buralarda patlar geceleri mahallenin bebeleri- ryaseb

yapma, lütfen yapma (4)

kaçıp okul tuvaletine girdim aynada kendime bakıp gülümsüyordum aptal aptal

Ryan
Elimden
Öpmüştü

Abartıyor olabilirdim belki biraz ama çok hoşuma gitti bu davranışı arkamdan kapı açıldı

Gülümseyerek ellerime baktım "arda halil ve kerem dalga geçmeyin lütfen, ryan birden elimden öpünce heyecanla-" gözlerimi ellerimden çekip aynaya döndüğümde arkamda sinirle bakan Marcao'yu görmemle sözüm yarıda kaldı

Kaşlarını çatmış pis pis bakıyordu "Demek seni öptü, öyle mi?" arkamda duran Marcao'ya korkuyla döndüm gözlerine bakamıyordum çok korkunçtu

Bana doğru aramızda çok az bir mesafe kalana kadar yaklaştı "ÖPTÜ SENİ DEMEK?" dedi bağırarak neden bu kadar kızıyordu? 

Elimi tuttu cebinden küçük bıçak gibi bir şey çıkardı  "Benim olabilir sadece bu el" dedi sırıtırken ne diyordu böyle?

Gözlerim doluyordu ağlamak istemiyorum "yapma, lütfen yapma" gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile gözlerime bakıp gülerek bıçağı kaldırdı duvara yaslamış olduğu elime doğru ilerletti gözlerimi hissettiğim acıyla sıkıca kapattım

Gelen kapı saniyeler sonra bağırma seslerine gözlerimi açtım "Ulan orospu çocuğu, öldürücem seni bu sefer lan yok lan kurtuluşun" Ryan Marcao'nun üstünde onu yumruklarken bağırıyordu

Arda Halil ve Kerem yanıma geldi "Sebastian iyi misin" avucuma bakıyorlardı çok fazla derin bir yara değildi ama kanıyordu

Elimdeki kanları gördükçe ağlıyordum arda bana sarıldı  "ağlama bak geçti" zar zor Ryan'ı Marcao'nun üstünden kaldırdılar

"Seni bitirecem oğlum, götüne sokacam o bıçağı" hâlâ sinirle bağırıyordu yanıma geldi, elimdeki kanları görünce yüzündeki gerginlik gitmişti

"Nasıl kıyar sana?" dedi sesi titriyordu elimi suyun altına tuttu kan durduğunda akan gözyaşlarımı sildi, kuruttuğu avucuma öpücük bıraktı tekrar

"Yavru kuş ne sulu göz çıktın sende" dedi gülerek, gülüşüne karşılık dolu gözlerimle gülümsedim

yaralı olmayan elimden tutarak tuvaletten çıktık, beni sınıfıma kadar getirdi telefonumu alıp kendi telefon numarasını yazdı "bir şey olursa ara beni burdan yavrum, iki elim kanda olsa gelirim" sınıftan çıkarken alnımdan öpüp çıktı

kerem gülüp ıslık çalarak yanıma geldi "iki eli kanda olsa gelirmiş bak bak Ryan abiye bak" arda da ona katılıp güldü

"Onu ilk defa böyle görüyorum ben" yanımda oturan halil elime üzgün üzgün bakıyordu o da çok üzülmüştü

Omzuna başımı koydum "iyisin değil mi Sebastian canın acımıyor? " dedi

Gülümsedim, değer veriyorlardı bana "iyiyim halilişkom" yanağına öpücük bıraktım

"Salak çocuk" dedi halil gülerken

Çıkışta Ryan okulun kapısında bekliyordu "gel bakalım minik kuş, eve gidelim" okulda tüm gün yanıma gelmese de peşimde dolaşmıştı özel korumam vardı artık

arabada kapımı açtı yaptığı harekete güldüm, istanbul beyefendisi oldu birden "elin nasıl yavrum" dedi bana bakarak

Bende ona döndüm omuzlarımı kaldırıp indirdim "iyi sanırım" arabayı sürerken hâlâ bana bakıyordu

"Ryan önüne bakar mısın?" dedim gülümsememi tutmaya çalışırken bir anda önüne bakıp frene bastı ölüyordum nerdeyse gözlerim kocaman açıldı kalbimi tuttum refleks ile

Bana bakıp gıcık gıcık gülümsedi "korktun mu yavru kuş" koluna vurdum

"Korktum tabi" kahkaha attı, ilk defa tam olarak gülerken görüyordum ryan'ı gülüşü çok güzeldi bir süre dona kalıp gülüşünü izledim eve vardığımızda o da benimle beraber arabadan indi

Arkamdan gelip arabaya yaslandı, arkamdan beni izlerken Ryan'a döndüm kapı eşiğinde, ben ona dönünce kollarını açtı

Git Sebastian, Ryan'a git

İçimden gelen ses ile Ryan'a doğru koştum, kollarına bıraktım kendimi kulağıma gelen kahkahası ile gülümsedim kollarından ayrıldığımda alnıma öpücük bıraktı "hadi gir içeri" benim yanımdayken gülüşü hiç sönmüyordu bir şey demeden başımı sallayıp içeri girdim

~~~~
Marcao'yu takıntılı yaptım ahahahaha
Ahu şarkısını dinlerken arabadaki kısımlarını okumak çok güzel öneririm (öyle yazdım)

Neysee diğer bölümde görüşürüzz