Hoofdstuk 17

24 2 3
                                    

Louis William Tomlinson point of view' 🌸

Niall is weg, en wij zitten met zn alle in de "woonkamer". Veel doen we niet, Olivia zit bij mij en kijkt naar de tv. De rest is een beetje zijn eigen ding aan het doen, en ja. We kijken naar voetbal, Frenkie speelt ook nu. Olivia juicht wanneer Frenkie scoort, en Kaylie en Tessa ook.

Niall komt weer thuis met een brede glimlach op zijn gezicht. 'Zo, en?' vraagt Liam meteen. 'Het mag!' roept Niall. Kaylie en Tessa springen op en springen in het rond. Ze roepen allemaal dingen. Ze stoppen en kijken beschaamd naar ons. 'Haha, maakt niet uit.' zegt Olivia als ze hun gezicht ziet. Iedereen schiet in de lach, en Kaylie en Tessa ook. Ze gaan weer op de bank zitten, en zeggen tegelijk: 'Ik ga mijn ouders bellen.' ze schieten in de lach, en pakken hun telefoon. Ze toetsen een nummer in en zeggen dan allemaal dingen in het Nederlands. Ze kijken blij als ze hun telefoon bij hun oor weg halen. 'Het mag.' roepen ze tegelijk. We springen nu ook allemaal op en springen ook. 'Ik ga naar mijn huis. Ben straks terug.' zeggen ze alweer tegelijk. Ze rennen naar de deur en doen hun schoenen en jassen aan. En weg zijn ze. We lachen en kijken weer naar het voetbal.

Na drie kwartier komen Tessa en Kaylie weer terug, en zetten hun koffer in de hal. 'We waren er al een kwartier, maar werden tegen gehouden.' zeggen ze. We knikken en kijken weer naar de tv. Ondertussen staat er een raar programma op wat toch wel leuk is. 'We moeten gaan, Paul staat beneden.' zegt Zayn, terwijl hij nog naar zijn telefoon kijkt. We knikken, en doen onze schoenen en jassen aan. We rennen naar beneden door het hotel wat een paar bozen blikken leverd en rennen dan naar de bus. 'Er moeten er twee op schoot.' zegt Paul meteen. 'Ik ga wel bij Louis. Kaylie ga jij bij Niall?' zegt/ vraagt Olivia. Kaylie knikt en bloost licht. We stappen in de auto, en Paul rijdt naar het concert gebouw.

Bij het concert gebouw aangekomen lopen we naar binnen, en worden we gelijk naar het podium gestuurd om Sound Check te doen. Olivia, Kaylie en Tessa blijven bij Lou en Lux. Bij de sound check kloten we wat todat Kaylie en Tessa het podium in paniek in komen rennen. 'Jongens, jongens, Olivia is weg!' roepen ze in paniek. Ik zie in hun ogen dat het echt is, en ren snel back stage. Ik ren de kleedkamer in en zie niks. Geen Olivia. Niks. Ik stort huilend op mijn knieën, en voel dat iemand naast me komt zitten. Niall. Hij trekt me in zijn armen en zegt lieve dingen dat het goed komt, en dat de jongens aan het zoeken zijn.

Olivia de Jong point of view' 🤍

Ik zit alleen in de kleedkamer, omdat Tessa en Kaylie het gebouw door gingen kijken. Ik had daar niet zoveel zin in, dus ben ik hier gebleven. Ik hoor de deur open geduwt worden, en iemand achter me naar me toe sluipen. 'Grappig, Harry.' zeg ik meteen. Ik kijk niet achter me, maar blijf op mijn telefoon kijken. Ik voel iemand mijn schouders grijpen, en me omhoog trekken. Ik gil, en hij doet zijn hand voor mijn mond. Kut, deze hand. Deze hand is van mijn "vader". De skeletten tatoos op zijn hand. Hij trekt me uit de bank, en tilt me op. Ik gil nog steeds. Maar veel zin in heeft het niet. Hij tilt me het gebouw uit, en kijkt om zich heen of er geen mensen zijn. Hij gooit me hard handig in de achterbak van een grote zwarte bus. Hij gooit de schuifdeur dicht, en stapt achter het stuur. Ik huil en schreeuw de hele buurt bij elkaar hopend dat iemand komt, maar niemand. De jongens waren bezig met de sound check, en de meiden waren het gebouw verkennen.

Na een tijdje rijden komen we aan bij een verlaten huisje, en hij zet me in een stoel. Hij maakt mijn enkels en polsen vast, en loopt dan de deur uit. Hij doet de deur op slot en ik hoor zijn voetstappen afsterven. ik huil, en trap om me heen, proberend weg te komen. Het lukt niet en ik laat me van vermoeid heid weer zakken. Mijn "vader" komt weer terug. Hij heeft een paar dingen vast. Kut dat zijn nog meer touwen. What the fuck, dat zijn toch niet - nee omg help me. Hij maakt me los, en gooit me op een matras, hij gaat toch niet? Ik barst weer in huilen uit, als hij zijn broek naar beneden trekt. Hij trekt mijn broek ook omlaag, en neemt mijn slipje ook mee. Hij grijnst en pakt zijn ding vast. Hij gaat een paar keer heen en weer, en gaat dan op zijn knieën voor me zitten. Hij glijdt bij mij naar binnen. Ik huil nog harder, en hoor hem kreunen. Gadverdamme. Ik voel iets warms in mij en walg. Hij is zojuist klaar gekomen. Hij gaat weer uit me, en likt mijn onderste schoon. Hij grijnst als hij mijn broek helemaal uit doet, en doet mijn topje en beha ook uit. Hij knijpt in mijn borsten, en zuigt er aan. Hij gaat met zijn pik boven me hangen en zegt hard: 'Zuigen, slet!'. Ik doe het maar gewoon omdat ik niet weet wat ik anders moet doen. Hij komt in mijn mond klaar en haalt zijn pik uit mijn mond. 'Door slikken, slet!' zegt hij hard. Ik slik het met eigenlijk veel te veel tegen zin door, en huil nog harder. Hij loopt weg. Hij laat me naakt en al achter. Mijn kleren kan ik niet aandoen, omdat ik vast gebonden zit. Ik huil harder, als ik een vlakke hand op mijn wang voel. Ik voel iets warms langs mijn lip lopen, en proef het.
Bloed
Hij geeft me nog een paar klappen, en ik voel van de pijn mijn ogen dicht zakken.

- - - - -

Hee, speciaal voor Tessa. Love you more💕

- - - - -

06/09/23'

- - - - -

Lots of Love! ❤

I loved you • Louis Tomlinson • C O M P L E E TWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu