"Off anne..!"
"Ya oğlum yok diyorum internetim, bana kadar var"
"Ya anne mlbb giricektim nasıl yok ya"
"Bitirmeseydin sen de kendi internetini, böyle kalırsın işte. Otur müzik dinle"
"İndirdiklerimi milyonlarca kez dinledim zaten, sıktı artık.."
"Tekrar dinle, ya da benim radyoma maruz kalırsın."
"Off, tamam ya! Nerde benim kulaklığım.."
Kendi kendime mırıldanmış ve çantamdan kulaklığımı aramaya başlamıştım.
Çark da yoktu ki internet kazanayım, bu haftakini çevirmiştim..
Kulaklığımı sonunda buldum ve aylar öncesinden indirdiğim bir kaç şarkıyı sıraya ekleyip dinlemeye başladım.
Annemin arabesklerini çekemezdim bu sıcakta.
Anneanneme annemin hafta sonu bulduğu boş günü için iki günlük kalmaya gitmiştik, şuanda da dönüyorduk işte, bütün internetimi orada sömürmüştüm..
"We were too close to the stars.."
"I never knew somebody like you, somebody.."
Şarkıya yavaş yavaş içimden eşlik ediyordum.
Sıcak beni mayıştırmıştı.
Kendimi arka koltukta şarkıların ritmi gibi yavaşça uykuya bıraktım.
◇
Uyandığımda kulaklığım kulağımda değildi. Büyük ihtimalle mola verdiğimizde annem çıkartmış olmalıydı, yaklaşık 1 saattir uyuyordum ve annem kulaklıkla uyumamı sevmezdi.Yattığım yerden doğrularak sürücü koltuğundaki anneme baktım. Uyandığımı farketmiş olacak ki önündeki dikiz aynasından bana ara sıra bakışlar atıyordu.
"Günaydın, daha eve varmamıza yarım saat var tatlım."
Annemin dediğini idrak etmem zor olmuştu çünkü yaklaşık 20 saniye önce uyanmıştım.
Kafamı salladım sadece, çantamdaki suyu çıkartıp yarısını içtim. Arka koltuktan anneme doğru uzattım.
"İçecek misin?"
"Hayır, burada suyum var zaten"
Omuz silkip şişeyi komple bitirdim.
"Kulaklığım nerede?"
"Çantana koymuştum."
Görmese de kafa salladım ve kulaklığımı çıkardım tekrardan.
Telefondan spotify'ı açtım, kulaklığı bağlamaya çalışıyordum ama telefonun bluetoothunda bir problem var gibi görünüyordu.
"Neden bağlanmıyor bu?"
Kendi kendime mırıldanmıştım yine, amacım birine sesimi duyurmak değil, içimdeki stresi atabilmekti.
Biraz daha uğraştım ama beceremedim, en sonunda pes edip kulaklığı bıraktım. Annemin radyoyu kapatmış olmasına dayanarak kulaklığı bağlamadan kendime kısık sesle açmıştım bu kez şarkıyı.
Sesini de duyamıyordum ki. Sonuna kadar açmama rağmen duyulmuyordu.
"Ters giden işe sokayım, jisung!"
Kendi kendimle kavgaya girmiş bulunmaktaydım, umarım birazdan telefonu yumruklamazdım...
Playlisti kapatmayı unutarak, unutsam da değişecek tek şey spotify müzik dinleme sürem, telefonu kenara fırlattım ve yolu izlemeye başladım.
◇
"Bağladın mı telefonu?"
"Hallediyorum Seungmin, sabret biraz.."
"Bekleyemem, biliyorsun."
◇
☆☆☆☆☆
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bluetooth - [jilix]
FanfictionTelefonu televizyona bağladım. Yani öyle sanıyordum. "Hangi listen bu, daha önce görmemiştim! Linkini atsan ya!" "Ne?" Televizyona baktım. Bu ne benim telefonum, ne benim hesabım, ne de benim playlistimdi.