A guitar problem |ChaeLisa|

Episode1

Huzur?

Kimileri için bu 5 kelimelik bir söz.Kimileri için hiç bir şey demek.Fakat bana kalırsa huzur: güvende,mutlu his ettiğimiz şeylerdir.İnsanlar bizi huzurlu his ettirmez.Biz öyle sanıyoruz sadece.Oysa bizleri huzurlu his ettire bilecek şeyler vardır.Kitablar,filmler,müzikler seyahler,belkide çiçekler....Tabii insanlar olmadığî kesindir.

Öz ailemiz bile bize iyi gelmezken başkları mı iyi gelecekti? Hayır.

Bana kendi ailem bile huzur vermezken müzik bana huzur verdi.Onlardan bahs etmek bile istemiyorum.Henüz 3 yaşındayken çoçuk yurduna bırakıb gitmişlerdi.Orada da huzur yoktu.Aptal kurallarına uymayanlara işkence uyguluyordular.Ben sadece 13 yaşıma kadar dayana bildim.Çünkü oradan kaçmıştım.Daha fazla dayanamadım.Yıllar boyu sokaklarda tek başıma büyüdüm.O gece dışarıda müzikle para kazanan gençleri görmesem müziklere aşık olmazdım.

İyi ki,o gün kaçtım yurtdan.

Sokakta nasıl büyüdüğümü hatırlamıyorum bile.Beynim hafızamdan travmalarımı silmiş.Tek hatırladığım bir yerde çalışmam ve ordan kazandığım para ile bu eve çıkmam.

Ben huzuru şarkılarda buldum.Ruhumdaki söyleyemediğim şeyler şarkılarda vardı.Ruhumdaki acıları belki ben yada başkalarî iyileştiremez.Ama şarkılar yapar bunu.

Telefonu masadaki fincana yaslayıb video'yu başlattım.Ve kucağımdaki gitarı çalmağa başladım.Kamera karşısında eskisi kadar heycanlı olmasamda hala gergindim.Fakat artık alıştım.Artık İnstagram'da çaldığım şarkılar ile ünlüydüm.Ve insanlarda beğendiği için video çekmeye devam ediyordum.Hem insanları eğlendiriyordum hemde huzur bulduğum bir şeyi yapîyordum.Videolar genelde kısa oluyordu.Şarkının esas kısmı yada sonlara yakınını okuyordum sadece.

"Zor....çok zor" o harfini uzatarak şarkıya başladım. "Yapma nolursun bırak o yerimi doldursun.Bana ihtiyacın olursa..." duraksadım. "Sarıl ona elbet unutursun" diye devam ettim.Son kelimeler fısıltı gibi çıkmışdı.Tabii duyulan türden.

İstemsizce göz kapaklarım kapanırken hala şarkıya devam ederek "Sıcacık teni, kıvrımlı beli.Nasıl unuturum ki boynundaki o beni?Bunlar yine başımı döndürmemeli" kamera gülümseyerek "Zor ki, inan ki...." son kelimeler fısıltı gibi çıksada öyle değildi.

Aniden telefona üstten mesaj gelince video'u kapatmak zorunda kaldım.Ah! Hadi ama mesaj atılacak zaman mıydı? Umarım mesaj sesi duyulmamıştır videoda.

Lisa: Sonunda tekrar buldum seni

Rose: Kimsiniz?

Lisa: Ah hadi ama Rose beni unutmuş olamazsın

Rose: Çıkaramadım kimsiniz?

Lisa: Sarışın....

Rose: Bir yerden tanıdık geldi

Lisa: Gelir tabii

Lisa: O gün yurtdan birlikte kaçmıştık Park :))

Lisa: Asla unutamadım o günü

Rose: Bir dakika....

Rose: YURTDA HERKESİN KORKTUĞU SADECE BENİMLEYKEN KEDİYE DÖNEN O KIZ SEN MİSİN

Lisa: Sakinn bu kadar heyecana gerek yok

Lisa: Evet, o kız benim sarışın :)