Hoofdstuk 30

6 0 2
                                    

Louis Tomlinson Point of view' 🌸

Olivia en ik lopen de trap af, want Olivia heeft claustofobie, en dat gaat niet samen met liften, dus moeten we elke keer van de trappen af lopen. En met Olivia gaat dat echt bijna niet meer, want ze is zwanger en heeft een mega buik. Dus dat gaat een beetje moeilijk op de trappen. Ze was ook al misselijk en alles. Ik ben zo moe en ja. Ik zorg gewoon goed voor Olivia en dit krijg je dan. Maar gelukkig hoeven we nog maar twee dagen in dit hotel te zitten en dan mag iedereen naar huis. In verband met Olivia. Dus dat is top, kan ik ook wat slaap pakken. Na een paar minuten, komen we eindelijk beneden aan, en lopen we naar de jongens. Olivia tolt een beetje met haar hoofd. 'Hehe, jullie zijn er.' zegt Harry. 'Ja, sorry ik kom niet makkelijk van de trap af en ik ben misselijk.' zegt Olivia. 'En duizelig.' voegt ze toe. Meteen kijken de jongens, inclusief ik, haar bezorgd aan. Ze probeert recht te blijven staan, maar dat lukt niet waardoor ze omvalt. Gelukkig komt ze niet op de grond en kan ik haar op pakken. Ik zet haar weer omhoog en ondersteun haar. Tessa helpt me ook met Olivia te ondersteunen en zo lopen we naar het ontbijt. Ik zet Olivia op voorzichtig op een stoel aan de tafel en ga naast haar zitten. De rest gaat ook allemaal rond de tafel zitten. Niall staat op en loopt naar het drinken, hij pakt een glas en doet er wat water in. Hij komt terug lopen en geeft het glas aan Olivia. Ze probeert het te grijpen, maar het lukt niet helemaal. Dus pak ik het glas en zet het aan haar lippen. Ze drinkt een paar slokken en dan zet ik het glas weer op tafel. Olivia legt haar hoofd op de tafel en ik sta op om eten te pakken. De rest staat ook op en zo blijft Olivia even alleen achter. Als we terug komen met eten doet Olivia haar hoofd weer omhoog. 'Is er een dubbelganger van Liam?' vraagt ze. 'Nee, ben je zo duizelig?' vraag ik. Ze knikt. 'We gaan naar boven.' zeg ik snel. Ik hijs haar van de stoel af en loop naar de lift. Ik denk dat het wel kan omdat ze een beetje van de planeet af is. Ik stap de lift in met Olivia en druk op het knopje van de twaalfde verdieping. We moeten dus veel trappen lopen zo'n vieren twintig trappen. Dat is dus best een eindje. Als we op de twaalfde verdieping zijn stappen we de lift uit en gaan naar onze Kamer. Onze Kamer is ook al aan het eind van de lange gang, dus dat is ook al een stukkie. Want de gang is namelijk super lang. Als we eindelijk bij onze Kamer zijn, omdat Olivia niet helemaal recht kan staan, pak ik het pasje uit mijn zak en houd hem voor het kastje op de deur. Het lampje licht groen op en ik duw de deur open. Ik zet Olivia voorzichtig op het bed en trek haar pyjama ergens van daan. Ik trek hem voorzichtig bij haar aan en doe haar haar snel in een rommelig Knot. Ze gaat achter over liggen en sluit haar ogen. Ik stop haar goed in en dan valt ze al snel in slaap.

Olivia de Jong point of view' 🤍

Ik word nog een beetje duizelig wakker, maar wacht tot het gestopt is. Als het gestopt is kom ik omhoog en zie Louis vredig op de bank aan het slapen. Ik stap uit bed en pak de deken. Ik loop zachtjes naar de bank en leg de deken om hem heen.

Ik kijk naar mijn kleding en zie dat hij mijn pyjama aan heeft gedaan, zo lief. Ik kon dat dus echt niet meer herinneren. Ik pak mijn kleding die ik vandaag aan had bij elkaar en trek dan mijn pyjama weer aan. Ik trek de kleren weer aan en loop dan naar de badkamer om even mijn haar en mijn tanden te poetsen. Ik poets mijn tanden en doe dan mijn haar. Ik haar mijn haar uit de rommelige Knot en borstel het dan goed uit. Ik laat het losjes over mijn schouders hangen.

Ik pak een pen en een velletje papier en schrijf er wat op.

Lieve Louis,

Je lag zo lekker op de bank te slapen dat ik je heb laten liggen. Ik ben even naar de jongens, dus maak je geen zorgen.

Liefs Olivia.

Ik leg het briefje naast hem op de salontafel en loop dan de deur uit, nadat ik mijn telefoon heb mee gegrist. Ik loop naar de elfde verdieping en klop op Niall en Kaylie's deur. Er wordt open gedaan en een verbaasde Niall staat in de deur opening. 'Gaat het weer?' vraagt hij bezorgd. Ik knik. Hij stapt op zij zodat ik verder kan lopen en ik loop verder door de deur. Ik kom aan bij de woonkamer en alle gezichten zijn op mij gericht. Ik ben maar een mens. Ik glimlach en ga tussen Kaylie en Tessa zitten. Ze vragen of het weer gaat en ik knik. Ze knikken ook en dan staat Harry op. Hij loopt naar de keuken en komt terug met een glas water. Hij geeft hem aan mij en ik neem hem glimachend aan. Ik drink er twee slokken uit en zet hem dan terug. We kletsen wat en na een uurtje is het drie uur en komt een slaperige Louis binnen. 'Hoi iedereen.' zegt hij Hees. 'Hoi.' zegt iedereen. Hij komt naast me zitten en geeft me een kus op mijn slaap. Hij legt zijn hand op mijn buik en geeft er ook een kus op. Ik geef hem ook een kus op zijn lippen en ga dan verder met waar ik mee bezig was. Wat bestaat uit kletsen met iedereen.

We hebben nu al best lang gekletst en we gaan naar het concert gebouw. Vandaag moesten we wat later daar heen.

- - - - -

Hee, hoe vinden jullie het???

- - - - -

27/09/23'

- - - - -

Faith in the Future! 🌹

I loved you • Louis Tomlinson • C O M P L E E TWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu