılıp düşmüştü. Dizini kaldırım taşının sivri yerine çarpmıştı. Ama hiç ses etmedi. Ayağa kalkmaya çalıştı.

Dazai onun yanına koşarak yardım etmeye çalıştı ama Chuuya onu sürekli itiyordu.

Sonunda dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ellerini yüzüne koyup içini çekti defalarca.

Dazai, Chuuya'yı kolları arasına aldı yavaşça.

"Chuuya eğer öldürdüğün adamları öldürmek için benim imkanım olsaydı ben de onları öldürürdüm. O pisliklerin hepsi kötü insanlar. Cezasını bulamamış suçlular. Öyle basit suçlar da değil. İnsanın kanını donduran, canından can alan, yürekleri acıdan boğan suçlar."

Chuuya kendini Dazai'nin omzuna yasladı.

"Ama ben onları öldürdüm ve başkalarını da öldürmeye devam edeceğim. Benim işim bu.Ben istemiyorum Dazai. Yapmak istemiyorum."

Chuuya, Dazai'ye daha da sarıldı ve devam etti.

"Bizim ailede herkes suikastçi. Herkes insanları öldürüyor. Paramızı bu şekilde kazanıyoruz. Ailemin benden beklentileri çok büyük. Beni insanları öldürürken gördüklerinde üzülmüyorlar, seviniyorlar,"