Kendi çapında gitar çalıb İnstagramda paylaşan fenomen Rose ve yıllardır ona yazmak için çabalayan Lalisa Manobal...
Friends to lovers seklindedir hikaye
Vote verib yorum yapmayi unutmayın keyifli okumalar.
♡_____♡_______♡
Otobüs durağında oflayarak Lisa'ı beklerken bir yandan kolumdaki saate baktım.Saat 15:00 olmuştu bile.Tabii o hala gelmemişti.Az sonra gelir herhalde....dimi yani? Bir birimize söz verdiğimiz gibi bu gün yine o ara sokaklarda ufak bi tur atıb geri döneceğiz.Yıllar oldu uğramayalı insan ister istemez merak ediyor yada özlüyor.Acaba değişkenlikler var mıdır?
Onca yıl geçti vardır bence.İstemsizce aşırı merak ediyordum.Ben ve yaşıtlarımdan sonra duyduğuma göre sokaklara bi sessizlik hakim olmuş.Oraya uğrayan yokmuş.İyide bizden sonra neden terk edilmiş olsun ora? Eminim birileri uğramışdır oralara.O ara sokaklar asla sessiz,sakin olmaz.Kavga,kaos olur illa ki.Oranın sessiz olması imkansız gibi bir şey.
Son kez üzerimi inceledim.Evden erken çıkmağa çalıştığım için üzerime siyah crop ve krem rengine yakın bir pantolon geçirmiş öyle çıkmıştım.Makyaj yapmağa vakit bulamamıştım.Acaba şuan yapsam?Ufak dokunuşlar ya çok bir şey değil.Uzun sarı saçlarımı telefon ekranından kontrol etmeye başladım.Herhangi bir sorun yoktu neyseki.
Varmış..
Makyaj...
Aniden omuzumda iki el his etmemle irkildim.O ellerin sahibi kulağıma doğru "Güzelsin zaten makyaja ihtiyaç yok" diye fısıldadı.Ardından önüme geçti.İstemsizce kollarımı boynuna sardım.Özlemiştim....Hemde fazlasıyla.Sarılmama oda karşılık vermişti.Fakat kısa sürdü.İkimizde geri çekildik.Onu bilmem ama ben rahatsız olduğunu düşündüğüm için yapmıştım.
Oda benim gibi beyaz,kısa crop giyinmiştı.Ve paraşüt pantolon onu ayrı güzelleştirmişti.Kısa,kare şeklindeki saçları ona tatlı bir hava katıyor kessinlikle.Kolumu dürtüb yolu işaret ederek "Eee ne bekliyoruz? Hadi gidelim" demesine kafamî sallayarak onayladım.Ve ikimizde ara sokakların olduğu yere doğru irellemeye başladık.
"İyi ki böyle buluştuk.Özlemişim böyle gezmeyi"
"Bende aşırı özledim....Hey! Hatırlıyor musun ikimizde yurtdan kaçtığımızda ve sen beni kayb ettiğinde tamda burada olmuştu" eskiye dönmüş gibi his etmeden edemedim.Yıllar sonra tekrar aynı yerde aynı kişiler buluşmuştu.Fark yoktu.
Bileğimi kavrayıb yanımdan geçtiğinden haberim olmayan erkek grubuna bakarak "Bu sefer öyle bir şey olmayacak" dedi kendinden emin bir sesle.Gülümsedim sadece.Hiç birşey diyemedim ama sadece gülümsemem ile çoğu şeyi anlatmaya çalışıyordum.
Arkamdan birinin seslendiğini duymamla arkaya baktım.Fakat kimse yoktu.Sadece gazete okuyan amca vardı.Fakat bana seslenen ses genç birininkine benziyordu.Lisa merakla "Noldu?" diye sorunca önüme dönerek "Sanki biri beni izliyor ve sesleniyormuş gibi geldi" diye mırıldandım.Birisinin seslendiğine eminim halbuki.
"Yanlış duymuşsundur"
Omuz silkerek "Belkide..."
******
"Ah sonunda geldik." dedi Lisa rahatlamış bir sesle.Yan tarafı işaret edince adımlarım oraya doğru irelledi.Sokak arasına girince duvara boya ile yazılmış küfürlere bakarken Lisa da diğer yazılara bakıyordu.Yazıları yakından incelerken "Vay be demek az da olsa değişen şeyler varmış" diyordu.
Duvara göz attığımızda ise çoğunluğu küfür içeriyordu
Fuck you bitch
Siktit git
Sikeyim seni!
Buraya uğramayı düşünme bile
12y7589
ara beni bebeğim 055897*******
Hepsi bir birinden saçma cidden.Aniden yan tarafımda duran çöp kutularının tam yanında gördüğüm şeyle yutkundum.Kanım donmuş olduğum yerde kala kaldım.İğrenç koku ile dikkatleri üzerine çekiyordu zaten.
Ceset....
Yeni öldürülmüş olduğu belli.Akan kana eğilib dokunduğumda sıcaklığını his ettim.Bu kanın renginden de belliydi.Hala koyuydu.Öldürülen küçük kız çocuğuna baktım.Dağılmış esmer saçları,solgun teni,kurumağa yüz tutmuş dudakları ve kahverengi gözleri....İşkence görmüştü anlaşılan.Çünkü kan iki gözünden etrafa yayılıyordu.Kan üzerindeki çiçekli elbisesine geçiyordu bile.
Bu görüntü ne midemi bulandırıyordu ne de korkutuyordu.Aksine hiç bir şey his etmiyorum.Çünkü yurtdan kaçtıkdan sonraki hayatım defalarca ceset,işkenceleri kendi gözlerimle görmekle geçti.Daha doğrusu mecbur kaldım bu duruma.Yurt da en çok benim hakkımda şikayet edildiği için ceza alır ve buna mağruz kalırdım.
Fakat beni korkutan şey Lisa'nın görmesi.Onun korkmasını yada bu mide bulandırıcı şeyi görmesini istemiyorum.Onun hiç beklemedi anda bileğinden kavrayarak koşarak ara sokakdan çıktık.Onu da peşimden sürüklerken Lisa şaşkınlıkla "Hey! Nereye gidiyoruz? Bir şey mi oldu?" diye soru sormuştu.
"Kime diyorum? Dursana!" adeta çığlık atarcasına söylediği için daha fazla dayanamayarak durdum.Nefes nefese kalmıştım.Hem korkudan hemde koşmaktan.O iğrenç ceset her gözümün önüne geldiğinde; yurt da ceza alıb insanların işkencelerini izlemek zorunda kalmam...Aklıma ister istemez geliyordu.Fakat ben bunları unutmak istiyordum hatırlamak istemiyorum.
Kalbim hızla çarpıyor,ellerim terliyordu....Ellerim titremeye başlayınca saklamaya çalıştım.Fakat Lisa fark etmiş iki elimi kendi avuç içine alarak endişe ile "Rose neler oluyor? Neyden korktun? Ne gördün orada?" diye sordu olanları anlamaya çalışarak.
"Hayır korkmadım" koca bir yalandı.
"Yalan söyleme.Sen her korktuğunda ellerin titrer" lanet olsun ki beni çok iyi tanıyordu Lalisa Manobal.
Ona söyleyerek korkutmak istemiyordum.O korkmadan onu oradan uzaklaştıracaktım.Fakat öyle olmadı.Aptalın tekiyim!
Kendimi kandırıyordum ben
Ceset gördüğümde çocuk ikende olduğu gibi hala korkuyor ellerim titriyor...
Ne yazık ki,istemsizce dudaklarımdan dökülmesini istemediğim o kelime döküldü.
"Ceset...."
******
Sizce yurtda başka neler oldu da Rose'de bu kadar travma yarattı?
Tahminleri alayım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
