death valley

dünün yarınları ve bir dakika sonrası²

how low can you go?

"Gitmek için gidişinin can yakacağı günü mü bekliyorsun?"

.

Yaklaştığını hissetmiştim. Gideceğin günün geldiğini, belki de tam o günü yaşıyor olduğumuzu biliyordum. Zamanın daraldığını, bazı umutların solduğunu biliyordum. Çok iyi biliyordum.

Parmaklarındaki yüzüklerin ne kadar hoş durduğunu söylemeye cesaret edemediğimde, gökyüzü bana seni hatırlattığında, yaşadığım en güzel dakikaların mimarı senken ve ben gururuma yenik düşerken gideceğini biliyordum. O cümleyi kurduğuma pişman olacağımı bildiğim gibi, adım gibi biliyordum.

Şimdi ben, bana bıraktığın tek hatıra, küllerinden bir avuç olan bu deftere bakarken ve sen bugünün geleceğini bilirken olduğu gibi biliyordum. Çünkü sen gözlerime baktığın ilk andan itibaren bu hissi içime işlemiştin.

.

17.04.2022

Dünün yarını ve bundan bir dakika sonrası. Yaşayabileceğimiz anlar kısıtlı ve sen buna rağmen çok güzelsin. Tutmanın mümkün olmadığı o saniyelerden, anlardan korkmuyorsun. Elinde kalan anılarla mutlu, yarınlardan umutlusun. Pişman olmaktan korkuyorsun. En çok ondan korkuyorsun da kadere de inanıyorsun. Olacağı varsa olur, oldu bitti, artık geri alamam da diyorsun hep. Bazen yoruluyorsun çiçeğim. Yüzünün solduğunu kimse anlamıyor ama üzülüyorsun sen de. Uyumuyorsun bazen, uyuyamıyorsun. Yemek yemeyi unuttuğun oluyor. Ama eninde sonunda kendini topluyorsun bir şekilde. Sen yaşamayı biliyorsun sevgilim. Gülümsemeyi, bazen ağlamanın sorun olmadığını düşebileceğini ama kalkabilecek kadar güçlü olduğunu biliyorsun.

Ben ise bir dakika sonrasındayım hep. Ne ardımda bir iz, bir hatıra bırakıyorum geçerken ne de olduğum saniyeye odaklanıyorum. Çoğu insanın yapmaya cesaret edemeyeceği şeyleri yapıyorum da o neresi olduğunu bilmediğim yere, kaç dakika kaldığını bilmediğim o saatlere yetişememe korkusunu atamıyorum içimden. Yavaş yürümeyi bilmiyorum mesela. Yavaş konuşmanın ya da bir yemeği tadını çıkararak yemenin nasıl olduğunu bilmiyorum. Birini sevmeyi, birinden nefret etmeyi hiç bilmiyorum. Yaşamayı nasıl başarabileceğimi bilmiyorum.

Seni biliyorum ben. Ağlamana dayanamayacağımı, ama istersen seninle ağlayabileceğimi. Gülümsemenin gülümsememe sebep olduğunu. Seni, seninle yaşamanın, seninle nefes almaya devam etmenin hayalini kuracak kadar biliyorum. Senin umutlarını kendi umutlarımdan daha çok sevdiğimi, sana kendimden daha çok güvendiğimi biliyorum.

Sen de kendine güvenebileceğini bil çiçeğim. Unutma, bugün de bir zamanlar bizim yarınımızdı. Yarınların geleceğine olan umudunu yitirme. Umutlarının elinden kayıp gitmeyecek tek şey olduğunu unutmaman dileğiyle.

-E.

~~~~~

Hayat umutsuz yaşanmazmış.